tomus i. - DSpace CEU

56 SECUNDA PARS
non aliquis ostenderet mihi t Rogavitque Philippum , ut currum st-
cum conscmderet: qui per Spiritum Sanctum interpretatus est ei
locum Isaiae de Christo. Cuius Eunuchi personam Christianc sa­
tis non veritus est in se transferre (a) D. Hieronymus in epísto­
la ad Ambrosium : Ego (inquit) ut de me loquar , ñeque san-
ctior sum hoc Eunucho, nec studiosior : ostendens íbi neminem per
seipsum posse arcana scripturae rimari. Constans est Paulli sen-
tentia (b) : animalis homo (quantumvis sit humanis adminiculis,
et naturae et artis dotibus ornatus) non percipit ea quae sunt spi­
ritus Dei. Nam cum iuxta Petri sententiam , Spiritu Sancto in-
spirati locuti fuerint sancti Dei homines, fieri non potest ut si-
ne Dei spiritu intellígantur, quae spiritualia sunt. Sunt enim ser-
monis interpretado et prophetia ( ut diximus ) peculiaria et di-
stincta Spiritus Sancti dona : quae natura nec arte constare pos-
sunt. Unde Beatus Bernardus ad fratres de monte Dei (c): Quo
spiritu (inquit) factae sunt scripturae, eo legi debent, et ipso etiam
intelligendae sunt. Numquam ingredieris in sensum Paulli, doñee us
bonae intentionis in lectione eius et studio assiduae medkationis, spi­
ritum eius imbiberis. Numquam David intelliges , doñee experientia ips
rum Psalmorum affectu induaris. Hactenus Bernardus.
ítem si obscurae non essent scripturae, non dixisset Chri­
stus, scrufamini scripturas. Res enim quae scrutinio eget, non
est obvia, nec clara ómnibus. Etsi sine spiritu Dei intelligi pos-
sent, non aperuisset ipse sensum Apostolorum (d) , ut scriptu­
ras intelligerent. Nec dixisset Malachias: (e) Labia Sacerdotis oí'
stodiunt scientiam, et legem requirent ex ore eius. Non est haec ob-
scuritas in scripturis, eventu aut casu aliquo , sed divino procu-
. *
(a) Hieronym. loe. cit. (J) Luc. XXIIII. 32.
(¿) I. Corinth. II. .4. (c) Malach. II. 7.
(c) Bernard. loe. cit.
ra-