ՆՈՐՔ 2018-III
2018-3
2018-3
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
աշխատանք պիտի ուզի… Ոմանք ժամանակին պաշտոն են ցանկացել ստանալ<br />
ու մերժվել են, մյուսները հույս ունեն հիմա իրեն տապալելով պաշտոն ստանալ…<br />
Այդ ամենը հասկանալի էր, իրականացման ձևն էր անհասկանալի: Ինքը ընկել էր<br />
և բոլոր կողմերից հարձակվել էին վրան: Հարվածում էին` ով ոնց կարող էր: Թե<br />
հիմնական հարվածողները նպատակ ու խնդիր ունեին, նստածներից շատերը<br />
քննադատում ու իրեն ոչնչացնում էին հանուն համերաշխության, մյուսներից ետ<br />
չմնալու համար:<br />
Նրա համար պաշտոնանկությունն անսպասելի էր: Թե մի քիչ ժամանակ ունենար,<br />
գուցե թե ինչ-որ բան ձեռնարկեր: Հեչ բան որ չլիներ, մի քանի հոգուց մեծմեծ<br />
նվերներ ու փողեր կվերցներ… Նրան թվացել էր, թե պաշտոնը միշտ կլինի որպես<br />
կթու կով և ինքը մշտապես կօգտվի: Առածի առյուծի բաժինը միշտ էլ տուն էր<br />
տարել, իսկ տանեցիք… Ջրի բերածը ջուրն էլ տարել էր ու հիմա, պաշտոնազուրկ<br />
լինելուց հետո, Մինայիչը անփող էր, հետևաբար նաև` անշրջապատ, անօգնական:<br />
Չէր հասկանում` ո՞նց կարելի է երկու հարյուր ռուբլի ռոճիկով մի ամբողջ ամիս<br />
յոլա գնալ:<br />
Երկար ժամանակ Գագոյի մոտ չէր գնացել: Տանից դուրս գալու ո՛չ երես ուներ,<br />
ո՛չ հավես: Մի իրիկուն Գագոն ինքը եկավ: Նստեց, զրուցեցին դեսից-դենից:<br />
-Հո քեզ վնաս չե՞ն տվել,- հետաքրքրվեց Մինայիչը:<br />
-Չէ, առայժմ չէ,- խուսափուկ պատասխանեց Գագոն: Չասաց, որ արդեն լեզու է<br />
գտել նոր իշխանությունների հետ: Օգտագործել է Համլետի հետ ունեցած վաղեմի<br />
կապն ու ինչ առաջ անում էր Մինայիչի համար, հիմա, մի քիչ ուրիշ ձևով, անում է<br />
նրանց համար: Չասաց, թե խոսք կա, որ իրեն կառավարական հանգստյան տան<br />
տնօրեն նշանակեն: Ասենք «խոսք կան»-ն ո՞րն էր, փողը տվել, դասավորել է ու օրօրի<br />
հրամանի է սպասում:<br />
Թե Գագոյին հարցնես` Մինայիչից դժգոհ է: Բա ի՞նչ, էդքան տարի հավատարմորեն<br />
ծառայեց, բայց Մինայիչի մտքով չանցավ էդ հասարակ հանգստյան տան տնօրենի<br />
պաշտոնից հանել, մի կարգին պաշտոնի նշանակել: Հիմա, Մինայիչից հետո, կարճ<br />
ժամանակում Գագոն գործերը դասավորել է ու…<br />
Գագոն նույնիսկ սեղանից հրաժարվեց: Մի գավաթ սուրճ խմեց, իսկ գնալուց<br />
առաջ կմկմաց.<br />
-Մինայիչ, էն բանը…, կներես…<br />
Տաճատ Մինայիչն անմիջապես զգաց, որ նրա խոսքի միջից հարգանքի մեծ<br />
մասը պակասել է: Առաջ Գագոն իրեն երբեք «Մինայիչ» ասած չկար: Ինքը նրա<br />
համար միշտ «Տաճատ Մինայիչ» էր կամ «ընկեր Եսայան»: Բացի այդ, Գագոն ոչ մի<br />
անգամ նրան «դու»-վ չէր դիմել, բայց հիմա… Հասկացավ, որ աթոռն իր հետ առել,<br />
տարել է նաև իրեն մատուցվող հարգանքի այդ մասը: Չնկատելու տվեց, բանի տեղ<br />
չդրեց, թավ հոնքերի տակից նայեց Գագոյին: «Գագոն էլ է ծերացել»,- գլխի մեջ<br />
կայծակեց միտքը անպատեհ ժամին հայտնված հյուրի նման: Գագոն հայացքը կախեց,<br />
քառածալ թաշկինակը հանեց ծոցագրպանից, ճակատի քրտինքը սրբեց, հետո<br />
նորից խնամքով տեղավորեց իր տեղում ու շարունակեց.<br />
49
Change language