marcus tullius cicero - digitale bibliotheek voor de Nederlandse ...

32 LET TERKUNDIG LEVEN
malen gebeurde, als hij zich door te groote fsevoeligheid
of eerzucht liet vervoeren.
Geen wonder was het overigens, dat Crassus doorgaans
als voorstander van den senaat optrad , inzonderheid
in den strijd over de judicia. Hoe onregtvaardig
en partijdig toch de regtspraak der Senatoren
ten gunste der hunnen , plagt te zijn , de vonnissen
der volksgezinde Bidders waren niet minder hard
en onbillijk voor de Optimaten 1) : en als nu de
Consul Quintus Servilius Caepio , in 106 v. C. g.
een voorstel deed, om de regtspleging weder aan den
Raad op te dragen , was niets natuurlijker dan dat
Licinius Crassus die wet voor den volkstribuun
Quintus Mucius Scaevola (Pontifex) verdedigde. Door
opvoeding , studien en betrekkingen was hij verbonden
aan de aristocratie, als leerling en schoonzoon
van Quintus Mucius Scaevola, den Augur, die door
zijn huwelijk met de dochter van Laelius den Wijze,
ook in naauwer betrekking tot Scipio den Afrikaner
was gekomen. Kon het wel anders, of de eergierige,
beschaafde jongeling moest zich liever bevinden in
den kring van zulke mannen , dan in dien van
hunne tegenstanders. Wel waren vele nobiles in
dien tijd diep bedorven , maar ook de volkspartij
was reeds geheel iets anders, dan het echte, oorspronkelijke
Romeinsche Volk. De strijd tussclien de Patriciers
en Plebejers was sedert lang in het voordeel der
laatsten beslist, en genoegzaam alle voorregten der
eersten waren vervallen. Sedert dien tijd werd het een
1) Dit blijkt uit vele plaatsen van Cicero. Zie onder anderen Brutus, 33,
127 , ibid. 34 , 128. Pro P. Fonteio , 13, 28 , seq. Conf. Salust. Bell.
Jugurth. e. 40.