historiese perspektiewe op die verhouding tussen die nederduitse

samelewings. Daar word dus gewys dat die mensdom se geloof in God ‘n bepalende
invloed uitoefen op die wyse waarvolgens selforganisasie in streke en gemeenskappe
plaasvind. Dit is egter ook duidelik dat die mens se indruk van die stoflike wêreld die
wyse beïnvloed waarop daar oor God gedink word. In hoofstuk een, as ‘n inleidende
hoofstuk, word dié onderwerp ondersoek deur op sommige ontwikkelinge in die
Christendom te fokus.
Ten einde die tydperk 1980-1990 behoorlik te kan begryp, is dit nodig om kortliks ook te
let op die veranderinge wat voorheen in beide die NGK en die regering plaasgevind het
en op die historiese invloed van die veranderinge op die samelewing. Hoofstuk twee bied
hierdie agtergrond. In dié hoofstuk val die klem op die NGK se ontstaan, die
ontwikkeling van die proses van afsonderlike ontwikkeling in Suid-Afrika, asook die
NGK se rol in die ontstaan van die apartheidsbeleid en die Bybelse regverdiging
daarvan. Die studie maak dit duidelik dat die teologiese regverdiging van apartheid reeds
by die aanvang daarvan tot meningsverskille en verset in die NGK gelei het en dat dit
versnel het namate die implementering van apartheid toenemend onder druk verkeer het.
Apartheid word beskou vanuit die ekonomiese en politieke klimaat waaruit dit ontwikkel
het en hoe die beleid neerslag in die godsdienstige lewensbeskouing van blanke
Afrikaners gevind het. ‘n Historiese agtergrond rondom die vroeë unieke verhouding
tussen die NGK en blanke Afrikaners is dus noodsaaklik om die hantering en
belangrikheid van latere prosesse in die regte perspektief te kan plaas.
Gedurende die apartheidsjare het die NGK se beleid ten opsigte van landsbestuur in ‘n
groot mate dié van die regering ondersteun, en dit is hierdie situasie wat sowel die Kerk
as die regering, maar ook die blanke Afrikaners van Suid-Afrika, toenemend geïsoleer en
mettertyd verdeel het. In hoofstuk drie val die klem op die isolasie van die NGK deur die
kerklike gemeenskap binne sowel as buite die grense van Suid-Afrika. Dit toon aan hoe
die NGK onder druk geplaas is om oor die teologiese regverdiging van die
apartheidsbeleid te besin en dit te laat vaar.
In hoofstuk vier word die ontplooiing van die proses in die tydperk onder bespreking
ondersoek waarvolgens die NGK die teologiese regverdiging van die apartheidsbeleid
laat vaar en gevolglik geskeur het. Dit is gekenmerk aan die desentralisasie van mag
iii