historiese perspektiewe op die verhouding tussen die nederduitse

dikwels beskou word as waarskynlik die invloedrykste mens wat ooit geleef het, met
biljoene volgelinge wat oor die grense van tyd, geografiese ligging en kultuur span. Teen
die einde van die 20ste eeu is die Christelike geloof dominant in vier van die wêreld se
ses bewoonbare kontinente, naamlik Europa, Noord- en Suid-Amerika en Australasië.
Selfs in Asië en Afrika suid van die Sahara is daar miljoene volgelinge van die
Christelike godsdiens. 4
Vanweë die ongeletterde aard van antieke samelewings, is kruisverwysings na Jesus se
lewe grootliks afwesig en maak Christene hoofsaaklik staat op die verhale soos
opgeteken in die vier evangelies van die Christelike Bybel. Christene glo dat Jesus arm
grootgeword het en as volwassene begin het om mense te onderrig in ‘n bediening wat
ongeveer drie tot vier jaar geduur het. Die dinamiese aard van Jesus se boodskap,
gekoppel met die wonderdade van genesing, het tot gevolg gehad dat Jesus se volgelinge
vinnig gegroei het en dat die owerhede wantrouig begin word het. 5 Jesus is uiteindelik
deur die owerhede van die Romeinse Ryk in hegtenis geneem, verhoor en tot ‘n
kruisdood veroordeel. Kruisiging is gereeld deur die owerhede gedurende dié tyd gebruik
en die metode is berug vir die pynlike aard daarvan. As deel van die straf, wat in die
openbaar uitgevoer is, is ‘n kennisgewing opgerig wat die veroordeelde se naam en
misdaad beskryf. In die geval van Jesus sou die kennisgewing lui - Iesus Nazarenus Rex
Iudaeorum, 6 oftewel, Jesus van Nasaret Koning van die Jode. 7
Uit die bostaande is dit duidelik dat die persona van Jesus selfs by die ontstaan van die
Christelike godsdiens verpolitiseer is. Hoewel die koms van Jesus dus spirituele
implikasies vir sy volgelinge gehad het, behels Jesus se nalatenskap van die vroegste tye
af ook politieke implikasies vir sowel Christene as nie-Christene. Christene debatteer
reeds vanaf die vroegste tye die rol wat hulle geloof in hul dag-tot-dag lewenswandel
4
A. Hastings, “Introduction” in A. Hastings (red.), A world history of Christianity, pp. 1-3.
5
History World, “History of Jesus Christ”, , s.a.
6
Hierdie kennisgewing word as ‘n akroniem, INRI, aangetref op verskeie kunswerke wat die kruisdood
van Jesus uitbeeld. Vir voorbeelde van kunswerke van hierdie aard, sien J.L. Koerner, The
reformation of the image, pp. 257-264; J.H. Marrow, Passion iconography in Northern European art
of the late Middle Ages and early Renaissance. A study of the transformation of sacred metaphor into
descriptive narrative, p. 59; J.J.M. Timmers, Christelijke symboliek en iconografie (2de hersiene
druk), p. 27.
7
B. Gascoigne, The Christians, pp. 16-17.
3