Gazeta Festiwalowa | Ciało/Umysł 2021
20. Międzynarodowy Festiwal Sztuki Tańca i Performansu Ciało/Umysł www.cialoumysl.pl www.facebook.com/cialoumysl
20. Międzynarodowy Festiwal Sztuki Tańca i Performansu
Ciało/Umysł
www.cialoumysl.pl
www.facebook.com/cialoumysl
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
PREMIERA
Jacek
Przybyłowicz
POLSKA POLAND – 40 MIN
BILETY TICKETS – 50/40 ZŁ
2.10.2021 / 19:00
3.10.2021 / 19:00
STUDIO TEATRGALERIA
MALARNIA
2.10.2021 + SPOTKANIE Z ZESPOŁEM / AFTER TALK
12
Humani corporis
fabrica
– słuchowisko
choreograficzne
choreografia, kostiumy
choreography, costumes
Jacek Przybyłowicz
tańczą dancers
Ryszard Kalinowski
Grzegorz Pańtak
ścieżka dźwiękowa soundtrack
Adam Walicki
głos voice
Andrzej Chyra
wideoprojekcje, wizualizacja
video projections, visualization
Beton
reżyseria świateł
light design
Ewa Garniec
tekst, wsparcie dramaturgiczne
text, dramaturgical support
Joanna Szymajda
producent producer
Stowarzyszenie Przyjaciół
Kieleckiego Teatru Tańca
koproducent co-producer
Centrum Kultury w Lublinie
partnerzy partners
Fundacja Ciało/Umysł
Kielecki Teatr Tańca
Tworząc choreografię dla duetu dojrzałych tancerzy, Ryszarda
Kalinowskiego i Grzegorza Pańtaka, choreograf Jacek
Przybyłowicz sięga po inspiracje do początków badań anatomicznych
oraz do filozoficznych rozważań nad maszynerią
i przemijalnością ciała. Humani corporis fabrica to swoisty
wykład anatomiczny, „słuchowisko choreograficzne”, do którego
głosu użyczył Andrzej Chyra.
Kontekstem dla współczesności jest tutaj czas, gdy rodziła się nowoczesna
medycyna, której pierwsze refleksje często komunikowane były
w quasi-teatralny i artystyczny sposób. Ten sam czas, gdy na dworach
arystokratycznych kształtował się jeszcze inny sposób patrzenia na ciało:
taniec teatralny.
W Humani corporis fabrica ciało widziane jest okiem anatomów XVI-XVIII
wieku, którzy próbowali kompleksowo, a zarazem metaforycznie opisać
i usystematyzować organizm i organiczność, wysiłek i porządek organizacji
ciała i ruchu.
Widz staje się uczestnikiem swoistego theatrum anatomicum, tancerz
oglądany jest przez pryzmat zmieniającej się fizjologii i produktywności,
zaś choreografia eksploruje motywy zmęczenia, wyczerpania i przemijalności.
Taniec położony na stole sekcyjnym, odcięty od młodości i perfekcji,
jawi się jako swoisty obszar procesu indywiduacji, przetwarzania wiedzy
i doświadczania świata poprzez ciało i jego funkcjonalności.
W spektaklu wykorzystano cytaty
z: Historia ciała tom I i II pod red.
G. Vigarello, G. Agamben, Nagość,
L. Pokrywka, M. Carbić, Piękno ciała
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury,
Dziedzictwa Narodowego i Sportu pochodzących
z Funduszu Promocji Kultury w ramach
programu „Taniec”, realizowanego przez
Narodowy Instytut Muzyki i Tańca.