Als dieren konden praten…….

uw wonderen en uw gedachten jegens ons; ” (Psalm 40:5a). Aan het begin heb ik je verklaard
waarom wij symbolisch naar de opstanding van Jezus wijzen. Nu zou ik je nog willen
vertellen, dat wij op nog een heel andere manier in verband staan met de Here Jezus. Lees
alleen maar eens het begin van het Johannes Evangelie:
“In den beginne was het Woord en het Woord was bij God en het Woord was God.
Dit was in den beginne bij God.
Alle dingen zijn door het Woord geworden en zonder dit is geen ding geworden, dat
geworden is.” (Johannes 1:1-3)
Als absoluut niets is uitgezonderd van het scheppingswerk van Jezus, dan zijn ook wij
walvissen niet uitgezonderd. Jezus Christus is niet alleen jouw Schepper, maar ook de onze.
3. Een vos die eieren legt?
Wat denk je van een vos, die zijn staart tussen zijn
benen door tegen de buik klemt, daarmee gras en
bladeren in zijn hol sleept, daarvan een diep zacht
nest bouwt en daar eieren legt? Of wat denk je van
een vos, die enige uren per dag op de bodem van een
rivier naar voedsel duikt, met zijn ogen, neus en oren
gesloten en toch rijke buit vindt? – Vind jij dit een
absurd idee? Ik niet.
In werkelijkheid ben ik in geen enkel opzicht een vos, hoewel mijn pels niet minder mooi en
zacht is dan de pels van een vos! Maar de grootte klopt niet helemaal. Ik meet van mijn kop
tot de punt van mijn staart slechts een halve meter. Evenals een vos graaf ik mijn eigen hol,
alleen bevindt zich dit altijd in de glooiing van een oever. Daarin slaap ik bijna de hele dag.
Slechts zelden lig ik lui in de zon, terwijl ik zorgvuldig mijn pels doorkam met mijn
achterpoten. Zoals je ziet lijk ik eigenlijk alleen maar uit de verte op de vos.
Een originele kruising
Daartegenover heb ik overeenkomsten met veel andere dieren. Wanneer je op grond dáárvan
wilt besluiten tot verwantschap, ga je gang! Mijn staart ziet er uit als die van een bever. De
‘giftanden’aan de achterpoten van mijn levensgezel zouden van een adder kunnen zijn. De
zwemvliezen tussen onze tenen zouden wij van de kikvorsen kunnen hebben, en de snavel zou
van een eend kunnen zijn. Dat laatste is overigens een van onze belangrijkste organen – niet
alleen vanwege het voedsel. Aan dat orgaan dank ik mijn naam: vogelbekdier. Ik leg eieren
als een vogel, maar ik geef mijn jongen melk zoals een kat. Ik kan zwemmen als een vis en
graaf zoals een mol.
Geen plaats in de stamboom
Ja, je hebt gelijk! Wanneer je mij bekijkt, zou je in de war kunnen raken. Waar hoor ik dan
werkelijk bij? Bij de vissen of de vogels, bij de zoogdieren of de slangen? Uiteindelijk heb ik
van elk wel wat. Veel wetenschappers denken dat ik een 150 miljoen jaren oude
overgangsvorm ben tussen reptielen en zoogdieren, een dier dat nog niet helemaal compleet
is. Voor die ouderdom ben ik echter tamelijk modern, vind je ook niet? De wetenschappers,
die zich met mij hebben beziggehouden, waren verrast door mijn supermoderne uitrusting en
mijn uitstekende bekwaamheden. Zij kunnen niet verklaren waarom ‘zo’n oud’ levend wezen
deze bekwaamheden heeft, en zijn onzeker aan welke tak van de stamboom zij mij zouden
17