Download - Cultuurnetwerk.nl

te veel zelfs. Ook kunstenaars willen meedoen, hoewel velen huiverig zijn om met heel jonge
kinderen te werken.’
Discussie
In Nederland kampen leerkrachten met gebrek aan tijd. Ze beschouwen kunst- en cultuureducatie als
iets extra’s. In Vlaanderen worden de leerkrachten enkele uren per week uitgeroosterd. Bovendien
krijgen ze ‘in de baas zijn tijd’ nascholing door kunstenaars. Dit werkt erg motiverend. De aanwezigen
zijn het erover eens dat je de gretigheid van kinderen moet gebruiken: kinderen groeien niet alleen
door taal en rekenen. De Vlamingen hebben een tip: ‘Benader de scholen anders. Zeg tegen hen:
u heeft de kans met ons samen te werken. Dat werkt fantastisch. En als de directeur vraagt wat je de
school te bieden hebt, zeg je: verwondering, je krijgt andere kinderen door kunsteducatie.’
Zowel de Nederlanders als de Vlamingen vinden bevlogenheid van de kunstenaar belangrijker dan
een onderwijsbevoegdheid. Een deelnemer: ‘Je moet in ieder geval niet proberen om op deze manier
het lerarentekort op te lossen.’
Werkgroep 2: Traditie en vernieuwing in het buitenschoolse kunstonderwijs
Inleiding door René Lebens (directeur Gemeentelijke Muziekschool Sittard)
‘Ik wil een beeld geven van de organisatie van de muziekschool. De muziekschool van Sittard is een
gemeentelijke muziekschool. Aan het hoofd staat het managementteam met daaronder drie afde-
lingen, de Hafabra (harmonie, fanfare en brassband), particulier en kunsteducatie. De laatste afdeling
is vrij nieuw. Hafabra heeft achthonderd leerlingen, particulier negenhonderd leerlingen wekelijks en
drieduizend cursisten op projectbasis en met kunsteducatie worden 5200 leerlingen uit het primair en
voortgezet onderwijs bereikt. De kunsteducatieafdeling bestaat uit projecten en een kunstmenu. Het
kunstmenu is een structureel aanbod; er worden afspraken gemaakt voor een termijn van vier jaar.
Uit cijfers blijkt dat negentig procent van de jongeren nog nooit een culturele instelling heeft bezocht.
En slechts 3,6 procent van de totale bevolking neemt deel aan het onderwijs op muziekscholen.’
Discussie
In de discussie werd benadrukt dat de Nederlandse overheid een brede culturele kennismaking stimu-
leert. Bij het vak Culturele en Kunstzinnige Vorming gaan de leerlingen zes tot tien maal naar een
culturele instelling. De invulling van het programma is vrij. In Vlaanderen bestaan veel strakkere
keurslijven. Het Vlaamse deeltijds kunstonderwijs is moeilijk te vergelijken met het aanbod van de
Nederlandse centra voor de kunsten. Typerend voor het Vlaamse onderwijs is de continuïteit, regel-
maat en structuur. In Vlaanderen wil men het ‘shoppen’ door de cursist tegengaan en een meer
gestructureerd aanbod aanbieden.
Inleiding door Piet Nijsten (directeur Muziekacademie Maasmechelen)
‘Bij de Muziekacademie Maasmechelen starten cursisten vanaf hun achtste jaar. De richting muziek
en woord telt zeshonderd cursisten en de richting beeldende kunst achthonderd. In Vlaanderen zitten
veel Nederlandse cursisten, omdat hier veel richtingen worden aangeboden die je in Nederland niet
kunt volgen. En voor jonge gezinnen is het lonend onderwijs in Vlaanderen te volgen, het is veel
goedkoper dan in Nederland. In Vlaanderen beschouwen we het deeltijds kunstonderwijs als een
volledige opleiding van tien jaar en als een commitment for life. In 1990 kreeg het deeltijds
kunstonderwijs een nieuwe structuur. Het is nu mogelijk nieuw onderwijs te testen. Een van de
nieuwe genres is de lichte muziek. Vroeger werd jazz wel gedoogd, maar slechts in de vorm van
seminars. Het werd toch als ‘minder’ gezien. Toen op de conservatoria de jazz- en lichte-
34 BUITENSCHOOLS KUNSTONDERWIJS IN VLAANDEREN EN NEDERLAND