04.05.2013 Views

DE WEG VAN HET KWAAD

DE WEG VAN HET KWAAD

DE WEG VAN HET KWAAD

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

- ‘Eet smakelijk’, zei de baas en strekte zijn been. - ‘Vrouw,<br />

wat is dit voor brouwsel? Tenminste vandaag kan je me na al<br />

het werk dat ik gedaan heb wel hetzelfde als de anderen<br />

voorzetten. Geef me wat van dat schapenvlees. Jazeker,<br />

schapenvlees, kinderen, of dachten jullie dat het kalfsvlees<br />

was?’<br />

Maria reikte hem het verlangde aan.<br />

- ‘Jullie hebben goede tanden, kinderen, dat jullie dit spul<br />

kunnen kauwen. Het vlees van de duivel kan niet taaier zijn.<br />

Bah! In het huis van ..’ - en hij noemde de naam van een rijke<br />

man - ‘krijg je beter te eten.’<br />

- ‘Of nog slechter’, zei Zia Luisa, die zelfs voor het eten haar<br />

keurslijf niet had losgemaakt, - ‘Hou nu eens op met<br />

zwetsen.’<br />

Toen ze hun eerste honger gestild hadden begonnen de<br />

jongens opnieuw grappen te maken.<br />

- ‘Zia Luisa, kunt u me honderd escudo’s lenen?’ vroeg een<br />

jongen.<br />

- ‘Als je met een goede borg voor de dag komt’, antwoordde<br />

de oude bazin, die onbewogen op de grap inging.<br />

- ‘Hier is er een’, zei de jongen en sloeg op de rug van een<br />

doodarm meisje.<br />

Ze lachten allemaal.<br />

- ‘En als ze niet goed genoeg is, verpand ik mijn<br />

familiejuwelen en al het zilverwerk’, zei hij om de spot te<br />

drijven met zijn armoede.<br />

- ‘Gezondheid is het grootste goed, met dat als pand krijg je<br />

niet honderd, maar wel duizend escudo’s’, oordeelde Zio<br />

Nicola vanaf zijn zetel. Met zijn plechtige baard was hij een<br />

haast koninklijke verschijning en leek hij het geheel te<br />

overheersen. Maar Maria ergerde zich.<br />

- ‘Ja hoor’, zei ze spottend, - ‘beter rijk en gezond dan arm en<br />

ziek.’<br />

- ‘Schenk bij’, beval haar moeder.<br />

Ze stond op en schonk Pietro bij.<br />

- ‘Uit je humeur?’ vroeg hij haar en keek haar in de ogen.<br />

Ook zij keek hem recht aan en antwoordde met haar<br />

gebruikelijke sarcasme:<br />

- ‘Na het eten raak ik altijd uit mijn humeur.’<br />

- ‘Wat moet het zijn als je honger hebt. Gelukkig dat je niet<br />

weet wat dat is’, voegde hij eraan toe en dronk uit. De<br />

druppels die in zijn glas waren achtergebleven goot hij ver<br />

van zich af over de vloer. Hij herinnerde zich de honger die<br />

hij geleden had in zijn wilde jeugd.<br />

Die dag werd er niet op de wijn bespaard. Herhaalde<br />

malen kwam Maria met de karaf in haar handen langs en<br />

bukte zich om het glas van haar knecht bij te vullen. Hij<br />

www.lophius.net 28

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!