Ontwerp van decreet houdende diverse bepalingen inzake energie

14/16 advies Raad van State 52.980/3
88 Artikel 15 Stuk 2031 (2012-2013) – Nr. 1
14. Op grond van artikel 15, 1°, van het ontwerp zal nagenoeg het gehele aan te nemen
decreet onmiddellijk in werking treden op de dag van de bekendmaking ervan in het Belgisch
Staatsblad. Er wordt geen reden gegeven waarom wordt afgeweken van de normale regel inzake
de inwerkingtreding van decreten (tien dagen na de bekendmaking ervan in het Belgisch
Staatsblad: artikel 56 van de bijzondere wet van 8 augustus 1980 ‘tot hervorming der
instellingen’). Die termijn van tien dagen is immers bedoeld om de rechtsonderhorigen een
redelijke termijn te geven om kennis te nemen van de nieuwe regels en om er zich naar te
schikken.
De gemachtigde voert ter verantwoording van de onmiddellijke inwerkingtreding
het volgende aan:
“De wijzigingen dienen zo spoedig mogelijk van toepassing te worden daar het
Vlaams Energieagentschap enerzijds met deze randvoorwaarden rekening moet houden
bij het berekenen van onrendabele toppen en bandingfactoren. Deze bandingfactoren zijn
door de inwerkingtreding van de hervorming van de steunmechanismen sinds
1 januari 2013 op alle te bouwen installaties van toepassing, en op de talrijke
verlengingsaanvragen voor bestaande installaties met een startdatum van voor
1 januari 2013 die het VEA reeds dient te verwerken. Anderzijds heeft het Grondwettelijk
Hof maar tot 1 juli 2013 de tijd geboden om de ongelijke behandeling tussen installaties
aangesloten op het distributienet en het transmissienet, wat betreft minimumsteun, weg te
werken.”
Die verantwoording is aanvaardbaar voor zover kan worden aangetoond dat aan
het genoemde arrest niet kan worden tegemoet gekomen zonder het aan te nemen het decreet
vervroegd in werking te laten treden.
15. Artikel 15, tweede lid, van het ontwerp bepaalt dat artikel 3, 1°, van het aan te
nemen decreet uitwerking heeft met ingang van 1 januari 2013. Die retroactiviteit wordt
verantwoord vanuit de stelling dat artikel 3, 1°, in essentie de draagwijdte van het huidige
artikel 7.1.1, § 1, vierde lid, van het Energiedecreet verduidelijkt, en eigenlijk veeleer als een
soort van interpretatieve bepaling te beschouwen is.
Zoals reeds uit opmerking 8 blijkt, is die lezing echter niet evident. Slechts indien
aanvaard kan worden dat artikel 3, 1°, geen wijziging van de steunregeling invoert, is ook de
terugwerkende kracht, die de effecten van de door artikel 3, 1°, doorgevoerde wijziging nog
versterkt, verdedigbaar.
De stellers van het ontwerp lijken daarbij op twee gedachten te hinken. Enerzijds
lijken ze van oordeel te zijn dat artikel 3, 1°, een interpretatieve bepaling is, doch tezelfdertijd
erkennen ze dat het in werkelijkheid gaat om het amenderen - en dus niet om het uitleggen - van
artikel 7.1.1, § 1, vierde lid, van het Energiedecreet. Het onderscheid tussen beide is nochtans
cruciaal.
Luidens artikel 133 van de Grondwet kan alleen het decreet een authentieke
uitlegging van de decreten geven. Een wetsbepaling is interpretatief wanneer ze aan een bepaling
een betekenis geeft die de betrokken wetgever bij de aanneming ervan heeft willen geven en die
V L A A M S P A R L E M E N T