ΟΜπορχες - amorphy.org

Άρα, στέκομαι τώρα σε ένα ρευστό σημείο,
σ’ ένα προσωπικό σταυροδρόμι· έχω άραγε
οποιονδήποτε λόγο να πιστεύω ότι εγώ ή
εκείνοι που θ’ ακολουθήσουν θα απαντήσουμε
ποτέ σ’ αυτά τα ερωτήματα; Η λογική απάντηση
είναι όχι, λαμβάνοντας υπ’ όψιν την ιστορία της
γνώσης και τις απαντήσεις που δίνονται μέχρι
σήμερα από αυτή την αναζήτηση. Και παρόλο
που αληθινά αμφιβάλλω για τη θετική έκβαση
αυτής της αρχαίας αναζήτησης, εγώ, ένας
λογικός άνθρωπος, δε μπορώ να σταματήσω
την αναζήτηση απαντήσεων. Οπότε έπειτα
ρωτώ, μήπως είναι στη φύση μας να είμαστε
αισιόδοξοι, να αναζητούμε και να επιμένουμε
ακόμη κι όταν όλα δείχνουν το ενδεχόμενο
σφαλερότητας αυτής της αναζήτησης;
° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° °
Η λογική της Βιβλιοθήκης είναι σχεδιασμένη
κατά τέτοιο τρόπο που βρίσκεται σχεδόν πέρα
από τη δυνατότητά μας να την κατανοήσουμε,
και άρα, αφού η Βιβλιοθήκη δηλώνει το
σύμπαν, η λογική του σύμπαντος είναι ίσως
απροσπέλαστη. Τα πάντα βρίσκονται στη
Βιβλιοθήκη αλλά τίποτε δεν μπορεί να βρεθεί.
Εκτός αυτού, η Βιβλιοθήκη παρουσιάζεται
ως ένα προκαθορισμένο σύμπαν για τον ίδιο
ακριβώς λόγο που όλα, παρελθόντα, παρόντα
και μελλούμενα είναι κάπου γραμμένα, σε
ένα βιβλίο που έχει λίγες πιθανότητες να
αποκαλύψει το περιεχόμενό του. Αυτή η
ατυχής προοπτική δεν ελαττώνει, αλλά μάλλον
υπογραμμίζει τον παράγοντα ειμαρμένη. Η
ζωή η ίδια είναι ταυτολογική, επειδή όλα όσα
μπορούν να εκτελεστούν, να θεωρηθούν ή να
ειπωθούν έχουν ήδη γραφτεί σε ένα από τα
βιβλία της Βιβλιοθήκης. Η ίδια η διαδικασία
εύρεσης του κλειδιού σε όλα τα «μυστήρια
της ανθρωπότητας», κι ο τρόπος να φτάσεις
σ’ αυτό το συγκεκριμένο βιβλίο, είναι επίσης
γραμμένα· και η θέση αυτού του βιβλίου
είναι σημειωμένη σε έναν κατάλογο. Αν αυτό
αληθεύει, η αναζήτηση της ανθρωπότητας στη
Βιβλιοθήκη-σύμπαν είναι άσκοπη. Κανένας,
όμως, δεν μπορεί να κατοχυρώσει την αλήθεια
ή τη σφαλερότητα μιας οργάνωσης της οποίας
οι κανόνες είναι μυστικοί μέχρι τη στιγμή που
κάποιος θα τους ανακαλύψει σε ένα βιβλίο.
° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° °
Σ’ αυτό το φιλοσοφικό πλαίσιο, η ζωή είτε
προκαθορίζεται από νόμους, που δεν μπορούν
να προσδιοριστούν αλλά που έχουν πάντοτε
καθορίσει μια τάξη που δεν αφήνει καθόλου
χώρο για το ενδεχόμενο αλλαγής. Ή η κοινωνία
είναι οργανωμένη τυχαία ως το σημείο όπου
και μόνο η σύμπτωση, η εκκεντρικότητα της
τύχης (κάποιος, χωρίς λόγο, σκοντάφτει πάνω
στο βιβλίο-κλειδί), είναι τόσο ισχυρή όσο μια
προκαθορισμένη οργάνωση του κόσμου. Σε
κάθε περίπτωση, οι κανόνες που κυβερνούν
τον κόσμο είναι μυστικοί και κρυμμένοι από
τα υποκείμενά του. Και οι δύο περιπτώσεις
οδηγούν λογικά σε ένα δίλημμα. Αυτό το
δίλημμα είναι ένα από τα κεντρικά θέματα
που ερευνώνται στο ΑΩ, καθώς επίσης και
οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε στην
προσωπική μας αναζήτησή ανακάλυψης του τι
τελικά μας αγγίζει και τι μας ενοχλεί.
Αsh Bulayev οκτωβριος 2007
28 29