Dagstukkies - Reon Du Plooy

Dinsdag
5 Maart
1 Omdat julle kinders van God is en Hy julle lieRet, moet
julle sy voorbeeld volg. 2 Lewe in liefde, soos Christus
ons ook liefgehad en om ons ontwil sy lewe as ’n
offergawe gegee het, ja, ’n offer wat vir God
aanneemlik was. (Efesiërs 5)
’n Offer wat vir God aanneemlik was. Die woorde lui ’n
klokkie. Iewers in my agterkop. ’n Padaanwysers op
ons Roete 12. Een van die moeiliker onderwerpe
waarna ons in die afgelope weke gekyk het. Romeine
12:1: Gee julleself aan God as lewende en heilige offers
wat vir Hom aanneemlik is. Dit is die wesenlike van die
godsdiens wat julle moet beoefen.
Om die deel oor die offer wat vir God aanneemlik is
beter te verstaan, moet ons konsentreer op die
eerste deel van Efesiërs 5:2. Dit is eintlik die wesenlike
voorloper tot die heilige offer. Lewe in liefde. Net soos
Christus. Want die liefde soos Christus dit beoefen
het, het ’n heilige offer tot gevolg. ’n Heilige offer wat
vir God aanneemlik is. Dit is die liefde wat vir God
aanneemlik is. Dieselfde liefde waarmee Hy sy Seun
aarde toe gestuur het om in vernedering te sterf.
Dieselfde liefde waarmee sy Seun gehoorsaam was en
gesterf het. Dieselfde liefde wat ek moet mimiek. Die
New King James Version van die Bybel sê dit so mooi:
1 Therefore be imitators of God as dear children. 2 And
walk in love, as Christ also has loved us and given
Himself for us, an offering and a sacrifice to God for a
sweet-smelling aroma. (Ephesians 5).
Wees ’n nabootser van God en wandel in die liefde.
Ek het al die dagstukkies klaar geskryf voordat die
Pinkster begin het. Maar om die een of ander rede
kon ek nie vandag en môre se oop bladsye vul nie. Die
MIMIEK
bladsye voor en hierna het baas gekry, maar hierdie
twee het bly loer. Die woorde wou net nie kom nie. Ek
het na die skerm sit en staar maar die blanko het wit
teruggestaar. Sonder selfvoldaanheid of spot. Eerder
so asof die wit weet wat wag. Dat die sleutels
uiteindelik die regte boodskap sal vind. Ek het solank
die res van die stukkies vertaal. En steeds het die wit
tussendeur geskreeu. Ek het moedeloos geraak en in
die nag wakker gelê oor hierdie twee steeks bladsye
wat so daarvan hou om hand-aan-hand in die witheid
te baai.
Tot vanoggend toe. Dr. Johan Pienaar het hierdie jaar
die Pinkster in ons gemeente gelei. Sy derde
boodskap vir die week het my diep aangegryp. Die
teksvers: Efesiërs 5:1-2. En nou het hierdie bladsye hul
wit status verloor. So hier op ’n oggend in 2012. Hulle
het huis gekry. Want ek is doodseker dat die twee
blanke blaaie in spanning gewag het vir hierdie enkele
boodskap oor die liefde. Die liefde waaroor Dr.
Pienaar vertel het. Die liefde waarvan Paulus in
Efesiërs 5 praat. En die liefde waarna hy in Romeine
12:10 verwys: Betoon hartlike broederliefde teenoor
mekaar.
13 En nou: geloof, hoop en liefde bly, hierdie drie. En die
grootste hiervan is die liefde! (1 Korintiërs 13) Die liefde
bly die een enkele wesenlike komponent van ’n
Christen se lewe. Die basis waarop geloof en hoop
gebou word. Die liefde definieer my. Aan liefde word
ek gemeet. En ook mét liefde. Dit is die skaal waarop
ek geweeg word. En dit is die enigste gesindheid wat
geluk kan bring.
Dit is die offer wat vir God aanneemlik is.
Lees weer saam Efesiërs 5:1-2. In die Nuwe Testament vir kinders, lees die gedeelte so: Julle is kinders van God.
Hy is baie lief vir julle. Daarom moet julle net doen waarvan God hou. Vra altyd vir julleself wat Jesus sou doen
as Hy in julle plek was. Wees lief vir Jesus en wees lief vir ander mense. Kyk net hoe lief het Jesus ons gehad.
Jesus was selfs bereid om in ons plek aan ’n kruis te sterf. So het ons vriende van God geword. Gesels oor al die
aspekte van hierdie gedeelte. Oor elke sinnetjie. Dit is ’n kort opsomming van hoe ons op aarde moet leef.