realigas la mondan pacon la bahaa kredo kaj esperanto

SIMBOLO DE BAHAAJ RINGOJ
Bildo 1
La ringjuvela simbolo, desegnita de ‘Abdu’l-Bahá, estas speco de la Plej Sankta
Nomo, Bahá'u'lláh. Ĝi estas uzata sur bahaaj ringoj. Ne necesas ke bahaanoj surportu
ringon kun tiu emblemo, ĉar neniu specifa leĝo de Bahá'u'lláh pri ringoj ekzistas.
'Abdu'l-Bahá informis okcidentajn bahaanojn, ke la ringo apartenas al la malgranda
fingro de la dekstra mano, kio daŭrigas islaman leĝon. Tamen oni ne rajtas konsideri la
Bahaan Kredon kiel branĉon de Islamo, samkiel Kristanismo ne estas konsiderata
branĉo de Judaismo.
La simbolo havas du elementojn: la desegnaĵon mem kaj la literojn en ĝi. La tri
horizontalaj strekoj reprezentas, de supre malsupren: la mondon de Dio, la Kreinton; la
mondon de la Manifestiĝo, la Kaŭzon aŭ Ordonon; kaj la mondon de la homo, la
kreaĵon. La vertikala linio ripetas la duan horizontalan linion, la mondon de la
Manifestiĝo, tiel kunligante la mondon de la Kreinto al tiu de Lia kreitaro. La du steloj
signifas la homan korpon kaj la du Manifestiĝojn de nia erao, t.e., Báb kaj Bahá’u’lláh.
MANIFESTIĜO DE DIO (MALKAŜANTO DE DIO)
La Manifestiĝoj de Dio estas la grandaj Profetoj de Dio, Liaj elektitaj Mesaĝistoj
aperantaj en ĉiu epoko. Ili ne estas Dio malsupriĝinta surteren, tamen Ili estas perfektaj
respegulaĵoj de Liaj atributoj en la sama maniero, kiel spegulo reflektas la sunon sen
esti la suno mem. Ĉiuj el la Manifestiĝoj havas la saman spiriton kvankam Iliaj
eksteraj aspektoj malsimilas. Ili malkaŝas diversajn Diajn ecojn rilate al la necesoj kaj
cirkonstancoj de la epoko en kiu Ili aperas. Bahaanoj ofte aludas tiun ĉi koncepton kiel
"progresivan revelacion."
La Bahaaj Skriboj identigas kelkajn Manifestiĝojn, inter Ili, Abrahamo, Kriŝno, Budho,
Zoroastro, Moseo, Kristo, Mahometo, Báb kaj Bahá'u'lláh. Bahaanoj kredas ke aliaj
Manifestiĝoj aperis, kies nomoj jam perdiĝis el la historiaj kronikoj. Bahá'u'lláh diris ke
onta Manifestiĝo ne venos ĝis la paso de mil jaroj. 1
1 Ĝenerale elĉerpita el A Basic Bahá'i Dictionary de Wendi Momen; paĝoj 143, 144, 186, 198. Eldonita
de George Ronald 1989 Oxford.
5