ՆՈՐՔ 2018-III
2018-3
2018-3
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
հարձակումից խուսափելու համար հանեցինք գլխաշորերը: Զեյնաբն իր գլխաշորը<br />
թևի տակ դրեց: Պարոն «Ք»-ն տարակուսանքով զննեց նրան, հետո անհանգստացած,<br />
բացատրություն պահանջողի հայացքով նայեց մայրիկին: Ես առաջ ընկա:<br />
Պարոն «Ք»-ին ծածուկ տեղեկացրի` աղջիկն անծանոթ չէ, մեր նոր սպասուհին<br />
է և քանի որ նրան այնքան էլ չենք վստահում, տանը մենակ թողնել չէինք կարող:<br />
Ավելացրի նաև, որ վաղը նրան ազատ ենք արձակելու: Իմ խոսքերը ոչ միայն անհանգստացրին<br />
պարոն «Ք»-ին, այլև այնքան վախեցրին, որ գալուցս փոշման մնացի:<br />
Այդ օրն առավոտյան տասնվեց հոգու մահապատժի էին ենթարկել, և ահն ու սարսափը<br />
համակել էին բոլորին: Պարոն «Ք»-ն խնդրեց այգում սպասենք, մինչև խորհըրդակցի<br />
կնոջ ու հյուրերի հետ: Զեյնաբի գալը գլխացավանք էր բոլորի համար: Մենք<br />
հարազատներ էինք, մի ընտանիքի նման: Համապատասխանում էինք հասարակական<br />
դիրքով, մեր ցավերը նույնն էին, ցանկությունները` նույնպես: Անծանոթի<br />
հայտնությունը բոլորին տարակուսանքի ու մտատանջության մեջ էր գցել: Տիկին<br />
«Ք»-ն` շղարշե գլխաշորով, մոտեցավ մորս, հարցրեց, թե ինչպե՞ս ենք օտարին<br />
վստահել: Ափսոսում էինք մեր արարքի համար, բայց արդեն ուշ էր: Զեյնաբը, ընդհակառակը,<br />
ուրախ էր, հրճվագին, լայն բացած աչքերով ուսումնասիրում էր ներկաներին:<br />
Նրա համար դռան մոտ` բոլորից հեռու, առանձին աթոռ դրեցին: Տիկին «Ք»-ն<br />
մրգով ու քաղցրեղենով լի ափսե դրեց աթոռի մոտ` գորգի վրա: Իսրայելական<br />
ռադիոալիքը որսալու ժամն էր: Քեռին ռադիոյի սիրահար էր, արտասահմանյան<br />
բոլոր հաղորդումների ժամերը գիտեր: Պարոն «Ք»-ն տրտմագին նայելով Զեյնաբին`<br />
քեռուն նշան արեց, որ ռադիոն չմիացնի: Հորաքույր Մալաքը հետաքրքրվում<br />
էր, թե Զեյնաբն ամսական որքան աշխատավարձ է ստանում: Դա մայրիկին դուր<br />
չեկավ: Նա գովեց արած աշխատանքը, ասաց, որ Զեյնաբը փողով չի աշխատում,<br />
նրան հոգ տանել է պետք, և ինքը հրաժարվում է Զեյնաբից միայն այն պատճառով,<br />
որ շուտով պատրաստվում է լքել երկիրը: Հորաքրոջը հրճվանք էր պատճառում ձրի<br />
սպասուհի ունենալու միտքը, բայց զգուշանում էր անծանոթին իր տուն տանելուց:<br />
Հավաքույթն ամեն անգամվա նման չէր: Պարոն «Ք»-ն, որ մասնագիտացած էր<br />
գռեհիկ կատակներ անելու մեջ, լռում էր: Հորաքույր Մալաքը, որ սիրում էր քննարկել<br />
տարբեր լուրեր ու նորություններ, նույնպես չէր խոսում: Քեռին անջատել էր<br />
ռադիոընդունիչը և նյարդային էր: Ասել-խոսել, ծիծաղել սիրող երիտասարդները<br />
սուսուփուս նստած էին: Ամենավատը Թուբա խանումի ամուսնու վիճակն էր: Նրա<br />
գործը իշխանություններին, երկիրն ու ժամանակը հայհոյելն էր: Եթե չէր քննադատում<br />
ու փնովում, պայթում էր: Հենց ուզեց խոսել, պարոն «Ք»-ն առաջն առավ,<br />
ականջի տակ ինչ-որ բան փսփսաց` Զեյնաբին ցույց տալով: Զեյնաբը վեր կացավ,<br />
գնաց լոգասենյակ: Հենց դուռը փակեց` բոլորը հարձակվեցին մեզ վրա` հարցախեղդ<br />
անելով: Մայրիկն ասաց. «Սիրելիներ՛ս, վարպետ Մոմեդի դուստրն է, նրան բոլորդ էլ<br />
ճանաչում եք, օտար հո չի՞»:<br />
Նման պարզաբանումը պարոն «Ք»-ին չգոհացրեց, բայց մնացածը հանգստացան:<br />
Քեռին արագ միացրեց ռադիոն: Մայրիկը հուզումնառատ պատմությունների սիրահար<br />
էր, սիրում էր իր վախն ու հուզմունքը ուրիշների հետ կիսել: Չհամբերեց և<br />
143
Change language