28.05.2013 Views

abrir 2ª parte - iii. (inicio) - Biblioteca de la Universidad Complutense

abrir 2ª parte - iii. (inicio) - Biblioteca de la Universidad Complutense

abrir 2ª parte - iii. (inicio) - Biblioteca de la Universidad Complutense

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

Nam ensí P<strong>la</strong>no plerangae en Arísnoteles ¿VTEXEXEÍaV Ú1’TL r~s ¿VEIYYEÉaS<br />

usurpanin, tamen si aniimam actum appelles, ean<strong>de</strong>m r-em en causam en effecnum,<br />

ea<strong>de</strong>m compara nione, vocabis: guo nihíl absurdius potest excogitan, cam ex bac<br />

sen tenida efticianur un homo ea<strong>de</strong>m hora caecas en vi<strong>de</strong>nis dicanur, si tota animis<br />

vis en natura in actione posma esn, en animas accedan atqae receJan sine ínter-ita<br />

reí subíecnae tanquam accí<strong>de</strong>nis variuni en comnutabíle; ac, un brevi omnía<br />

absurda ini uniun conferam, un animas nosner non sabstantía et natura, sed<br />

acci<strong>de</strong>nis nomínetur ~<br />

Una vez más se vuelve al argumento <strong>de</strong> or<strong>de</strong>n filológico para censurar<br />

también <strong>la</strong> traducción <strong>de</strong> Cicerón, quien había vertido al <strong>la</strong>tín ¿VT¿X¿X¿La<br />

por continuata motio, tal vez, conjetura Núñez, porque había leido<br />

¿VSEXÉ\Eta, escrito con E y no con ‘r, y porque en el Fedón el espíritu se<br />

encuentra agitado por un perenne movimiento 75<br />

La interpretación correcta <strong>de</strong>l nombre, según el criterio <strong>de</strong> nuestro<br />

filósofo, es <strong>la</strong> <strong>de</strong> «perfectio rel alicuias mota compara tao, lo que explica<br />

mediante el siguiente argumento:<br />

Arístotelis igítur proprie ¿VTE\EXEÉJV appel<strong>la</strong>n perfecníonem reí alícuias<br />

mona conu par-anam: guam etiam ini libris De orta ¿ttv vocan, qualis esn animas,<br />

gui esn firma en constanis ~ts corporis mona acqaisina. Motam aatem ÉWTEXEXEÚZV<br />

nominan, quía nendít ad tttv, aun cerne ¿VTEXEXEtUV non omníno, sed eius rei<br />

qaae est ponentía 7~<br />

Lo que sin duda merece ser reseñado es que esta interpretación <strong>de</strong><br />

Núñez presenta ciertas coinci<strong>de</strong>ncias —<strong>de</strong>ntro <strong>de</strong> <strong>la</strong> polémica que sigue<br />

suscitando este concepto— con <strong>la</strong> que hoy es comúnmente admitida77.<br />

74 Oranio, fois. lO y 10v. Es cierto que el propio Aristóteles parece, en ocasiones,<br />

utilizar estos términos como sinónimos. Así, por ejemplo, en dos pasajes <strong>de</strong>l De anima<br />

II 1, 412a 27 y 412b 5) afirma que el alma es ¿VTEXEXELU, pero en <strong>la</strong> Menaphysíca<br />

(l-11045a 35) dice que es ¿v4ycta. Bonitz es <strong>de</strong> <strong>la</strong> opinión <strong>de</strong> que Aristóteles utilizó <strong>la</strong><br />

pa<strong>la</strong>bra ¿v,-cX¿xcta <strong>de</strong> un modo ambiguo: a veces <strong>la</strong> distingue <strong>de</strong> ¿V4YEVX y a veces <strong>la</strong>s<br />

hace sinónimas (cf. ín<strong>de</strong>x arísnonelícas, Graz, 1955, pág. 253b). Lo mismo opina W. D.<br />

Ross, para quien «For the most part Aristotle uses the word as exact synonims»<br />

(Ar-isnonle’s Menaphysics, W. D. Ross ed., II, pág. 245). La tesis <strong>de</strong> Núñez es, en<br />

resumen, que al traducir EvTEXEXEta por actas, estamos l<strong>la</strong>mando al alma acci<strong>de</strong>nte y<br />

no sustancia.<br />

~ Ora tío, fol. 10v. En Aristóteles encontramos ¿v<strong>de</strong>XExts y ¿VdCXEXéS, pero no<br />

¿V&X¿XEIC¿

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!