La Mistero de Golgota

Spirita gvidado
Estas nenombreblaj tiuj, kiuj en tiu ĉi tempo sopiras spiritan
gvidadon, kaj nenombreblaj ankaŭ tiuj, kiuj kredas, ke ili
vivas sub „spirita gvidado“, dum ili estas vere nur sub influoj
originantaj en la vasta regiono de „mediumismaj“ manifestiĝoj.
Estas necese ree lerni „distingi spiritojn“.
Ne ĉiu voĉo, kiu fariĝas perceptebla en ies interno, estas la
voĉo de spirita gvidanto, la voĉo de dia kondukado!
Multe pli ol suspektas la plej multaj homoj, estas disvastigita
hodiaŭ speco de mediumismaj manifestiĝoj, kiu multe
faciligas al la lemurecaj loĝantoj de la nevidebla parto de la
fizika mondo, havigi sukceson al sia dezirego esti agnoskata
en la konscio de l’ homo per tio, ke ili misuzas en siaj viktimoj
la kapablon skribi, jen malaktivigante la cerban memregadon,
jen uzurpe uzante la cerbofunkcion.
Propradire, ĉiu homo povas fariĝi spiritisma „mediumo“,
kvankam la gradoj de mediumeco povas esti treege diferencaj.
Sed estas tute indeferente, ĉu oni konscie volas „disvolvi“
sin kiel spiritisman mediumon, aŭ ĉu oni opinias, ke oni estas
malproksima de ĉiuj fenomenoj atribueblaj al tio nomata
„spiritismo“.
Ĉiu homo, kiu fidas „internan voĉon“, kiu postulas de li
pasivecon, – kiu do volas igi lin obei ĝiajn parolojn, kiu volas,
ke li rigardu ilin kiel konsilon, eĉ kiel internan ordonon,
– elmetas sin al la danĝero fariĝi servutulo de tiuj lemuraj
44