28.05.2013 Views

abrir 2ª parte - iii. (inicio) - Biblioteca de la Universidad Complutense

abrir 2ª parte - iii. (inicio) - Biblioteca de la Universidad Complutense

abrir 2ª parte - iii. (inicio) - Biblioteca de la Universidad Complutense

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

pa<strong>la</strong>bras en Aristóteles, <strong>de</strong>jándose confundir ellos mismos y confundiendo<br />

a los <strong>de</strong>más; <strong>la</strong> propia amplitud, incluso, que el autor <strong>de</strong>dica a este apartado<br />

en comparación con otros, todo ello nos muestra a un Núñez que disfruta<br />

haciendo ga<strong>la</strong> <strong>de</strong> sus conocimientos <strong>de</strong> <strong>la</strong> lengua griega, y no tanto por<br />

ostentación, cuanto por <strong>la</strong> importancia que al conocimiento <strong>de</strong> esta lengua<br />

<strong>de</strong>be conce<strong>de</strong>r —a su juicio— un buen aristotélico.<br />

Peculiarida<strong>de</strong>s <strong>de</strong> <strong>la</strong> lengua y el estilo aristotélicos<br />

Con objeto <strong>de</strong> sistematizar más c<strong>la</strong>ramente su exposición, <strong>la</strong> articu<strong>la</strong><br />

Núñez en torno a tres apartados: el empleo por Aristóteles <strong>de</strong> polyonyma, o<br />

pa<strong>la</strong>bras distintas para expresar un mismo concepto; el empleo <strong>de</strong><br />

homonyma, o pa<strong>la</strong>bras formalmente idénticas pero dotadas <strong>de</strong> distintos<br />

significados; el empleo, por último, <strong>de</strong> términos nuevos, o <strong>de</strong> otros ya<br />

existentes pero a los que el filósofo ha querido dotar <strong>de</strong> un sentido especial.<br />

¿Qué hay más confuso que el utilizar muchas pa<strong>la</strong>bras para una misma<br />

cosa, como si se dudara sobre el propio nombre <strong>de</strong> <strong>la</strong> cosa? se pregunta<br />

nuestro autor en re<strong>la</strong>ción al primer punto. Así, por ejemplo, aplicados al<br />

concepto <strong>de</strong> <strong>de</strong>finición encontramos en Aristóteles nada menos que los<br />

términos ratio, terminas, substantia, ratio substantiae, quod quid erat esse,<br />

vis et natura y proprium, lo que le mueve a Núñez a precisar que:<br />

Quae singa<strong>la</strong> vocaba<strong>la</strong>, ensí non sine consílio accommodana sant difñniníonii,<br />

namen nisi ranio caiusqae separa tim explícetur, sensum Aristotelís<br />

obscuranr 67<br />

No menos confusión produce, a su vez, <strong>la</strong> utilización <strong>de</strong> nombres que<br />

abarcan un campo semántico muy amplio y que, por estar dotados <strong>de</strong><br />

significados diversos, son sin duda motivo <strong>de</strong> ambigúedad y <strong>de</strong> muchos<br />

errores en filosofía. Ya el propio Aristóteles, comenta Núñez, explicó en el<br />

libro quinto <strong>de</strong> <strong>la</strong> Metafísica muchos <strong>de</strong> estos homónimos<br />

68; pero no estaría<br />

<strong>de</strong> más completar su trabajo, reuniendo en un estudio todas <strong>la</strong>s homonimias<br />

~ Ora tío, fol. 7v.<br />

68 El libro =<strong>de</strong> <strong>la</strong> Metafísica aristotélica está <strong>de</strong>dicado a <strong>la</strong> exposición <strong>de</strong> un<br />

léxico filosófico; <strong>la</strong> crítica actual lo consi<strong>de</strong>ra muy revisado y compuesto por textos<br />

<strong>de</strong> distinta época (cf. A. Díaz Tejera, “Aristóteles”, en en J. A. López Férez, ed.,<br />

Historia <strong>de</strong> <strong>la</strong> Literatura griega, Madrid, 1988, pág. 717)<br />

397

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!