Georganiseerde criminaliteit en rechtshandhaving op St ... - WODC

48 Georganiseerde criminaliteit en rechtshandhaving op St. Maarten
zijn ‘verwijderd’ 37 ) ziet terugkomen, vindt er waarschijnlijk cirkelmigratie
plaats. De vraag is echter of men op eigen initiatief heen en weer reist,
of dat men tegen de eigen wil is verwijderd en weer terugkomt. Ook de
kustwacht op Puerto Rico ziet dat sommige migranten uit bijvoorbeeld de
Dominicaanse Republiek naar Puerto Rico komen om in korte tijd geld te
verdienen. Daarna gaan de migranten weer terug naar het herkomstgebied.
De legale migratiemogelijkheden zijn voor veel Caribische landen beperkt
en het vreemdelingenbeleid wordt (onder andere op de Antillen) strenger.
38 Desondanks kiezen veel mensen ervoor om zonder de benodigde
papieren hun geluk elders te zoeken. Migratie van ongedocumenteerde
migranten (vreemdelingen die geen geldige verblijfsvergunning (meer)
hebben) heeft een aantal gevolgen voor de migrant zelf. Maar ook het
ontvangende land heeft hiermee te maken. Zo lopen ongedocumenteerde
of illegale migranten verschillende risico’s (zoals de schending van
mensenrechten en verwijdering) (Verenigde Naties, 2005: 9). Tegelijkertijd
profiteren deze landen ook weer van de immigratie door het aanbod van
goedkope arbeidskrachten of van het werk van vakmensen die elders zijn
opgeleid (vgl. Verenigde Naties, 2005: 15).
In dit hoofdstuk gaan wij in op de aard, ernst en omvang van illegale
migratie en mensensmokkel op de Bovenwindse Eilanden. We gaan ook
na in hoeverre georganiseerde misdaadorganisaties deze irreguliere vorm
van migratie faciliteren.
3.2 Migratie van en naar St. Maarten
De bewegingen van migranten (langs irreguliere kanalen) in het Caribisch
gebied zijn door Thomas-Hope (2003) verdeeld in drie categorieën:
(1) de migratie naar of door het Caribisch gebied vanuit andere regio’s;
(2) migratie vanuit het Caribisch gebied naar landen buiten de regio; en
(3) migratie binnen de regio, dus vanuit een Caribisch land naar een
andere bestemming in de regio. Op St. Maarten zijn deze drie patronen
ook terug te vinden, zo blijkt uit de interviews.
37 Een vreemdeling die illegaal verblijft, kan door (namens) de Gezaghebber verwijderd worden met een
terugkeerverbod van drie jaar (artikel 19 van LTU).
38 In de herziene instructie aan de Gezaghebbers m.b.t. toelating en uitzetting (2006: 11) wordt
aangegeven dat het eerste uitgangspunt van het Antilliaanse vreemdelingenbeleid een restrictief
toelatingsbeleid betreft. Met de toelating van vreemdelingen zou een wezenlijk Nederlands-Antilliaans
(lees eilandelijk) belang moeten worden gediend, of toelating zou plaatsvinden door verplichtingen
die voortkomen uit verdragen (zoals redenen van humanitaire aard). Daarnaast zijn (in het kader van
het beleid ten aanzien van terrorismebestrijding) sinds 1 januari 2005 de visumplichtige nationaliteiten
binnen het Koninkrijk geharmoniseerd. Dit betekent dat de Nederlandse Antillen voor meer dan honderd
nationaliteiten een visumplicht hebben ingevoerd. Hierbij sluiten zij zo veel mogelijk aan bij de lijst die
op grond van Europese afspraken in Nederland geldt (Ministerie van BZK, 2006; www.aivd.nl). Zie ook
het artikel ‘Tussenstop Antillen’ (Van Bennekom, 2007).