NJL Togo

Okręty
PIERRE- CLAUDE, jeden ze zdobycznych frachtowców
chłodni wcześniej pływający pod banderą
francuską, który otrzymał niemiecki kod FLORA 7.
W bardzo szczegółowych wytycznych dotyczących
przebudowy i wyposażenia okrętu wyraźnie widać
już podstawową koncepcję okrętu radarowego rozszerzaną
w kolejnych latach.
Wytyczne OBS dotyczące
przebudowy statku M/S
Pierre- Claude.
Pismo wydane przez OB Sud nr 17010/42
z dnia 31.12.1942 precyzowało wymagania co do
przyszłej jednostki, której nadano roboczą nazwę
ODYSSEUS. Na wstępie podkreślono, że sytuacja
transportu morskiego pomiędzy Włochami
a Afryką Północną wymaga stworzenia warunków
do skutecznego przechwytywania przez Luftwaffe
wrogich samolotów zarówno w dzień jak i w nocy.
Miało to służyć bezpośredniemu wsparciu i obronie
konwojów morskich. W tym celu OBS planowała
poddać modernizacji, wyposażając go w radarowe
lokalizatory kierunku, 1700-tonowy statek
motorowy. Miał on służyć jako główne stanowisko
ostrzegania i naprowadzania samolotów myśliwskich
eskortujących konwoje. Odpowiedni statek
przygotowany we Francji planowano dostarczyć do
portu w Genui. OBS we współpracy z XII. Fliegerkorps
określił wymagania sprzętowe i zweryfikował
możliwość montażu radarów na pokładzie statku.
Ponadto zaplanowano zabudowę ciężkiej (8,8
cm Flak 36) i lekkiej broni przeciwlotniczej (2 cm
Flakvierling 38) oraz wyrzutni bomb głębinowych
do zwalczania okrętów podwodnych. Przewidziano
również zakresy odpowiedzialności i tak:
1. Kriegsmarine odpowiedzialna została za dowodzenia
statkiem i zapewnienie załogi,
2. Luftwaffe miała za zadanie dostawę kompletnego
sprzętu radarowego i radiowego wraz
z obsługą oraz broni przeciwlotniczej z obsadą,
3. OBS wyznaczono jako odpowiedzialnego
za prowadzenie działań nocnych i dziennych oraz
obsadę stanowiska Jägerleitoffiziera- JLO (oficera
naprowadzającego myśliwiec).
Konwersja statku miała objąć zabudowę sprzętu
radarowego w postaci jednego radaru wczesnego
ostrzegania Funkmessgerät (FuMG) 450 FREYA
A/N i jednego radaru naprowadzania Funkgerät
(FuG) 62 WÜRZBURG D przeznaczonych do
współpracy z samolotami myśliwskimi i pokładową
artylerią przeciwlotniczą. Jako sprzęt pomocniczy
planowano instalację dwóch dalmierzy
WIM. Sprzęt radiowy obejmował zestaw nadajnik/
odbiornik VHF Funkgerät FuG 16 do komunikacji
z pilotami myśliwców, zestaw łączności służący do
połączenia okrętowego centrum dowodzenia z lądem
oraz 100-watowego nadajnika dla nadzoru ruchu
lotniczego.
Stację radarową FuMG 450 FREYA A/N o wysokość
podstawy 2,20m i wysokość całkowitej
z anteną 8,0m oraz szerokości anteny 6,5m. planowano
zabudować na pokładzie dziobowym.
Na pokładzie rufowym stanąć miał radar FuG 62
WÜRZBURG D o wysokość całkowitej 4,50 m
2. Jägerleitschiff KRETA.
(w tym podstawa 1,30 m) i średnicy anteny 3 m.
Radary planowano umieścić możliwie wysoko nad
pokładem okrętu, aby do minimum ograniczyć
martwą strefę śledzenia powodowaną przez nadbudówki.
Radiostacje nadawczo-odbiorcze w postaci
4 nadajników i 7 odbiorników planowano umieścić
w przedniej nadbudówce, która miała pełnić rolę
centrali. Modernizacja łączności wewnętrznej statku
miała objąć instalację pokładową, telefoniczną
sieć łączności oraz zestawy głośnikowe konieczne
do komunikacji z pilotami podczas operacji lotniczych.
Jako uzbrojenie artyleryjskie okrętu zamierzano
wykorzystać cztery armaty 8,8 cm Flak 36,
dwie na pokładzie dziobowym oraz dwie na nadbudówce
przed mostkiem ale za radarem FREYA.
Dziewięć poczwórnie sprzężonych działek 2 cm
Flakvierling 38 rozmieszczono w kilku miejscach,
dwa przed masztem na chłodni dziobowej, jeden
przed mostkiem nawigacyjnym po dwa po obydwu
stronach pokładu w miejscu szalup ratunkowych, na
wysokości komina i dwa na nadbudówce rufowej.
Dodatkowo okręt miał być wyposażony m.in. w aktywny
sonar S- Gerat, wyrzutnię bomb głębinowych
oraz urządzenie do wytwarzania zasłony dymnej.
Wszystkie wymienione instalacje oraz liczniejsza
załoga wymagały gruntownej przebudowy statku,
ktory planowano przeprowadzić w trybie pilnym
przy użyciu wszelkich dostępnych sił i środków.
Planu nie zrealizowano, można przypuszczać że
wybrany do przebudowy statek był w istocie zbyt
mały co uniemożliwiło wykorzystanie go jako stabilnej
platformy dla urządzeń radarowych oraz zabudowę
znacznej ilości dział 8.8 cm Flak 37 oraz
działek 2 cm Flak 38.
Jägerleitschiff KRETA- okręt
dowodzenia myśliwcami
Jako następny do adaptacji został wybrany
francuski statek pasażerski SS ILE DE BEAUTÉ,
prace na nim rozpoczęto w Marsylii 18 stycznia
1943 r. Konwersję zakończono po sześciu miesiącach,
na okręcie zainstalowano m.in. radar wczesnego
ostrzegania FuMG 450 Freya A/N o zasięgu
40-75 km oraz radar naprowadzania FuG 39 T
Würzburg o zasięgu 20-30 km. Oprócz nominalnej
załogi okrętu zaokrętowano 74 żołnierzy obsługujących
urządzenia radarowe oraz artylerzystów.
Okręt uzbrojono w dwa działa 10,5 cm Flak38,
31