N POST-APARTHEIDSERA IN SUID-AFRIKA MET SPESIFIEKE ...

*
*
*
26
Dit werk verde lend omdat multikulturalisme groepsverskille beklemtoon en in die proses' n
soort omgekeerde rassisme aanwakker.
Politiek oorheers alles. Daar is geen konsensus oor standaarde van byvoorbeeld die estetiese
nie. Tekste word net weens hul politieke relevansie bestudeer.
Multikulturalisme suggereer dat net swartes die "swart" ervaring kan verstaan, ens.
Prof. Elwyn Jenkins (Eastern Province Herald, 22 Augustus 1992 : 2) het in sy Dugmore­
gedenklesing die vraag gestel of taal in die toekoms sinoniem vir ras sal word. Hy (prof. Jenkins)
glo nie dat kultuurgroepe hul eie identiteit kan behou sonder om ander kulture te bedreig nie. Die
status wat tale in 'n "post -Apartheidsera" gaan beklee, kan daartoe aanleiding gee dat" ... racism
could be replaced by lingualism."
Sover dit Afrikaans in 'n multikulturele Suid-Afrika betref, moet daar veral aandag gegee word
aan die negatiewe faktore wat die onderrig van Afrikaans beperk. Die Komitee vir die Vernuwing
in die onderrig van Mrikaans het bevind dat die gefragmenteerde taal- en letterkundestudie,
gebrekkige taalgebruiksvaardighede, onvoldoende ontleding van leerders se werklike
kommunikasiebehoeftes en negatiewe oorbeklemtoning van eksamens van die oorsake is wat vir
die gebrek aan entoesiasme vir Afrikaans as skoolvak verantwoordelik is. Die komitee beveel dus
aan dat: "Afrikaans .,. onderrig (behoort) te word met spesifieke verwysing na sy plek en rol binne
Suid-Afrika se veeltalige en multikulturele werklikheid. 'Korrekte' Afrikaans behoort teen
'gepaste' Afrikaans opgeweeg te word." (Oosterlig, 8 Oktober 1992 : 5)
Afrikaners sal vorentoe met kleurlose brille na mekaar moet kyk en wat die toekoms van Afrikaans
betref sal daar nie net vir die huidige met mede-Afrikane gekommunikeer moet word nie. Tereg
beweer Van Niekerk (1988: 217): "Communication must be for the present as well as for the
future."