You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
3 0<br />
Wulke plany (18)<br />
Nalětni dešć šwika wo wokno, ale Daniel<br />
ničo njepytnje. Je hudźbu w kuchni<br />
wótře wotwjertnył a k njej mjez kamorami,<br />
pjecu a blidom tam a sem rejuje. Při<br />
durjach klinka, a hakle na přemokanymaj<br />
přećelomaj Daniel spóznaje, zo so wonka<br />
lije. Ze Sofije a Korle krjepjele w paćerkach<br />
padaja. „To drje sće sej najlěpše wjedro za<br />
kolesowarsku turu wupytałoj“, Daniel jeju<br />
ironisce postrowi. Tola wonaj staj so přihotowanaj<br />
na jězbu ze susodneje wjeski<br />
sem podałoj. Wodu wotdźeržowace kapy<br />
a cholowy staj sej spěšnje wuslekłoj, tak<br />
zo so suchaj za kuchinske blido sydnjetaj.<br />
Daniel sćehnje hornc z horcym kakawom<br />
z platy a wućehnje blach muffinow z pjecy.<br />
„Sy ekstra za nas pjekł?“, so Sofija wjeseli.<br />
„Haj“, hólc wotmołwi. „Hewak z maćerju<br />
za kónc tydźenja pječemoj. Ale tónraz<br />
je z nanom po puću, tuž je naše skupinske<br />
zetkanje přiwšěm dobra přiležnosć<br />
k tomu.“ Korla spyta jeho šćuwać: „Sy ty<br />
šwul, abo što?“ Daniel třase jeno z hłowu,<br />
ale jeho hewak ignoruje. Sofija pak hnydom<br />
na njeho wujědźe. „Što da to nětko<br />
naraz dyrbi? Činiš, jako by to něšto ze<br />
sobu činić měło abo jako by to něšto špatne<br />
było, hdyž kadlojo pjeku abo hdyž je<br />
něchtó šwul.“ Korlu to přejědźe a jakota<br />
spěšnje něšto wo žorće. „To njejsu žane<br />
žorty, ale předsudki. A te zdźerž sej za<br />
sebje, a hladaj, zo je přewinješ.“ Prjedy hač<br />
móže Korla wotmołwić, při durjach znowa<br />
klinka. Lara a Mila. Suchej. Stej so hromadźe<br />
dowjezć dałoj. Hdyž tež wonej za<br />
blidom sedźitej, staji Korla skónčnje taler<br />
z muffinami na blido a kóždemu šalku<br />
z horcej šokolodu. Sofija Korlu wótrje wobkedźbuje,<br />
tón pak jej z nygnjenom pokaza,<br />
zo je zrozumił.<br />
„Cool, zo maće wšitcy chwile a zo móžemy<br />
dźensa přichodne měsacy planować“,<br />
praji Mila. „Čehodla naše planowanje<br />
kaž hewak přeco po probje nječinimy?“, so<br />
Lara wopraša. Dokelž do samsneho lětnika<br />
kaž druzy njechodźi a jich husto jenož<br />
na probje widźi, njeje zwjetša tak derje informowana<br />
kaž woni. „Hladajo na wšě wustupy,<br />
kotrež za přichodne měsacy mamy,<br />
budźemy drje proby za zwučowanje trjebać“,<br />
jej Korla rjeknje. „Hač do kónca šulskeho<br />
lěta mamy połny program“, Sofija<br />
doda. „Sprawnje prajene, ja ani sama žadyn<br />
prawy přehlad nimam.“<br />
„Tón mam ja,“ rjeknje Mila a wulki čwak<br />
muffina wotkusnje. Tamni njesćerpni přihladuja,<br />
kak holca měrnje kusa. „Potajkim,“<br />
wona hišće z połnej hubu započnje,<br />
„kónc apryla je dźeń wotewrjenych duri<br />
w šuli. Knjeni Léoninowa chce, zo tam<br />
hrajemy a prosy wo to, zo hromadźe z orchestrom<br />
a chórom šulsku hymnu předstajimy.“<br />
„Och, prošu nic. Tón spěw je tajki<br />
kał!“ Mila, Sofija a Lara hladaja na Korlu,<br />
dokelž tajke něšto wot njeho wočakuja, ale<br />
wón scyła ničo rjekł njeje. Je to Daniel,<br />
kotryž wograwany z hłowu třase. „Za tón<br />
tekst móžeš so tola jenož hańbować. Dyrbi<br />
to być?“ „Haj, knjeni Léoninowa sej to<br />
wuraznje přeje. A dokelž nam zas a zaso<br />
pomha a nas podpěruje, sym jej to připrajiła“,<br />
Mila kruće rjeknje. Diskusije so<br />
njewudanja. „W měrcu a aprylu potajkim
Change language