hoofdstuk 5 aandoeningen van het spijsverteringsstelsel

ehandeling in te stellen. De redenen voor deze minder goede resultaten zijn onder andere de
volgende:
-letsels aan lebmaagwand (oedeem – bloedingen – ulcera – necrose -…)
-letsels aan de innervatie van de lebmaag (achterste stenose achteraf)
-losgescheurd omentum zodat de lebmaag onvoldoende gefixeerd kan worden
-…
6.2. PARASITAIRE ABOMASITIS
6.2.1 Etiologie
De etiologie berust op een massale Ostertagia infectie.
6.2.2 Pathogenese
De pathogenese wordt uitgebreid besproken in de cursus Parasitaire Ziekten.
Kort samengevat beschadigen de larven en de jong volwassen wormen de lebmaagklieren
waarbij er vooral ter hoogte van de pariëtale cellen een sterke toename van het aantal cellen is
zonder voldoende differentiatie en zonder voldoende verbinding tussen die cellen. Hierdoor
stijgt de maag pH, is er onvoldoende activatie van pepsinogeen, is er een verhoogde productie
van gastrine, is er eiwit (vooral albumine) verlies, is er een verhoogde mucosale permeabiliteit
(diffusie van pepsinogeen naar het bloed) en dit alles leidt tot digestiestoornissen en diarree.
6.2.3 Symptomen en diagnose
Symptomen en diagnostische mogelijkheden zijn samengevat in de onderstaande tabel uit de
cursus van Prof. Vercruysse (Parasitaire Ziekten bij Huisdieren, Deel 2-rund, 2000, p. 34)