DE WEG VAN HET KWAAD

Vierde Hoofdstuk
Hij bleef twee weken in de stad om Zio Nicola te helpen de
wijn over te schenken en om in de nabije moestuin te
werken. Daarna ging hij de berg op en hakte hout voor de
komende winter. In die lange, eenzame uren, in de moestuin
en in de bossen van de Monte Ortobene, waren zijn
gedachten voortdurend bij de kleine bazin. Hij dacht dat hij
niet verliefd op haar was, maar hoe mooi hij Maria ook vond,
hij durfde bij de gedachte aan haar toch niet meer de
onnozele wensdromen en wraakplannen te koesteren die
eerder bij hem waren opgekomen.
Maria was niet iemand die mannen tot amoureuze
grappen uitnodigde. Pietro bloosde bij de gedachte dat hij
zich ooit illusies had gemaakt over haar houding jegens hem
en lachte bij het idee dat hij indruk op haar kon maken.
Hij zag haar nu voortdurend in al haar waardigheid als rijke
bazin: haar blik fonkelde en sneed als een mes.
Ook bij de nederigste bezigheden, of ze er nu bij lachte of
minder vrolijk dan gewoonlijk was, bleef ze een
vertegenwoordigster van een hooghartig en neerbuigend slag
mensen. Maar dat was precies wat hem in haar aantrok. Soms
dacht hij er nog wel eens aan Maria’s arme nichtje op te
zoeken en schoon schip met haar te maken, maar
langzamerhand verdween ook dit rebelse verlangen. Twee
weken lang hield Pietro’s hart zich stil, maar het was vol en
versuft als de aarde in de winter.
Nu en dan bracht de baas de avond door in de keuken,
waar de haard al brandde, en zette Pietro tot drinken en
zingen aan. Als de vrouwen naar bed waren, gingen baas en
knecht zich aan de drank te buiten en vertelde Zio Nicola in
geïmproviseerde verzen van de belangrijkste gebeurtenissen
uit zijn leven.
Ook hij was arm geweest en had rondgezworven als
fortuinzoeker, ook hij was verliefd geweest en had dromen
gehad.
- ‘Maar, arm of rijk, altijd opgewekt: zente allegra il ziel
l’aiuta zei hij in het Italiaans. - ‘Een keer waren mijn
schoenen stuk en dacht ik, als ik een grondbezitter tegenkom
pak ik een schoen en smijt hem die in zijn smoel. Raad eens
wie ik tegenkwam.’
- ‘Zia Luisa’s vader’, zei Pietro spottend.
De baas sperde zijn blinkende ogen open.
- ‘Voor de duivel, hoe raad je het?’ schreeuwde hij en liet zijn
www.lophius.net 30