Taal is zeg maar echt mijn ding - Folia Web
Taal is zeg maar echt mijn ding - Folia Web
Taal is zeg maar echt mijn ding - Folia Web
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Beeld Fred van Diem<br />
Eén blik op een rondslingerende foto – of een ansichtkaart, daar wil Rick Ruhland (43, docent HES) vanaf zijn – ruim twintig jaar geleden, leidde tot<br />
een mateloze liefde voor álles wat met Schotland te maken heeft. Vooruit: voor de hagg<strong>is</strong> hoef je er niet heen. Annemarie V<strong>is</strong>sers<br />
“Ik zag een plaatje van de Schotse hooglanden – vraag<br />
me niet meer precies waar, hoe en wat – het kan ook in<br />
een flits op tv of in een film zijn geweest. Dat licht. Dat<br />
groen. Die overweldigende weidsheid. Stunning vond ik<br />
het. Ik heb er nog steeds geen ander woord voor. Vanaf<br />
toen was ik verkocht. Let wel: toen had ik nog geen<br />
Schot ontmoet, niks gezien, gehoord of gelezen. ‘Schotland’,<br />
het zei me verder niets. Omdat ik mezelf als arme<br />
student niet makkelijk op een lekker tripje Schotland<br />
kon trakteren, ben ik begonnen met het verzamelen van<br />
allerlei informatie. Ik las alles wat los en vast zat: over<br />
de natuur, de cultuur, gewoonten en leerde de muziek<br />
kennen – nu kan ik geen dag meer zonder Schotse folk.<br />
Ondertussen spaarde ik tot ik een retourtje veerboot en<br />
bus kon betalen. Eenmaal voor het eerst in dat landschap<br />
viel alles op z’n plek: het licht en de lucht daar,<br />
die raken me tot in <strong>mijn</strong> ziel. Ik heb het nergens puurder<br />
gezien. Geniepig ook, dat licht. Het komt niet r<strong>echt</strong>sreeks<br />
je ogen binnen, zo lijkt het wel. Ik kan <strong>maar</strong> één<br />
<strong>ding</strong> bedenken waarvoor men níet naar Schotland hoeft:<br />
de hagg<strong>is</strong>, gevulde schapenmaag. Daar raak ik in ieder<br />
geval niet enthousiast van. Over Schotse wh<strong>is</strong>ky daarentegen<br />
raak ik niet uitgepraat. Vooral als de fles Islay half<br />
leeg raakt, natuurlijk. Niet dat ik er hier veel mensen een<br />
plezier mee doe, overigens. Te zwaar, te rokerig vindt<br />
men vaak, dus heb ik ook altijd een ander merk in hu<strong>is</strong>.<br />
Zeker, deze liefhebberij kost me behoorlijk wat. Ik<br />
betaal met gemak ruim tachtig euro voor een flesje<br />
wh<strong>is</strong>ky. En een <strong>echt</strong>e, officiële kilt, daar wil ik best geld<br />
voor opzij zetten. Dat loopt in de honderden euro’s.<br />
Ieder jaar naar Schotland afreizen zit er niet in voor<br />
me, <strong>maar</strong> dat heeft niet alleen met financiën te maken.<br />
Mijn vriendin wil ook wel eens wat anders, Italië<br />
bijvoorbeeld. Van de andere kant: ik kan haar tijdens<br />
<strong>mijn</strong> Schotse solotrips rustig drie weken m<strong>is</strong>sen.<br />
Terwijl ik hier nog geen dag zonder haar kan. Stiekem<br />
weet ze ook niet dat ik alle bonnetjes, rekeningen,<br />
toer<strong>is</strong>t<strong>is</strong>che foldertjes, kaartjes en bewijsjes bewaar<br />
in mapjes. Netjes gerangschikt op jaartal. Als ze toch<br />
eens w<strong>is</strong>t dat ik vrijwel alle bus- en veertijden uit <strong>mijn</strong><br />
hoofd weet vanaf de jaren tachtig…<br />
Balen dat ik geen Schot <strong>maar</strong> een Nederlander<br />
ben? Ja. Zeker op de momenten dat ik Nederland<br />
helemaal zat ben. Dan zou ik willen dat we als volk<br />
zo voor elkaar klaarstaan als het Schotse volk. Ze<br />
durven te vertrouwen op elkaar. En ter<strong>echt</strong>. De combinatie<br />
van ongelofelijke trots, humor en hulpvaardigheid,<br />
die bewonder ik mateloos.” n<br />
passie<br />
havana 19
Change language