02.05.2013 Views

Als dieren konden praten…….

Als dieren konden praten…….

Als dieren konden praten…….

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

afgescheiden uit een melkveld en loopt door mijn vacht. Daaruit slurpen mijn jongen de melk<br />

op met hun zachte snaveltjes.<br />

Overigens is mijn melk verbazingwekkend ijzerhoudend (het ijzergehalte is 60 keer groter<br />

dan van koemelk). Dat heeft de Schepper zo ingericht, omdat Hij wist dat de levers van mijn<br />

jongen nog te klein zijn om al het ijzer te kunnen opslaan wat ze nodig hebben.<br />

Aan alles wat ik je verteld heb kun je zien dat ik geen prehistorisch dier ben waaraan de tijd<br />

voorbij ging. Mijn Schepper rustte mij perfect uit voor het leven aan de oostkust van Australië<br />

waar ik mij thuis voel.<br />

4. Gods kleine huisgenoten<br />

Mijn vader kwam met een vet hapje in zijn snavel<br />

aangevlogen. <strong>Als</strong> een hangsnor hing de buit links en rechts uit<br />

zijn snavel. Onmiddellijk opende ik mijn bek zover mogelijk.<br />

Maar hij dacht er niet aan om het voedsel in mijn keel te<br />

stoppen. Gretig schoot ik vooruit over de rand van de<br />

vliegopening om de buit te bereiken. Maar plotseling week hij<br />

terug en stortte ik krijsend naar beneden. In een fractie van<br />

een seconde probeerde ik mij aan hem vast te grijpen. Maar<br />

vertwijfeld met mijn vleugels slaand suisde ik naar beneden. Echter kort voor ik te pletter viel,<br />

merkte ik opeens dat ik kon vliegen. Onhandig fladderend volgde ik mijn vader naar de<br />

dichtstbijzijnde boom. Nadat ik een poosje gerust had, waagde ik zelfs een sprong naar<br />

beneden. Nu vloog ik vlak achter mijn vader, en deed alle bochten en zwenkingen, en<br />

plotselinge stijgingen en dalingen na. Later probeerde ik weer terug te komen in het nest.<br />

Maar dat lukte niet meteen. Pas toen mijn vader mij hielp speelde ik het klaar en kroop ik<br />

uitgeput en hijgend terug in het aan de muur klevende nest.<br />

Mijn naam<br />

Ik ben een zwaluw, nauwkeuriger gezegd een huiszwaluw,<br />

‘delichon urbica’. In het Duits wordt de huiszwaluw meelzwaluw<br />

genoemd vanwege de smetteloos witte kleur van de onderzijde, dit<br />

in tegenstelling tot de boerenzwaluw die in het Duits rookzwaluw<br />

heet. Van de boerenzwaluw onderscheid ik mij ook door mijn<br />

staart, die zonder die lange dwaze sprieten er veel mooier uitziet,<br />

vind je ook niet? Bovendien denk ik dat het beter is om mijn nesten buiten aan de gebouwen<br />

te bevestigen, in plaats van met <strong>dieren</strong> in een stal samen te wonen. Mijn Latijnse naam toont<br />

aan dat wetenschappers ook maar mensen zijn. Eigenlijk komt die uit het Grieks van ’he<br />

chelidon’ wat gewoonweg ‘de zwaluw’ betekent. Iemand heeft ergens de letters verwisseld<br />

en van ‘chelidon’ ’delichon’ gemaakt, wat eigenlijk helemaal geen betekenis heeft. Aangezien<br />

ik in de buurt van mensen leef, kreeg ik de aanduiding ‘urbica’ erbij, wat ‘bij de stad horend’<br />

betekent.<br />

Mijn vliegspieren<br />

Heb je enig idee waarom wij vogels vliegen kunnen? Dat is niet zo eenvoudig als je misschien<br />

denkt. Ons hele organisme moest door de Schepper erop ingesteld worden. Het is niet<br />

voldoende om alleen maar veren te hebben. Zonder moeite kunnen wij beide vleugels<br />

gelijktijdig op en neer bewegen. De meeste vierbenige <strong>dieren</strong> bewegen daarentegen eerst een<br />

poot voorwaarts en daarna de andere. Ook jij beweegt bij het lopen je armen zonder erbij na te<br />

denken op dezelfde manier. Zeker, het is een kleinigheid. Maar zonder deze instinctieve<br />

20

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!