ByBusMagazine_Winter 2019

Παρά τη διαθεσιμότητα άλλων φωνών, ο Χόκινγκ είχε διατηρήσει
αυτή την αρχική φωνή, λέγοντας ότι την προτιμά και ταυτίζεται με
αυτή. Τότε, ο Χόκινγκ ενεργοποιούσε έναν διακόπτη χρησιμοποιώντας
το χέρι του και μπορούσε να παράγει μέχρι 15 λέξεις το λεπτό.
Οι διαλέξεις προετοιμάζονταν εκ των προτέρων και στέλνονταν στο
συνθεσάιζερ της ομιλίας σε σύντομα τμήματα για να παραδοθούν.
Ένα από τα πρώτα μηνύματα που ο Χόκινγκ παρήγαγε με τη δικιά
του συσκευή παραγωγής ήχου ήταν ένα αίτημα για το βοηθό του
να τον βοηθήσει να τελειώσει το γράψιμο του βιβλίου του Το χρονικό
του Χρόνου. Το βιβλίο δημοσιεύθηκε τον Απρίλιο του 1988
στις ΗΠΑ και τον Ιούνιο στο Ηνωμένο Βασίλειο και αποδείχθηκε μια
εξαιρετική επιτυχία, ανερχόμενο γρήγορα στην κορυφή των καταλόγων
των μπεστσέλερ και στις δύο χώρες και παραμένοντας εκεί
για εβδομάδες έως και μήνες. Το βιβλίο μεταφράστηκε σε πολλές
γλώσσες και τελικά πούλησε κατ' εκτίμηση 9 εκατομμύριο αντίγραφα.
Η επιτυχία οδήγησε σε σημαντική οικονομική ανταμοιβή, αλλά
επίσης και σε προκλήσεις λόγω διασημότητας.
Στο γάμο του Χόκινγκ επικρατούσαν εντάσεις για πολλά χρόνια. Η
Τζέιν αισθάνθηκε συντετριμμένη από την παρείσφρηση στην οικογενειακή
ζωή τους των απαραίτητων νοσοκόμων και των βοηθών.
Επίσης οι αγνωστικιστικές απόψεις του σχετικά με τη θρησκεία ήρθαν
σε αντιπαράθεση με την ισχυρή χριστιανική πίστη της και οδήγησαν
σε ένταση. Στα τέλη της δεκαετίας του 1980, ο Χόκινγκ έζησε πλάι σε
μία από τις νοσοκόμες του, την Ελέιν Μέισον, προς φόβο ορισμένων
συναδέλφων φροντιστών και των μελών της οικογένειας που ενοχλήθηκαν
από τη δυναμική της προσωπικότητα και την προστατευτικότατη
της. Ο Χόκινγκ είπε στη Τζέιν ότι την άφηνε για την Μέισον και
αναχώρησε από το σπίτι της οικογένειας τον Φεβρουάριο του 1990.
Μετά από το διαζύγιό του από τη Τζέιν την άνοιξη του 1995, ο Χόκινγκ
παντρεύτηκε τη Μέισον τον Σεπτέμβριο.
Ο Χόκινγκ συνέχισε την εργασία του στη φυσική: το 1993 έγινε
συν-εκδότης σε ένα βιβλίο πάνω στην ευκλείδεια κβαντική βαρύτητα
και εξέδωσε μια συλλογή των άρθρων του σχετικά με τις μαύρες τρύπες
και το Μπιγκ Μπανγκ. Διατήρησε επίσης το δημόσιο προφίλ του,
κάνοντας επίσης την επιστήμη προσιτή σε ένα ευρύτερο κοινό. Έκανε
επίσης διάφορες εμφανίσεις σε δημοφιλή μέσα ενημέρωσης όπως
το ότι έπαιξε μια ολογραφική προσομοίωση του εαυτού του σε ένα
επεισόδιο του Σταρ Τρεκ, ενώ την ίδια χρονιά η φωνή του μέσω συνθεσάιζερ
καταγράφηκε για το τραγούδι των Pink Floyd «Keep Talking
και το 1999 για μια εμφάνιση στους Σίμσονς. Στη δεκαετία του '90,ο
Χόκινγκ δέχτηκε πιο ανοιχτά το μανδύα του προτύπου για τα άτομα με
ειδικές ανάγκες, δίνοντας διαλέξεις για το θέμα και συμμετέχοντας σε
δραστηριότητες συγκέντρωσης χρημάτων.
Το 1999 η Αμερικανική Φυσική Εταιρία απένειμε βραβείο στον Χόκινγκ
ενώ το ίδιο έτος, η Τζέιν Χόκινγκ δημοσίευσε τη βιογραφία της, Μουσική
για να κινήσει τα αστέρια, περιγράφοντας το γάμο της με τον Χόκινγκ
και την κατάρρευσή του. Οι αποκαλύψεις προκάλεσαν αίσθηση στα
μέσα ενημέρωσης, αλλά όπως συνήθιζε σε ότι αφορούσε την προσωπική
του ζωή, ο Χόκινγκ δεν έκανε κανένα
δημόσιο σχόλιο, εκτός από το ότι δεν
διαβάζει βιογραφίες για τον εαυτό του.
Μετά το δεύτερο γάμο του, η οικογένεια
Χόκινγκ αισθάνθηκε αποκλεισμένη και
περιθωριοποιημένη από τη ζωή του.
Το 2006 ο Χόκινγκ και η Ελέιν χώρισαν
ήσυχα και μετά από αυτό ο Χόκινγκ απέκτησε
και πάλι στενότερες σχέσεις με
τη Τζέιν, τα παιδιά και τα εγγόνια του. Ο
Χόκινγκ συνέχισε να εμφανίζεται τακτικά
στην οθόνη και να ταξιδεύει ευρέως.
Κατά τη διάρκεια των ετών, o Χόκινγκ διατήρησε
το δημόσιο προφίλ του τραβώντας
την προσοχή κατά σειρά και κάνοντας
συχνά αμφισβητούμενες δηλώσεις
όπως ότι οι ιοί υπολογιστών θα πρέπει
να θεωρούνται μια νέα μορφή ζωής και
ότι με δεδομένη την απεραντοσύνη του
Σύμπαντος, πιθανόν να υπάρχουν εξωγήινοι,
αλλά η επαφή με τους πρέπει να
αποφευχθεί. Ο Χόκινγκ έχει εκφράσει τις
ανησυχίες του ότι η ζωή στη γη διατρέχει
κίνδυνο λόγω «ενός ξαφνικού πυρηνικού
πολέμου, γενετικά τροποποιημένων
ιών ή άλλους κινδύνους που δεν έχουμε ακόμα σκεφτεί». Προβλέπει ότι οι
διαστημικές πτήσεις και ο αποικισμός στο διάστημα είναι αναγκαία για την
το μέλλον της ανθρωπότητας. Παρακινημένος από την επιθυμία να αυξηθεί
το δημόσιο ενδιαφέρον για τις διαστημικές πτήσεις και να δείξει τις δυνατότητες
των ατόμων με ειδικές ανάγκες, το 2007 συμμετείχε σε συνθήκες μηδενικής
βαρύτητας σε μια πτήση αεροσκάφους μειωμένης βαρύτητας, κατά
την οποία βίωσε συνθήκες μηδενικής βαρύτητας οκτώ φορές. Στο πλαίσιο
μιας άλλης μακροχρόνιας επιστημονικής διαμάχης, ο Χόκινγκ εμφατικά υποστήριξε,
και στοιχημάτισε, ότι το μποζόνιο του Higgs δεν θα βρεθεί ποτέ.
Το σωματίδιο ανακαλύφθηκε στο CERN, τον Ιούλιο του 2012 και ο Χόκινγκ
γρήγορα παραδέχθηκε ότι είχε χάσει το στοίχημά του.
Η επιδείνωση της ασθένειας του Χόκινγκ συνεχίστηκε και το 2005 άρχισε
να επικοινωνεί με συσκευή επικοινωνίας μέσω των κινήσεων των
μυών των μάγουλών του, με ρυθμό περίπου μία λέξη ανά λεπτό. Μέχρι
το 2009 δεν θα μπορούσε πλέον να οδηγήσει την αναπηρική καρέκλα
του μόνος, ενώ οι δυσκολίες στην αναπνοή του έχουν αυξηθεί που
απαιτούν αναπνευστικό μηχάνημα κατά περιόδους και έχει νοσηλευθεί
αρκετές φορές. Το 2002, μετά από μια ευρεία ψηφοφορία στο Ηνωμένο
Βασίλειο, το BBC τον συμπεριέλαβε στον κατάλογο με τους 100
Μεγαλύτερους Βρετανούς. Πολλά κτίρια έχουν πάρει το όνομά του, συμπεριλαμβανομένου
του Μουσείου Επιστημών Στήβεν Χόκινγκ στο Σαν
Σαλβαδόρ στο Ελ Σαλβαδόρ, το Κτίριο Στίβεν Χόκινγκ στο Κέιμπριτζ,
και το Κέντρο Στήβεν Χόκινγκ στο Ινστιτούτο Περιμίτερ στον Καναδά.
Όπως απαιτείται από τους κανονισμούς του πανεπιστημίου, ο Χόκινγκ
αποσύρθηκε από Λουκασιανό Καθηγητή Μαθηματικών το 2009. Παρά
τις υποθέσεις ότι θα εγκατέλειπε το Ηνωμένο Βασίλειο σε ένδειξη διαμαρτυρίας,
λόγω περικοπών στη δημόσια χρηματοδότηση στη βασική
επιστημονική έρευνα, ο Χόκινγκ συνέχισε να εργάζεται ως διευθυντής
ερευνών στο Τμήμα Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Θεωρητικής Φυσικής.
Ο Χόκινγκ έχει δηλώσει ότι «δεν είναι θρησκευόμενος κατά τη
συνήθη έννοια» και πιστεύει ότι «το Σύμπαν διέπεται από τους νόμους
της επιστήμης. Οι νόμοι μπορεί να αποφασίστηκαν από τον Θεό, αλλά
ο Θεός δεν παρεμβαίνει για να τους καταργήσει.» Σε συνέντευξή του
που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα The Guardian, ο Χόκινγκ θεωρεί
την έννοια του Παραδείσου ως μύθο, πιστεύοντας ότι «δεν υπάρχει παράδεισος
ή μετά θάνατον ζωή» και ότι μια τέτοια ιδέα ήταν ένα «παραμύθι
για τους ανθρώπους που φοβούνται το σκοτάδι». Στη διάσκεψη
Zeitgeist της Google το 2011, ο Χόκινγκ είπε ότι «η φιλοσοφία είναι
νεκρή». Πιστεύει ότι οι φιλόσοφοι «δεν συμβαδίζουν με τις σύγχρονες
εξελίξεις στην επιστήμη» και ότι οι επιστήμονες «έχουμε γίνει οι φορείς
του φακού της ανακάλυψης, στην αναζήτησή μας για τη γνώση». Είπε
ότι φιλοσοφικά προβλήματα μπορούν να απαντηθούν από την επιστήμη,
ιδίως μέσω των νέων επιστημονικών θεωριών που «μας οδηγούν
σε μια νέα και πολύ διαφορετική εικόνα του Σύμπαντος και της θέσης
μας σε αυτό». Τον Αύγουστο του 2012 ο Χόκινγκ διηγήθηκε το τμήμα
Διαφωτισμού στην τελετή έναρξης των Παραολυμπιακών Αγώνων το
Καλοκαίρι του 2012. Πέθανε στις 14 Μαρτίου του 2018, από επιπλοκές
της αμυοτροφικής σκλήρυνσης από την οποία έπασχε για 52 έτη.
68