tomus i. - DSpace CEU

DE SACRA COMMUNIONE. ¿59
bilí sensu frangant panem, qui est medicamentum immortalita-
tis, antidotum non moriendi : et nullam facit mentionem de
vino.
Adde quod in conciliis antiquis, et apud Cyprianum (a) fit
mentio de triplici communione : laicali, et peregrina , et ea qua
sacerdotes in altaris sacrificio utebantur. Nec videtur quid pos­
set esse aut laica aut peregrina communio, quam haec quae sub
una specie fit. Ambrosius libro de Sacramentis, ubi de laico-
rum communione agit, non commemorat vinum, et ipse loquens
de exitu fratris sui Satyri, affimat quod gestaret sacramentum in
libello precum suarum , et ab hoc servatum esse se in naufra­
gio. Hieronymus epístola ad Rusticum refert de Exuperio To-
losano Episcopo , quod conservaverít Eucharistiam in corbe iun-
ceo , et Epiphanium solitum Eucharistiam gestare ex eolio su-
spensam. Est etiam illustre exemplum in historia tripartita (b)
quod tempore Fabiani Papae martyris ante mille ducentos an­
nos videtur accidisse, ubi cum puer, nomine cuiusdam Sera-
pionis, qui morti iam proximus erat, a Presbytero peteret Eu­
charistiam , et Presbyter, quia nox erat cum a se fuit petita,
venire non potuisset ad infirmum, puero dedit parum Euchari­
stiae , ut ad infirmum , deferret: nullam faciens mentionem de
sanguine. Cyprianus narrat libro de Lapsis, de quadam femina
quae Eucharistiam solum reservavit in theca , non ad aliud pro­
positum ut creditur, nisi ad seorsum communicandum.
Et in quodam Decreto Leonis I. et sermone IV. de Qua-
dragesima (c) , districte praecipitur, ut communio non fíat sub
una specie , propter haeresim Manichaeorum , et eorum qui
CHRISTUM corpus phantasticum sine sanguine assumpsisse prae-
Kk'2 di-
0) Lib. IV. Epist. II. ct Conci- (/>) Hist. Tripart. Lib. VI.
lium Agathcnse. (c) Leo I. Senn. IV.