1. Miejsce

More documents

Recommendations

Info

opinia fachowca wia nam, że 25.000 zwiedzających można pozytywnie postrzegać. Wszystkie informacje, które otrzymałem mówią o dramatycznie zmniejszającej się liczbie gości. Oficjalnie wymieniona liczba zwiedzających kwitowana jest jedynie uśmieszkiem. Nie należy również zapominać, że wystawa w Dortmundzie organizowana była wraz z hodowcami gołębi rasowych. Dlatego też nikt nie może dokładnie powiedzieć, jak duża była liczba zwiedzających należących do hodowców gołębi pocztowych. W obawie przed prawdą uprawia się propagandę sukcesu? Bezsilność i brak wizji zamiast odwagi i startu w lepsze czasy – cóż za mroczna perspektywa na przyszłość. Potrzebujemy konstruktywnych rad i rewolucyjnych idei. Potrzebujemy więcej odwagi, aby rozstać się ze starymi działaczami drepczącymi w miejscu. Należy spróbować czegoś nowego. Narzekanie i rezygnacja nie posunie nas nawet o krok do przodu. Takie informacje prasowe już na pewno nie. Podobnie jak niniejsza negatywna wypowiedź: „hodowla gołębi pocztowych nie pasuje już do nowoczesnego obrazu społeczeństwa”. A hodowanie gołębi ozdobnych rasowych może pasuje? A co ze spędzaniem czasu wolnego z innymi zwierzętami? Nie i jeszcze raz nie! Za bardzo sobie to wszystko upraszczacie moi panowie w zarządzie! Powiem wyraźniej: prawdopodobnie jesteście zbytnio przytłoczeni zaistniałą sytuacją kryzysową. Nie blokujcie wyjść awaryjnych, otwórzcie je na oścież! Wsłuchujcie się konstruktywno-krytyczne rady! Nie reagujcie na uzasadnioną krytykę jak mimozy! Zaprzestańcie gadać frazesy! Wystarczy! Podchwycić propozycje poprawy Już w roku 2000 ówczesnemu prezesowi przedstawiliśmy, moim zdaniem, konstruktywne propozycje. W 2006 roku przeprowadziliśmy kolejną próbę z obecnym prezesem. Z mojej strony był to jednak daremny trud. Dla przypomnienia krótkie podsumowanie: należy szukać pomocy na zewnątrz u neutralnych osób. Celem powinno być bezwzględna inwentaryzacja, nawet gdyby to miało dużo kosztować a prawda była nieprzyjemna i bolesna. Należy żądać konkretnych propozycji poprawy i wprowadzać je w życie. Wszystko to jest lepsze, niż nie robić nic. W poszukiwaniu kierownictwa To określenie pochodzi od słowa kierowanie, iść na czele, iść naprzód, mam nadzieję że właściwą drogą i szukać ją z zaangażowaniem. Pełnienie samej tylko funkcji reprezentacyjnej to zbyt mało. Tego wrażenia nie nabrałem dopiero po przeczytaniu wspomnianego artykułu prasowego, że nasze kierownictwo chce i może zarządzać tym beznadziejnym i złym stanem rzeczy. Nie potrzebujemy zarządzania niewypłacalnością i żadnego czekania na premię za demontaż. Czego potrzebujemy, to konkretne i konstruktywne usunięcie aktualnego złego stanu rzeczy. I to od zaraz! Mam wrażenie, że aktualny rozwój sytuacji wskazuje na trudną przyszłość. Moje wielokrotne ponaglenia z poprzednich lat, aby nie zgasły światła”, najwyraźniej były na próżno. Wyciągnijmy zatem już czarne garnitury! Spoczywaj w spokoju Niemiecki Sporcie Gołębiarski! Udajmy się do Chin, tam tendencja jest wzrostowa! Biedny Niemiecki hodowco gołębi pocztowych! Czy taki stary grzyb jak ja musi się jeszcze uczyć języka chińskiego? Alternatywą tego może być Polska lub Portugalia. Podobno tam jeszcze nasz sport przezywa swój boom. Kto tu pozostanie będzie musiał się cały dzień gapić na ulicę, a nie hodować i lotować gołębiami i to w dawnym kraju hodowców gołębi pocztowych. A rankiem na spotkanie emerytów w Ikea. Nie pojmuję tego! Chyba dosięgnie mnie depresja! A może mnie już dosięgła? Nie ma się czemu dziwić, albo?! 34 Brieftaubensport Veröffentlichung der Regionalflugsieger! Region 701, Allgäu-Schwaben 5 Oddziałów • 133 lotujących • 13.06.10: Saarlouis, 311 km, 2.834 gołębi młodych Zwyciężczyni z Regionalnego lotu 0683-08-400 samica <strong>1.</strong>169 m/min • Pochodzenie: Ojciec: 0683-04-1244; Matka: 0683-05-339, Najlepsza samica oddziału 2006, 9 konkursy! Norbert Schmid (Erkheim) • RV Memmingen Brieftaubensport
opina fachowa Toni van Ravenstein: Zastanawiam się czy odchowam lepsze młódki, gdy będę się więcej zastanawiał nad połączeniem gołębi w pary? Tego nie wiem. W większym stopniu jest to zabawa i przyjemny sposób spędzenia czasu związany z wymyślaniem i rozpisywaniem możliwych kombinacji. Temu zajęciu mogą poświęcić całe godziny. W większości przypadków ostateczną decyzję podejmuję dopiero w momencie, gdy zabieram samiczkę i zanoszę ją do celi samczyka. Gdy samczyk natychmiast nie akceptuje przydzielonej mu samiczki, spontanicznie wybieram inną partnerkę. Czy jednak liczba udanego potomstwa od skrupulatnie zaplanowanych wcześniej połączeń jest większa niż od par połączonych przypadkowo? Któż to może wiedzieć? Są hodowle, które bazują na wolnym łączeniu. Przed kilkoma laty próbowałem tej metody, jednak chaos z tym związany był zbyt wielki i próbę przerwałem. Orędownicy wolnego łączenia są zdania, że przychówek od par „z miłości” jest lepszy niż z par łączonych „z przymusu”. Może jest w tym stwierdzeniu trochę racji. Kto ma wystarczająco dużo cierpliwości i komu nie zależy na młódkach w tym samym wieku, ten może ma z tego tytułu korzyści. Niektórzy twierdzą, że szczególnie w przypadku lotników metoda wolnego kojarzenia zwiększa więź między partnerami. Jeden z obecnych czołowych hodowców w Belgii stosuje tą metodę. Sam nazywa ją metodą chaosu. Z początkiem marca wpuszczane są razem samiczki z samczykami do gołębnika z szeroko otwartymi celami gniazdowymi. Gołębie, które znały się z poprzedniego roku, oczywiście szybko łączą się ze sobą. Niektórym gołębiom rocznym przychodzi to jednak z trudem i czasami nawet po trzech tygodniach nie znajdują swoich partnerów. Gdy jedne parki już od dawna wysiadują swoje jaja, inne nawet jeszcze nie zajęły celi gniazdowej. Temu hodowcy jest to jednak obojętne. Po trzech tygodniach wszystko zostaje zabrane i gołębie następnie przygotowywane zostają do sezonu lotowego. Szczególnie te gołębie, które dopiero w trakcie sezonu lotowego znalazły swojego partnera, mają bardzo silną motywację i nadają się dobrze do zdobycia tego czy owego czołowego konkursu. Tak twierdzi wspomniany wcześniej hodowca. Jak już wcześniej pisałem w mojej hodowli nie ma wolnego łączenia w pary. To ja decyduję kto z kim będzie w Brieftaubensport 35 Sport gołębiarski może być tak prosty... Przemyślenia dot. rozpłodu Brieftaubensport parze. W jaki sposób dochodzi się do tych połączeń? Czy są to decyzje wynikające z określonych kryteriów lub też decyzje, których nie można uzasadnić i które wynikają z naszego wewnętrznego przekonania? Pomimo tego, że nie pojmuję zasad dziedziczenia i z części par połączonych po długich przemyśleniach nie odchowałem przez długie lata ich hodowania żadnego wartościowego potomstwa, staram się jednak rozpisać na długich listach różne koncepcje ich łączenia w pary. Tak samo postąpię również w tym roku. Na długo przed tym zanim na papierze połączę moje gołębie rozpłodowe w pary, podjąłem parę ważnych decyzji. Są to decyzje związane np. z wiekiem gołębi rozpłodowych. Dbam o to, aby gołębnik rozpłodowy stale i w wystarczającym stopniu zasilany był przez gołębie młode. Cenny gołąb rozpłodowy pozostaje oczywiście tak długo, aż stanie się bezpłodny lub przestanie znosić jajka. W żadnym wypadku nie łączę ze sobą dwóch starych gołębi. Mój najstarszy samczyk urodzony w 2000 roku dostanie roczną samiczkę. W nadchodzącym sezonie 2011 do rozpłodu przeznaczonych jest 49 gołębi (21 samczyków i 28 samiczek). Średni wiek samczyków wynosi 4,0 lata a samiczek 3,3 lata. Wśród tych gołębi jest 10 gołębi rocznych, 12 dwulatków. Najstarszy gołąb będzie miał w tym roku 11 lat, prócz niego mam jeszcze dwa gołębie dziewięcioletnie i jednego siedmiolatka. Aby stado gołębi rozpłodowych było młode nie wzbraniam się przed przeniesieniem do gołębnika rozpłodowego najlepszych dwu- lub trzyletnich wdowców. W tym wypadku rozchodzi się zawsze o gołębie, które obok dobrego pochodzenia i dobrych wyników są dobrze zbudowane. Stanowią one podstawę do poprawy całego stanu posiadania. Ponadto zwracam uwagę na to, aby moje własne gołębie, tj. urodzone w moim gołębniku, w wystarczającym stopniu przeznaczone były do rozpłodu. Niedoceniałem własnych gołębi. Często gołębie innych hodowców podobały mi się bardziej niż moje własne. Dlatego też często skłaniałem się do sprowadzania zbyt wielu gołębi od innych hodowców. Odbywało się to jednak kosztem moich własnych. W chwili obecnej nie przytrafia mi się to już więcej. Dbam o zróżnicowanie krwi, przy czym gołębie urodzone w moim gołębniku są w zdecydowanej większości. Z pośród 49 gołębi rozpłodowych 33 posiadają moje obrączki rodowe, siedem pochodzi od moich kolegów i są bliżej lub dalej spokrewnione z moimi gołębiami. Dziewięć pozostałych gołębi są tzw. gołębie „obcej krwi”. Tym sposobem mogę przeprowadzać różnego rodzaju
Page 1 and 2: Wydanie Nr. 177 Grudnia 2010 H 1444
Page 3 and 4: Zawartość/Wprowadzenie Strona Art
Page 5 and 6: Przedstawiamy - Najlepszy Gołębni
Page 7 and 8: Przedstawiamy - Najlepszy Gołębni
Page 9 and 10: 1. Miejsce: „Niemiecki Mistrz Mie
Page 11 and 12: Reportaż wymienili młódki po zna
Page 13 and 14: Reportaż Roleta do zaciemniania 15
Page 15 and 16: Mistrzowie Oddziałów 2010 RegV 26
Page 17 and 18: 6508-07-733 i jej siostra 6508-05-2
Page 19 and 20: nie jednogodzinne treningi; z rana
Page 21 and 22: 7,00 m gołębniku ogrodowym gości
Page 23 and 24: Fachbeitrag 0516-08-19 • 13 konku
Page 25 and 26: Brieftaubensport Tessenderlo: Rozeg
Page 27 and 28: Brieftaubensport Brieftaubensport W
Page 29 and 30: o o ddr z l D wwi lle iil i iia aa
Page 31 and 32: Brieftaubensport nich dystansach z
Page 33: Brieftaubensport 33 Hartwig Kruse:
Page 37 and 38: Brieftaubensport bi stosowane były
Page 39 and 40: Brieftaubensport bowiem pewnym, bli
Page 41 and 42: Brieftaubensport cenie uwagi. Ci ws
Page 43 and 44: Wystawy gołębi (Część 1) Znowu
Page 45 and 46: Marcel Sangers Doświadczenia… St

1. Miejsce

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?