ეროვნული სასახლე - National Palace

ვე რი კო ან ჯა ფა რი ძე იგო ნებს: „რამ დე ნი თაო ბა აღ ზრდი ლა ამ დი დე ბულ ტა ძარ ში, უგ რძნია მი სი
სით ბო, რამ დენ ათასს დახ მა რე ბია პრო ფე სიის არ ჩე ვა ში, მის დაუფ ლე ბა ში და რა დი დი პა ტი ვის-
ცე მის ღირ სნი არიან, ვინც არ იშუ რებს დროს, ენერ გიას, სით ბოს, რომ ბავ შვებს ჩაუ ნერ გოს სიყ-
ვა რუ ლი გახ დნენ ჭეშ მა რი ტი მა მუ ლიშ ვი ლე ბი. მეც მქონ და ბედ ნიე რე ბა ამ დიდ საქ მე ში შე მე ტა ნა
წვლი ლი. ამ დღეებ ში რა მაზ ჩხიკ ვა ძემ მით ხრა — „თუ გახ სოვს, ვე რი კო, „ბა ში -ა ჩუკს“ რომ დგამ დი
პიო ნერ თა სა სახ ლე ში, მე შენს წარ მოდ გე ნა ში მთა ვა რი გმი რი ვი ყა ვი!“ — თურ მე რა მაზ საც აქ დაუწ-
ყია თა ვი სი სამ სა ხიო ბო ბიოგ რა ფია... და კი დევ ერ თი უძ ვირ ფა სე სი მო გო ნე ბა: პიო ნერ თა სა სახ ლე
აწ ყობ და ჩემ თან შეხ ვედ რას და სწო რედ შუა შეხ ვედ რის დროს დარ ბაზ ში ვი ღაც უც ნო ბი შე მოიჭ რა
ყვი რი ლით: „ო მი დამ თავ რდა!“ წარ მოდ გე ნი ლი გექ ნე ბათ, რა ამ ბა ვი ატ ყდა დარ ბაზ ში — ჟრია მუ ლი,
ხვევ ნა- კოც ნა, ცრემ ლე ბი... შემ დეგ ყვე ლა გა მო ვე დით ქუ ჩებ ში, სა დაც უკ ვე უამ რა ვი ხალ ხი ტალ ღა-
სა ვით ბო ბოქ რობ და. ეს დღე ჩემს ერ თ-ერთ უძ ვირ ფა სეს მო გო ნე ბად დარ ჩა“.
მეო რე მსოფ ლიო ომის დამ თავ რე ბი დან რამ დე ნი მე წლის შემ დეგ, 1948 წელს, სა სახ ლის ბრწყინ ვა-
ლე ბა სრუ ლად ასა ხეს ფილ მში „ქე თო და კო ტე“ რე ჟი სო რებ მა ვახ ტანგ ტაბ ლიაშ ვილ მა და შალ ვა
გე დე ვა ნიშ ვილ მა. არ ქი ტექ ტუ რით, მდიდ რუ ლი დარ ბა ზე ბი თა და ბა ღით გა მორ ჩეუ ლი შე ნო ბა ამის
შემ დე გაც არაერ თხელ გამ ხდა რა ქარ თვე ლი რე ჟი სო რე ბის ინ ტე რე სის სა გა ნი: „და თა თუ თაშ ხია“ ,
„ი ყო შაშ ვი მგა ლო ბე ლი“, „არ დაი დარ დო“ და სხვა.
Morbedadze) was replaced by a higher metal one, attached with granite columns. Despite its new name, the
palace still struggled to maintain and strengthen national identity.
ფოტოები ფილმიდან „ქეთო და კოტე“
სასახლის ინტერიერი
Photos from the movie „Keto and Kote“
Palace interior
Veriko Anjaparidze recalls: “How many generations have been raised in this splendid temple… It helped
thousands of people to choose the right profession, to master it. How much respect do they deserve, who
have devoted their time, energy and passion for the children to instill love and become true patriots. I was
also honored to play my role in this great deal. Ramaz Chkhikvadze has told me recently – “Do you remember,
Veriko, when you were staging Bashi-Achuki in the Pioneers’ Palace, I played the main character in your
performance!” – it appears that Ramaz has also started his career here. And one of the most precious memory:
the Pioneers’ Palace had organized a meeting with me, during which a stranger ran in, shouting “The war is
over!” Can you imagine the joy, excitement and tears … hen we all went out in the street, where a whole lot of
people were raging like a wave… This day remained as one of the most precious memories for me.”
Shortly after the end of the World War II, in 1948, the brilliance of the palace was captured in the movie “Keto
and Kote” by the directors Vakhtang Tabliashvili and Shalva Gedevanishvili. The building with its distinguishing
architecture, luxurious halls and a special garden, has become a filming location several times since then. In
41