You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Continua da pag. 13 - L’ETAA DE L’ÒR<br />
Questi hinn i penser <strong>de</strong> la Rina che, intratanta, l’è rivada<br />
al sportell <strong>de</strong> doe l’inonda el fumm <strong>de</strong> la sigaretta <strong>de</strong> la<br />
sparpiattola che la ghe slonga, ruspana (con <strong>de</strong> quij man<br />
mal tegnuu… i did giald <strong>de</strong> nicotina), la ghe slonga quij<br />
quatter parpaj che la sa mai come faj stà assee.<br />
“Che la me spetta, ’<strong>de</strong>ss tocca a mì, e che la tegna-nò<br />
i danee rotolaa in man… vegni”, el ghe dis el Carlo<br />
boffan<strong>de</strong>gh in l’oreggia, e a lee ghe riva, mes’ciaa a<br />
la spuzza <strong>de</strong> la sigaretta <strong>de</strong> l’impiegada, on profumm,<br />
on savor bon <strong>de</strong> dòpo-barba, <strong>de</strong> marca bònna, <strong>de</strong> sicur,<br />
lee se n’intend.<br />
E <strong>de</strong> colp la se sent come on’onda <strong>de</strong> nostalgia, la voeuja<br />
<strong>de</strong> on para <strong>de</strong> brasc fòrt… oh!, domà per pondass!<br />
Ossignor! Còssa ghe ven in ment? La se varda intorna<br />
per vess sicura che ’sto penser el ghe sia minga scappaa<br />
foeura <strong>de</strong>l coo e magari ciappà còrp in sù la faccia<br />
d’on quajghedun <strong>de</strong> la fila!<br />
El cafè l’è pròppi bon. De on quart d’ora la Rina la<br />
scolta volentera el Carlo, che ghe le cunta-sù soave,<br />
con la confi<strong>de</strong>nza <strong>de</strong> tanti ‘apontament’, se fa per dì,<br />
ai sportej <strong>de</strong> la pension.<br />
E inscì, ona paròla tira l’altra, salta-foeura che lù el viv<br />
in<strong>de</strong>perlù in d’on local cont i servizii, visin a la tosa<br />
sposada… ona nevodina… “la varda ’me l’è bella!”,<br />
e lee la tira-foeura an’lee la fotografia di sò trii nevod,<br />
e ghe se string el coeur al penser <strong>de</strong> la noeura… già la<br />
noeura!<br />
Mai ona volta che la ghe disa <strong>de</strong> vegnì a go<strong>de</strong>s ’sti trii<br />
patanitt, domà quand la gh’ha bisogn!<br />
Ghe ven in ment quand el sò fioeu ghe l’aveva presentada:<br />
on stramoscin senza <strong>de</strong>nnanz né <strong>de</strong>dree… ma còssa<br />
mai el gh’avarà trovaa in quell manich <strong>de</strong> scoin lì?<br />
Lù inscì bell, grand e ben pientaa.<br />
Anca la soa sorella Elsa l’era sbrottada: “Ma tì, te lasset<br />
ch’el tò fioeu el toeuva per miee quell ferma-antipòrt<br />
lì? Ona morgnina che la sa né <strong>de</strong> tì né <strong>de</strong> mì!”.<br />
Eh nò! A<strong>de</strong>ss l’è tròpp! Se el sò Gianni l’aveva cattaa-foeura<br />
quella-lì, le saveva lù el perchè, e la Elsa la<br />
gh’aveva nò el diritto <strong>de</strong> parlagh adree in quella manera<br />
lì.<br />
Puttòst, l’aveva tentaa <strong>de</strong> parlaghen lee al Gianni, ma,<br />
odèss, gh’era staa nient <strong>de</strong> fà.<br />
A ’sto penser la Rina la scorliss el coo, tant ch’el Carlo,<br />
premoros: “L’è fòrsi minga bon el cafè?”.<br />
“Nò nò, l’è bonissim”, intratant che l’osserva ’sto<br />
òmm, rangiaa-sù polito, cont on bell para <strong>de</strong> scarp.<br />
“Già, i scarp” - el fa lù - “che la se figura che i hoo<br />
22 <strong>Sciroeu</strong> <strong>de</strong> <strong>Milan</strong> - Marz/April 2013<br />
ACCADEMIA<br />
vist foeura in cors Venezia a on prezzi spropositaa! Ma<br />
siccome al mè gener, ch’el lavora in la pubblicità, ghi<br />
hann daa <strong>de</strong> omagg, combinazion hinn <strong>de</strong>l mè numer<br />
e minga <strong>de</strong>l sò…”.<br />
- Par infina ch’el voeura scusass <strong>de</strong> parì quell che l’è<br />
nò. Che persona per ben! - Foeura <strong>de</strong>l bar fann quatter<br />
pass fina al supermercaa, vann <strong>de</strong>nter e lù el ghe ruzza<br />
<strong>de</strong>nnanz el carrellett. La podarìa toeu nient per el fatto<br />
che la gh’ha <strong>de</strong> stà bottonada in d’el spend, e ormai<br />
la spesa l’ha fada, ma tant per minga fass toeu via, la<br />
mett in <strong>de</strong>l cestin on pacchett <strong>de</strong> biscòtt e on vasett <strong>de</strong><br />
mel… intratant che la ghe ven adòss masarada.<br />
Tutt quell ben <strong>de</strong> dio, la musica, i color, i lus <strong>de</strong> le ‘offerte<br />
speciali’, ghe fann vegnì in ment i sò duu locaj a<br />
equo canone ch’hinn “in vendita”… che lee la podarà<br />
mai compraj e che chissà in doe l’andarà a finì.<br />
La pessega a voltà-via el coo e cont el did la scorlissvia<br />
ona lagrimetta <strong>de</strong>l canton <strong>de</strong> l’oeucc.<br />
Par che tutt el sia lì a portada <strong>de</strong> man per mangià e bev in<br />
compagnia e in alegria, e lee, inveci, semper pussee solla…<br />
Foeura <strong>de</strong>l ‘super’ ’me fu<strong>de</strong>ssen d’accòrd, s’invien a i<br />
giardinett, la banchetta, anmò quatter ciaccer e quand<br />
se lassen l’intesa l’è <strong>de</strong> trovass-lì, el dì dòpo, “…o se<br />
nò, podarissom andà al cinema”, el fa lù. “E perchè<br />
nò?” - la ghe rispond, e <strong>de</strong>nter <strong>de</strong> lee la tenta <strong>de</strong> regordass<br />
l’ultima volta che l’è andada al cinema e per<br />
gionta compagnada d’on òmm!<br />
A pòcch a pòcch la Rina la torna a gustà el piasè d’ona<br />
pòrta averta per lassalla passà, d’ona man per andà in<br />
sù l’autobus, la se mett pussee in ordin, la <strong>de</strong>rva perfina<br />
ona boggetta <strong>de</strong> profumm <strong>de</strong> chissà quanti ann fa,<br />
ma bon anmò, e lù el riconoss la marca.<br />
Torna anmò el dì <strong>de</strong> la fila ai sportej <strong>de</strong> la pension.<br />
Quand vegnen foeura, lù le ciappa a brazzet e senza<br />
tegnì cunt di domand <strong>de</strong> lee, le mèna in sù ’l cors lì<br />
arent in d’ona agenzia <strong>de</strong> viagg.<br />
“7 giorni a Palma di Majorca per 2 persone nell’età<br />
<strong>de</strong>ll’oro”, e lù el ghe sprofonda-lì asquas tutt i sò danee<br />
<strong>de</strong> la pension, intratant che la Rina, a momenti<br />
senza fiaa, la ghe farfoja:<br />
“E dòpo?”.<br />
“Dòpo, on quaj sant provve<strong>de</strong>rà!”.<br />
Foeura, in sù ’l marciapee, a la Rina ghe par <strong>de</strong> vess in<br />
gondola, a lù ghe sberlusen i oeucc, el rid ’me on bagaj<br />
a l’ultim dì <strong>de</strong> la scòla.<br />
Se ciappen per man: in <strong>de</strong> ’l coeur <strong>de</strong> tutt e duu on,<br />
soeuja-mì, <strong>de</strong> dolz, <strong>de</strong> mòrbid, <strong>de</strong> quiett mai provaa, o<br />
fòrsi nò, domà <strong>de</strong>smentegaa.