PŁOMJO 3/2024

3 2
Nadpad
na banku
]tΩ je banku wurubi?
Tu je stawizna za tych z was, kot≠i{ mΩ{a
derje wobked≤bowaå a kombinowaå. Kak
drje detektiw u[lak w stawiznje ho rubje{nika
bankowenamaka?
SkΩn∑nje dowol!
Detektiw u[lak je sej doj| w dowolu do
horow, do maeje wjeski Dolinecy. erstwy
hΩrski pow|tr jemu tyje, wΩn wjele puåuje
a wje∑or ∑ita napjate romany. Tajkile dowol
je tola p≠ew[o krasny! Rjaneho ranja pak
je nimo z m|rom. Cya wjes je hromad≤e
zb|{aa. Lud≤o steja rozhorjeni p≠ed filialu
wokrjesneje banki a njemΩ{a zap≠imnyå:
„]tΩ by sej mysli, zo tu pola nas banku nadpadnu!“
P≠istajeny banki knjez Mark rozprawja,
[to b| so stao. WΩn je hi[åe cyle
zastrΩ{any a pow|da z t≠epotacym hosom:
„D≤ensa rano krΩtko po d≤ewjeåich wali-
[taj so nadobo dwaj zakuklenaj do banki.
MΩj kolega a ja posu{owachmoj runje dweju
kupcow, jako zasy[achmoj ‚Ruce horje!‘
a so na smjerå nastrΩ{ichmoj. Jedyn z rubje{nikow
kaza[e mi, z nim k trezorej hiå,
tamny wosta pola mojeho kolegi a teju kupcow.
Woni dyrbjachu so na zemju lehnyå
a ruce wot so tyknyå. B|ch tak rozhorjeny,
zo nimale njezamΩch trezor wo∑iniå. Z wulkim
chwatkom je rubje{nik za m|chom z
pjenjezami hrabny a so ze swojim komplicu
sp|[nje zminy. Wjacore tysac eurow staj
sobu wzaoj, ale namaj so na zbo{o ni∑o sta-
o njeje.“ Knjez Mark åe{ko zdychnje. Detektiw
u[lak pak nastaja wu[i a sej praji:
„MΩj dowol mΩ{e ∑akaå!“