Lotnictwo Aviation International 4/2022
by ZBiAM
by ZBiAM
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Vol. VIII, nr 4 (80)<br />
kwiecień <strong>2022</strong><br />
Patronat Honorowy<br />
Numer 4<br />
Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej<br />
Andrzeja Dudy<br />
Aktualności wojskowe<br />
Partner Strategiczny<br />
Paweł Henski, Stanisław Kutnik........4<br />
Aktualności z kosmosu<br />
Waldemar Zwierzchlejski.....................6<br />
W numerze<br />
Aktualności cywilne<br />
Paweł Bondaryk...................................8<br />
ISSN 2450–1298<br />
nakład: 14.5 tys egz.<br />
Zdjęcie okładkowe:<br />
Suchoj Su-27UB. Fot. Michał Fiszer<br />
F-35 Lightning II. Optymalny<br />
wybór, dlaczego?<br />
Cezary Wiśniewski............................ 30<br />
Redaktor naczelny<br />
Jerzy Gruszczyński<br />
jerzy.gruszczynski@zbiam.pl<br />
Korekta<br />
Stanisław Kutnik<br />
Redakcja techniczna<br />
Adam Mojski,<br />
redakcja.techniczna@zbiam.pl<br />
Stali współprawcownicy<br />
Piotr Abraszek, Paweł Bondaryk, Piotr Butowski,<br />
Robert Czulda, Jerzy Gotowała, Paweł Henski,<br />
Andrzej Kiński, Jerzy Liwiński, Marek Łaz,<br />
Edward Malak, Łukasz Pacholski,<br />
Michał Petrykowski, Miłosz Rusiecki.<br />
Wydawca<br />
Zespół Badań i Analiz Militarnych Sp. z o.o.<br />
ul. Anieli Krzywoń 2/155<br />
01-391 Warszawa<br />
office@zbiam.pl<br />
Biuro<br />
ul. Bagatela 10/17<br />
00-585 Warszawa<br />
Dział reklamy i marketingu<br />
Andrzej Ulanowski<br />
andrzej.ulanowski@zbiam.pl<br />
Dystrybucja i prenumerata<br />
office@zbiam.pl<br />
Reklamacje<br />
office@zbiam.pl<br />
Prenumerata<br />
realizowana przez Ruch S.A:<br />
Zamówienia na prenumeratę w wersji<br />
papierowej i na e-wydania można<br />
składać bezpośrednio na stronie<br />
www.prenumerata.ruch.com.pl<br />
Ewentualne pytania prosimy kierować<br />
na adres e-mail: prenumerata@ruch.com.pl lub<br />
kontaktując się z Telefonicznym<br />
Biurem Obsługi Klienta pod numerem:<br />
801 800 803 lub 22 717 59 59<br />
– czynne w godzinach 7.00–18.00.<br />
Koszt połączenia wg taryfy operatora.<br />
Copyright by ZBiAM <strong>2022</strong><br />
All Rights Reserved.<br />
Wszelkie prawa zastrzeżone<br />
Przedruk, kopiowanie oraz powielanie na inne rodzaje<br />
mediów bez pisemnej zgody Wydawcy<br />
jest zabronione. Materiałów niezamówionych,<br />
nie zwracamy. Redakcja zastrzega sobie prawo<br />
dokonywania skrótów w tekstach, zmian tytułów<br />
i doboru ilustracji w materiałach niezamówionych.<br />
Opinie zawarte w artykułach są wyłącznie opiniami<br />
sygnowanych autorów. Redakcja nie ponosi<br />
odpowiedzialności za treść zamieszczonych ogłoszeń<br />
i reklam. Więcej informacji znajdziesz na naszej<br />
nowej stronie:<br />
www.zbiam.pl<br />
Ukraina w ogniu. Obrona<br />
powietrzna i lotnictwo<br />
Jacek Fiszer, Jerzy Gruszczyński.....10<br />
Powietrzno-kosmiczny<br />
wymiar pola walki w budżecie<br />
Pentagonu<br />
Paweł Henski..................................... 22<br />
Zapraszamy na nasz fanpage<br />
facebook.com/lotnictwoaviationinternational<br />
Boeing T-7A Red Hawk.<br />
Szkolenie lotnicze przyszłości<br />
Józef Brzezina................................... 36<br />
LAT<br />
mspo<br />
Ukraina w ogniu<br />
www.mspo.pl<br />
Jacek Fiszer,<br />
Jerzy Gruszczyński<br />
RELACJE KONTAKTY BIZNES<br />
Bell AH-1Z Viper o krok przed<br />
konkurencją<br />
Łukasz Pacholski.............................. 44<br />
Polskie porty lotnicze w 2021 r.<br />
Jerzy Liwiński.................................... 46<br />
Polskie śmigłowce<br />
rozpoznawcze (1)<br />
Adam Gołąbek, Andrzej Wrona........ 56<br />
Zimna wojna w kosmosie<br />
Waldemar Zwierzchlejski.................. 68<br />
Międzynarodowy Salon Przemysłu Obronnego<br />
6-9 / 09 / <strong>2022</strong><br />
Śmigłowce bojowe Kamow<br />
Ka-50 i Ka-52 (1)<br />
Piotr Butowski................................... 72<br />
www.zbiam.pl <strong>Lotnictwo</strong> <strong>Aviation</strong> <strong>International</strong> 3
wojny i konflikty<br />
Ukraina w ogniu.<br />
Obrona powietrzna i lotnictwo<br />
Jacek Fiszer, Jerzy Gruszczyński<br />
Inwazja na Ukrainę rozpoczęta 24 lutego <strong>2022</strong> r. przez Federację Rosyjską stanowi eskalację<br />
trwającej od 2014 r. wojny. Została poprzedzona rosyjskim żądaniem wykluczenia możliwości<br />
dalszego rozszerzenia NATO i redukcji potencjału militarnego sojuszu w Europie Środkowo-<br />
-Wschodniej do stanu sprzed 1997 r.<br />
Duma Rosji – taktyczne<br />
samoloty<br />
bombowe Su-34.<br />
Zamiast przeprowadzać<br />
precyzyjne<br />
uderzenia bronią kierowaną<br />
bombowce<br />
tego typu zwalczają<br />
ukraińskie cele głównie<br />
bombami swobodnie<br />
spadającymi.<br />
Rosja zaczęła gromadzić swoje wojska wzdłuż granicy<br />
z Ukrainą na przełomie października i listopada<br />
2021 r. W lutym bieżącego roku przeprowadzone<br />
zostały duże ćwiczenia wojskowe w Białorusi wspólne<br />
z siłami zbrojnymi tego kraju („Sojusznicza stanowczość<br />
<strong>2022</strong>”), po których wojska rosyjskie nie wróciły już do swoich<br />
garnizonów. 17 lutego w rejonie frontu z separatystycznymi<br />
republikami ludowymi, Ługańską i Doniecką zaczęły<br />
nasilać się ostrzały artyleryjskie, o które Rosja oskarżała<br />
Ukraińców. Następnie wysunęła ona oskarżenia: pod adresem<br />
Ukraińców – o „ludobójstwo”, a pod adresem Zachodu<br />
– o „zachęcanie Kijowa do agresji militarnej”. 21 lutego<br />
Rosyjska wyrzutnia 9K720 Iskander z pociskiem balistycznym<br />
9M723. Ze zmodernizowanych zestawów tego typu można<br />
odpalać także pociski samosterujące 9M728 (oba mają zasięg<br />
maksymalny 500 km).<br />
10<br />
<strong>Lotnictwo</strong> <strong>Aviation</strong> <strong>International</strong> KWIECIEŃ <strong>2022</strong>
Siły powietrzne<br />
Powietrzno-kosmiczny<br />
wymiar pola walki w budżecie Pentagonu<br />
Paweł Henski<br />
USAF chciałyby przyspieszyć<br />
kupno myśliwców<br />
F-15EX Eagle<br />
II. W budżecie na rok<br />
2023 wygospodarowały<br />
fundusze na 24<br />
egzemplarze.<br />
28 marca br. departament obrony Stanów Zjednoczonych (DoD) opublikował wstępny projekt<br />
budżetu obronnego na rok fiskalny 2023 (FY2023). Budżet w wysokości 773 mld USD<br />
zawiera rekordowo wysoką kwotę 276 miliardów przeznaczoną na inwestycje, czyli wydatki<br />
związane z zakupem uzbrojenia oraz badaniami i rozwojem nowych systemów bojowych.<br />
Z kwoty tej, 56,5 mld USD przeznaczono na zakupy samolotów, śmigłowców, 21,7 miliarda<br />
na systemy kosmiczne oraz 12,3 mld na obronę przeciwrakietową.<br />
Projekt budżetu na rok fiskalny 2023 zakłada wzrost<br />
wydatków obronnych o 30,7 mld USD względem budżetu<br />
FY<strong>2022</strong>. Jest to czteroprocentowy wzrost, który<br />
jednakże po uwzględnieniu obecnej inflacji, realnie wynosi<br />
1,5 proc. W połowie 2021 r. departament obrony wnioskował<br />
o kwotę 715 mld USD. Jednakże po wprowadzeniu<br />
wszystkich poprawek i kompensacji zatwierdzona kwota<br />
na FY<strong>2022</strong> wyniosła 742,3 mld USD. Budżet ten, w swojej<br />
ostatecznej formie, został zatwierdzony przez Kongres Stanów<br />
Zjednoczonych 15 marca <strong>2022</strong> r. Proponowana obecnie<br />
kwota 773 mld USD na rok fiskalny 2023 też z pewnością będzie<br />
jeszcze w bieżącym roku zmieniana.<br />
Jeśli chodzi o podział na poszczególne rodzaje sił<br />
zbrojnych, armia (US Army) wnioskuje o kwotę 177,3 mld<br />
USD, marynarka wojenna, razem z piechotą morską (US<br />
Navy i US Marine Corps) o kwotę 230,9 miliarda oraz<br />
siły powietrzne, razem z siłami kosmicznymi (US Air<br />
Force i US Space Force) o kwotę 234,1 mld USD. Wspólne<br />
programy departamentu obrony mają otrzymać kwotę<br />
130,7 miliarda dolarów. Są to programy zakupu oraz<br />
rozwoju platform bojowych użytkowanych przez więcej<br />
niż jeden rodzaj sił zbrojnych. Należą do nich: myśliwce<br />
F-35 Lightning II, zmiennowirnikowce V-22 Osprey, samoloty<br />
transportowe C-130J Hercules, samoloty zdalnie<br />
pilotowane MQ-1C Gray Eagle, MQ-9A Reaper, RQ-4B<br />
Global Hawk i MQ-4C Triton. Do kategorii „wspólnej”<br />
należy również realizowany przez dowództwo ds. operacji<br />
specjalnych (USSOCOM) program Armed Overwatch,<br />
czyli zakupu samolotów bliskiego wsparcia, zwiadu,<br />
wywiadu i rozpoznania (CAS, ISR). W roku fiskalnym<br />
<strong>2022</strong> program otrzymał kwotę 193 mln USD, z których<br />
170 milionów przeznaczono na zakup sześciu samolotów.<br />
W FY2023 r. program ma otrzymać 246 mln USD na<br />
zakup kolejnych dziewięciu egzemplarzy. Jak na razie<br />
22<br />
<strong>Lotnictwo</strong> <strong>Aviation</strong> <strong>International</strong> KWIECIEŃ <strong>2022</strong>
Na tropach postępu<br />
Samolot F-35 staje<br />
się standardem w Sojuszu<br />
Północnoatlantyckim<br />
– ostatnio<br />
decyzję o zakupie<br />
podjęły Kanada<br />
i Niemcy, co doprowadzi<br />
do pełnej<br />
interoperacyjności<br />
Sojuszniczych Sił<br />
Powietrznych NATO.<br />
F-35 Lightning II<br />
Optymalny wybór, dlaczego?<br />
Cezary Wiśniewski<br />
Na program F-35 spada w ostatnim czasie fala krytyki. Mimo to Siły Powietrzne Stanów<br />
Zjednoczonych (United States Air Force – USAF) stanowczo twierdzą, że samolot będzie stanowić<br />
w przyszłości podstawę ich floty lotnictwa taktycznego, a kolejnych użytkowników<br />
międzynarodowych przybywa. Dlaczego?<br />
Spotkanie robocze<br />
w biurze F-35 Joint<br />
Program Office Attache<br />
Obrony Ambasady<br />
Polski w USA gen.<br />
dyw. pil. C. Wiśniewskiego<br />
z Szefem<br />
programu generałem<br />
E. Flickiem.<br />
Założenia programu Joint Strike Fighter (JSF) upubliczniono<br />
w połowie lat dziewięćdziesiątych. Program<br />
zakładał kilka unikalnych rozwiązań jak na tamte<br />
lata. Miała to być konstrukcja bazowa dla samolotów w wersjach<br />
dla trzech rodzajów sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych,<br />
budowana w kooperacji z partnerami zagranicznymi,<br />
z atrybutami platformy 5. generacji oraz wytwarzana w ce-<br />
nie samolotów 4. generacji. W październiku 2001 r. Departament<br />
Obrony USA ogłosił zwycięzcę w konkursie i powierzył<br />
korporacji Lockheed Martin zbudowanie demonstratora<br />
technologii. Oblot odbył się 15 grudnia 2006 r. US Air Force<br />
ogłosiły wstępną gotowość operacyjną samolotów F-35A<br />
2 sierpnia 2016 r. z ponad trzyletnim opóźnieniem w stosunku<br />
do swoich planów (planowano osiągnięcie wstępnej<br />
gotowości na marzec 2013 r.). Stany Zjednoczone zamierzają<br />
zakupić 2456 egzemplarzy F-35 a całkowity koszt programu<br />
wyniesie 397,8 miliarda USD 1 . Program samolotu F-35 pozostaje<br />
najdroższym programem zbrojeniowym w historii Departamentu<br />
Obrony USA.<br />
USAF w okresie globalnego<br />
współzawodnictwa<br />
Od lat 90. utrzymuje się trend zmniejszania ilości platform<br />
lotniczych w siłach zbrojnych Stanów Zjednoczonych.<br />
Około połowa z nich to zasoby z okresu I wojny<br />
w Zatoce Perskiej (operacja „Desert Storm”, 1991 r.). Średni<br />
wiek samolotów US Air Force zbliża się do 30 lat. Tylko 20%<br />
samolotów USAF można zaliczyć do zdolnych do penetracji<br />
i operowania w przestrzeni anti access aerial denial –<br />
30<br />
<strong>Lotnictwo</strong> <strong>Aviation</strong> <strong>International</strong> KWIECIEŃ <strong>2022</strong>
SZKOLENIE lotnicze<br />
T-7A Red Hawk został<br />
zaprojektowany jako<br />
samolot dysponujący<br />
dużym potencjałem<br />
rozwojowym. Może<br />
on zostać wykorzystany<br />
do modernizacji<br />
mającej na celu<br />
przystosowanie go<br />
do wypełniania innych<br />
zadań niż tylko<br />
szkolno-treningowe.<br />
Boeing T-7 Red Hawk<br />
Szkolenie lotnicze przyszłości<br />
Józef Brzezina<br />
23 lutego 2021 r. Boeing poinformował, że w jego zakładach w St. Louis w stanie Missouri,<br />
uruchomiona została w pełni przygotowana do podjęcia produkcji i oprzyrządowana linia<br />
produkcyjna samolotu szkolenia zaawansowanego T-7A Red Hawk dla Sił Powietrznych<br />
Stanów Zjednoczonych. W St. Louis będzie produkowana przednia część kadłuba oraz będzie<br />
odbywał sie montaż końcowy T-7A. 6 grudnia 2020 r., w szwedzkich zakładach Saab<br />
w Linkoping, ukończono budowę pierwszej sekcji kadłuba dla pierwszej seryjnej maszyny.<br />
Docelowo, części i elementy samolotu, za które odpowiada szwedzki partner Boeinga, również<br />
będą produkowane na terenie Stanów Zjednoczonych. Ich wytwarzanie będzie odbywać<br />
się w nowo wybudowanej fabryce Saab Aeronautics Indiana w West Lafayette w stanie<br />
Indiana. Usterzenie i skrzydła będą produkowane przez Triumph Aerospace Structures.<br />
Studenci z US Air Force, US Navy oraz US Marine Corps<br />
szkolenie podstawowe odbywają na samolotach turbośmigłowych<br />
T-6 Texan II. Po tym szkoleniu studenci<br />
planowani do dalszego szkolenia na myśliwcach kontynuują<br />
szkolenie na odrzutowych samolotach szkolenia zaawansowanego<br />
T-38 Talon. Piloci zdobywający kolejne lotnicze<br />
umiejętności koncentrują się na nauce latania na bardzo<br />
małych wysokościach (w lotach koszących), procedurach<br />
związanych z lataniem według wskazań przyrządów, wykonywaniu<br />
lotów w różnych formacjach lotniczych oraz nauce<br />
nawigacji.<br />
Poza zajęciami akademickimi i szkoleniem w locie w kabinie<br />
samolotu, studenci są kierowani do udziału w szkoleniu<br />
z wykorzystaniem symulatorów samolotów. Wszystko<br />
to jest robione po to aby można było zastosować wyuczone<br />
manewry i być jeszcze lepiej przygotowanym do wykonywania<br />
lotu, już w kokpicie „prawdziwego” samolotu. Eksperci są<br />
zgodni co do tego, że symulatory są opłacalnymi narzędziami<br />
36<br />
<strong>Lotnictwo</strong> <strong>Aviation</strong> <strong>International</strong> KWIECIEŃ <strong>2022</strong>
Na tropach postępu<br />
Ważnym wydarzeniem bieżącego roku było zakończenie procesu integracji<br />
z AH-1Z Viper pocisków „powietrze-ziemia” AGM-179 JAGM.<br />
US Marine Corps jest pierwszym użytkownikiem broni tego typu w<br />
amerykańskich siłach zbrojnych. Fot. USMC<br />
Bell AH-1Z Viper<br />
o krok przed konkurencją<br />
Łukasz Pacholski<br />
Doświadczenia ostatnich lat, a także trwającego konfliktu na Ukrainie, jasno pokazują, że jednym z elementów<br />
dających przewagę nad przeciwnikiem jest ciągły rozwój sił zbrojnych oraz eksploatowanego sprzętu<br />
wojskowego. W przypadku tego ostatniego, jest on coraz droższy, co powoduje, że planowany czas użycia<br />
wydłuża się. To z kolei powoduje, że ważnym wyzwaniem już na etapie projektowania jest zapewnienie odpowiedniego<br />
zapasu przestrzeni oraz energii, który umożliwi rozwój w przyszłości.<br />
nych prac, tak ostatnie miesiące jasno wskazują,<br />
jaki potencjał rozwojowy tkwi w tej<br />
nowoczesnej konstrukcji. Tylko dla USMC<br />
zaplanowano zamówienie 189 egzemplarzy,<br />
których produkcja ma zakończyć się w bieżącym<br />
roku. Dotychczas flota H-1 nowej generacji<br />
(AH-1Z oraz UH-1Y) wylatała ponad 400<br />
tys. godzin – granica ta została przekroczona<br />
w kwietniu 2021 r. Dobitnie pokazuje to skalę<br />
i tempo eksploatacji.<br />
W ramach pierwszej fazy modyfikacji<br />
użytkownik oraz producent skupili się na<br />
dwóch kluczowych kwestiach – informacji<br />
oraz uzbrojeniu. Pierwsza z nich obejmowała<br />
zintegrowanie ze śmigłowcami (całą rodziną<br />
H-1 nowej generacji) systemów wymiany informacji<br />
pracujących w standardzie Link 16<br />
oraz ANW2 (Advanced Networking Wideband<br />
Waveform). Dzięki nim załogi mogą zostać<br />
wpięte w całą sieć platform mogących swobodnie<br />
przekazywać zebrane informacje –<br />
wśród nich można wymienić choćby wielozaskich<br />
sił zbrojnych musi spełniać różnorodne<br />
wymagania także pod względem skutecznego<br />
użycia w dowolnym punkcie świata. W przypadku<br />
AH-1Z Viper, producent oraz użytkownik<br />
mogli oprzeć się na półwiecznym bagażu<br />
doświadczeń eksploatacyjnych z rodziną śmigłowców<br />
AH-1 Cobra (to właśnie USMC stał za<br />
rozwojem konstrukcji w latach 60. ubiegłego<br />
wieku, kiedy uruchomiono linię dwusilnikowych<br />
AH-1). Początkowo był to model AH-1J<br />
Sea Cobra, a później także wersje AH-1T Super<br />
Cobra i AH-1W Whiskey Cobra (te ostatnie<br />
wycofano z eksploatacji w Stanach Zjednoczonych<br />
w 2020 r.).<br />
Zgodnie z wymogami oraz koncepcją stałego<br />
rozwoju, projektanci i konstruktorzy Bell<br />
Textron przewidzieli niezbędną przestrzeń<br />
oraz zapas mocy na modyfikacje platformy<br />
AH-1Z Viper. Ma to związek z tym, że tylko<br />
w USMC planuje się ich eksploatację przynajmniej<br />
do 2040 r. O ile początkowy okres<br />
służby, od 2010 do 2020 r., nie przyniósł żad-<br />
Jednym z przykładów zastosowania tego<br />
typu podejścia w praktyce jest program<br />
śmigłowców Bell H-1 nowego pokolenia,<br />
który obejmuje wielozadaniowe UH-1Y Venom<br />
oraz AH-1Z Viper. Ta druga konstrukcja jest<br />
szczególnie ważna z polskiego punktu widzenia,<br />
gdyż jest jednym z potencjalnych kandydatów<br />
do zastąpienia obecnie eksploatowanych<br />
śmigłowców bojowych Mi-24. Wiropłat<br />
produkowany przez firmę Bell Textron został<br />
zaprojektowany według specyficznych wymagań<br />
głównego użytkownika, którym jest Korpus<br />
Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych<br />
(USMC). Powyższa formacja jest jedną z kluczowych<br />
dla amerykańskiej globalnej polityki,<br />
gdyż często to właśnie Marines są pierwszymi,<br />
którzy docierają w rejon działań bojowych.<br />
Ekspedycyjne Grupy Bojowe okrętów US<br />
Navy, na pokładach których stacjonują pododdziały<br />
USMC w krótkim czasie mogą zostać<br />
skierowane do akcji – powoduje to, że sprzęt<br />
eksploatowany przez ten rodzaj amerykań-<br />
44<br />
<strong>Lotnictwo</strong> <strong>Aviation</strong> <strong>International</strong> KWIECIEŃ <strong>2022</strong>
PORTY LOTNICZE<br />
Lotnisko Chopina<br />
obsłużyło 7474 tys.<br />
pasażerów (+36%)<br />
i 97,4 tys. ton cargo<br />
(+18%), wykonano<br />
przy tym 97 tys.<br />
operacji startów<br />
i lądowania (+22%).<br />
Na zdjęciu A321neo<br />
portugalskich linii<br />
TAP podczas jednego<br />
z rejsów.<br />
Porty lotnicze obsługiwały<br />
zagraniczne<br />
statki powietrzne<br />
lotnictwa wojskowego.<br />
Na zdjęciu<br />
kuwejcki C-17A Globemaster<br />
III podczas<br />
rejsu na Lotnisko<br />
Chopina.<br />
Polskie porty lotnicze<br />
w 2021 r.<br />
Jerzy Liwiński<br />
W ub. roku polskie porty lotnicze obsłużyły 19,7 mln pasażerów i 184 tys. ton ładunków, odbyło<br />
się przy tym 244 tys. operacji startów i lądowań. W odniesieniu do roku poprzedniego<br />
ruch pasażerski wzrósł o 35%, a najwyższą dynamikę odnotowały porty: Warszawa-Modlin<br />
(+67%), Katowice (+61%) i Poznań. Kontrolerzy Polskiej Agencji Żeglugi Powietrznej zabezpieczyli<br />
obsługę nawigacyjną 480 tys. operacji lotniczych (+26%), a informatorzy służby informacji<br />
powietrznej FIS obsłużyli 269 tys. operacji lotnictwa ogólnego (-3,3%). Wyniki statystyczne<br />
poszczególnych miesięcy odzwierciedlały zmianę sytuacji epidemicznej w kraju<br />
i zagranicą, na którą lotniska i przewoźnicy nie mieli większego wpływu.<br />
W<br />
2021 r. na czternastu polskich lotniskach komunikacyjnych<br />
funkcjonowały porty lotnicze (PL). Obsługę<br />
pasażerów i ładunków realizowały zarządzane<br />
przez Państwowe Przedsiębiorstwo Porty Lotnicze (PPL):<br />
Lotnisko Chopina w Warszawie i Zielona Góra-Babimost<br />
oraz będące pod zarządem spółek prawa handlowego PL:<br />
Kraków im. Jana Pawła II, Gdańsk im. Lecha Wałęsy, Katowice<br />
im. Wojciecha Korfantego, Wrocław im. Mikołaja Kopernika,<br />
Warszawa-Modlin, Poznań im. Henryka Wieniawskiego,<br />
Bydgoszcz im. Ignacego Jana Paderewskiego, Szczecin im.<br />
NSZZ Solidarność, Łódź im. Władysława Reymonta, Rzeszów<br />
-Jasionka, Lublin-Świdnik i Olsztyn-Mazury. Piętnastym<br />
portem jest Warszawa-Radom im. Bohaterów Radomskiego<br />
46<br />
<strong>Lotnictwo</strong> <strong>Aviation</strong> <strong>International</strong> KWIECIEŃ <strong>2022</strong>
Siły powietrzne<br />
1<br />
Start pary rozpoznawczych<br />
Mi-2R.<br />
Tylne prawe okno,<br />
w którym jest<br />
montowany aparat<br />
fotograficzny jest<br />
obudowane w górnej<br />
części oraz na jego<br />
przednim boku<br />
specjalnie wyprofilowaną<br />
blachą,<br />
której zadaniem jest<br />
ochrona obiektywu<br />
od refleksów świetnych.<br />
Polskie śmigłowce<br />
rozpoznawcze<br />
Adam Gołąbek, Andrzej Wrona<br />
Głównymi walorami śmigłowca są: możliwości pionowego startu i lądowania oraz zawiśnięcia;<br />
manewrowanie we wszystkich kierunkach i lądowanie na małej powierzchni; wykonywanie<br />
lotu bezpośrednio nad ziemią (wodą), wierzchołkami drzew lub dachami budynków.<br />
Stworzenie statku powietrznego posiadającego kompleks tych cech okazało się zadaniem<br />
niezwykle trudnym, ponieważ teoria śmigłowca jest znacznie bardziej skomplikowana niż<br />
teoria samolotu. Użycie śmigłowców w latach drugiej wojny światowej miało charakter eksperymentalny,<br />
stanowiło jednak ważny krok w dziedzinie praktycznego ich zastosowania<br />
w działaniach bojowych. Szerokie zastosowanie cywilne i wojskowe śmigłowce znalazły dopiero<br />
w latach 50. i 60. ubiegłego wieku.<br />
Ważnym wydarzeniem mającym wpływ na wyposażenie<br />
lotnictwa polskiego w wiropłaty<br />
było podjęcie w 1956 r. w zakładach WSK „PZL<br />
-Świdnik” produkcji licencyjnego wielozadaniowego śmigłowca<br />
lekkiego Mil Mi-1 (SM-1). Proces wprowadzania<br />
wiropłatów był przesądzony ogólną tendencją rozwojową,<br />
ale fakt zlokalizowania w kraju wielkiej wytwórni proces<br />
ten przyspieszył i ułatwił. Śmigłowce SM-1 i ich krajowa<br />
modyfikacja SM-2 zaczęły wchodzić do wyposażenia kolejnych<br />
jednostek polskiego lotnictwa wojskowego – odpo-<br />
Trzy typy aparatów, które po zamontowaniu na Mi-2R wykorzystywano<br />
do rozpoznania fotograficznego. Od lewej: AFA-39,<br />
AFA/BAF-21S i AFA-42/75.<br />
56<br />
<strong>Lotnictwo</strong> <strong>Aviation</strong> <strong>International</strong> KWIECIEŃ <strong>2022</strong>
KOSMOS<br />
Zimna wojna<br />
w kosmosie<br />
Waldemar Zwierzchlejski<br />
Gdy rankiem 24 lutego Federacja Rosyjska<br />
rozpoczynała swoją „specjalną operację wojskową”<br />
przeciwko Ukrainie, na Międzynarodowej<br />
Stacji Kosmicznej amerykańsko-niemiecko-rosyjska<br />
załoga spała w najlepsze<br />
przed kolejnym dniem pracy. Na Bajkonurze<br />
integrowano z rosyjską rakietą nośną satelity<br />
spółki OneWeb, a w Gujańskim Centrum<br />
Kosmicznym rozpoczynała się kampania<br />
startowa innej rosyjskiej rakiety, mającej<br />
wynieść dwa satelity dla europejskiej sieci<br />
nawigacyjnej. Rosyjskie przyrządy na amerykańskich<br />
orbiterach i łazikach badały powierzchnię<br />
Księżyca i Marsa, niemiecki teleskop<br />
fotografował źródła promieniowania<br />
rentgenowskiego na rosyjskim obserwatorium<br />
satelitarnym. Jednym słowem – międzynarodowa<br />
przyjaźń i współpraca. Wszystko<br />
to prysło jak bańka mydlana. W kosmosie<br />
nastała zimna wojna, która zapowiada się<br />
nie na miesiące, a na lata.<br />
Roskosmos czy OneWeb:<br />
kto więcej stracił?<br />
Pierwszą ofiarą sankcji wprowadzonych na rosyjski sektor<br />
kosmiczny stało się wystrzelenie z kosmodromu Bajkonur<br />
rakiety Sojuz-2.1b z dodatkowym stopniem Fregat, która<br />
miała wynieść 4 marca 36 satelitów Internetu satelitarnego<br />
w ramach misji OneWeb-14, organizowanego przez Arianespace<br />
i Starsem. Miały one wejść w skład konstelacji liczącej<br />
obecnie 428 jednostek, co stanowi dwie trzecie zakładanej<br />
całości. Satelity zostały dostarczone 15 lutego na lotnisko<br />
Krajnyj na kosmodromie z miejsca powstania na Przyląd-<br />
Kompleks startowy<br />
Sojuza w Gujanie<br />
Francuskiej został<br />
zamknięty.<br />
Dmitrij Rogozin<br />
- szef Roskosmosu.<br />
68<br />
<strong>Lotnictwo</strong> <strong>Aviation</strong> <strong>International</strong> KWIECIEŃ <strong>2022</strong>
monografiA<br />
1<br />
Śmigłowce bojowe<br />
Kamow Ka-50 i Ka-52<br />
Piotr Butowski<br />
Ka-52, to śmigłowiec bojowy o niepowtarzalnej konstrukcji z dwoma wirnikami współosiowymi,<br />
z dwuosobową załogą siedzącą obok siebie na fotelach wyrzucanych, z niezwykle mocnym<br />
uzbrojeniem oraz środkami obrony własnej, i z jeszcze bardziej niezwykłą historią. Jego pierwszy<br />
wariant, jednomiejscowy śmigłowiec bojowy Ka-50 wystartował 40 lat temu, 17 czerwca<br />
1982 r. Gdy później śmigłowiec był gotowy do produkcji seryjnej, Rosja weszła w głęboki kryzys<br />
gospodarczy i skończyły się pieniądze. Dopiero po 20 latach, w 2011 r. ruszyły dostawy do<br />
jednostek wojskowych głęboko zmienionej, dwumiejscowej wersji Ka-52. Od 24 lutego bieżącego<br />
roku śmigłowce Ka-52 uczestniczą w rosyjskiej agresji przeciwko Ukrainie.<br />
Jednomiejscowy<br />
śmigłowiec bojowy<br />
Ka-50 w czasie służby<br />
w ośrodku szkolenia<br />
bojowego lotnictwa<br />
armijnego w Torżku.<br />
Rosyjskie lotnictwo<br />
w szczytowym momencie<br />
użytkowało<br />
tylko sześć Ka-50;<br />
pozostałe służyły do<br />
prób.<br />
W<br />
drugiej połowie lat 60. w wojnie wietnamskiej<br />
nastąpił „boom śmigłowcowy”: liczba użytkowanych<br />
tam przez Amerykanów śmigłowców zwiększyła<br />
się z 400 w roku 1965 do 4000 w 1970. W ZSRR obserwowano<br />
ten rozwój i wyciągano wnioski. 29 marca 1967 r.<br />
biuro konstrukcyjne (OKB) Michaiła Mila dostało zamówienie<br />
na opracowanie koncepcji śmigłowca bojowego. Ówczesna<br />
radziecka koncepcja śmigłowca bojowego była inna niż<br />
na Zachodzie: oprócz uzbrojenia, miał on także przewozić<br />
drużynę żołnierzy. Pomysł ten wziął się z entuzjazmu, jaki<br />
zapanował wśród radzieckich dowódców wojskowych po<br />
Projekt śmigłowca armijnego Nikołaja Kamowa Ka-25F<br />
wykorzystywał silniki, przekładnie i wirniki od śmigłowca<br />
morskiego Ka-25. Przegrał on w konkurencji ze śmigłowcem<br />
Mi-24 Michaiła Mila.<br />
72<br />
<strong>Lotnictwo</strong> <strong>Aviation</strong> <strong>International</strong> KWIECIEŃ <strong>2022</strong>
PRENUMERATA I E-WYDANIA GWARANCJĄ NIŻSZEJ CENY<br />
<strong>Lotnictwo</strong> <strong>Aviation</strong> <strong>International</strong><br />
Cena detaliczna 21,50 zł | Prenumerata roczna: 198,00 zł<br />
12 numerów w tym 2 numery GRATIS<br />
Obejmuje numery od 1/<strong>2022</strong> do numeru 12/<strong>2022</strong>.<br />
Wojsko i Technika Historia<br />
+ numery specjalne (6+6)<br />
Cena detaliczna 23,50 zł | Prenumerata roczna: 215 zł<br />
12 numerów w tym 2 numery GRATIS<br />
Obejmuje 6 numerów regularnych<br />
i 6 numerów specjalnych wydawanych w <strong>2022</strong> roku.<br />
PRENUMERATA<br />
OSZCZĘDZAJ<br />
I BĄDŹ<br />
NA BIEŻĄCO<br />
Wojsko i Technika<br />
Cena detaliczna 19,50 zł | Prenumerata roczna: 182,00 zł<br />
12 numerów w tym 2 numery GRATIS<br />
Obejmuje numery od 1/<strong>2022</strong> do numeru 12/<strong>2022</strong>.<br />
Prenumeratę zamów na naszej stronie internetowej www.zbiam.pl lub dokonaj wpłaty<br />
na konto bankowe nr 70 1240 6159 1111 0010 6393 2976