DE OPKOMST DER AMSTERDAMSE HAVEN - theobakker.net

De opkomst der Amsterdamse haven
het betalen van de hoofdsom aangesproken of gemaand. Een
en ander werd in een schriftelijk antwoord door Burgemeesteren
uitvoerig weerlegd 159 . De dolerende ingeërfden die door
de uitspraak “grotelick werden gegraveert”, verzochten thans
andere commissarissen te willen deputeren om hun zaak opnieuw
te onderzoeken. In de beide vroedschapvergaderingen
van 21 januari en 1 mei 1602 werd dit verzoek in behandeling
genomen. Boom zetelde weer als burgemeester, evenals het
volgende jaar en daar de raden blijkbaar geen uitweg wisten
werd het verzoek ingewilligd. Vier nieuwe commissarissen
werden benoemd 160 en zij kregen expresse volmacht voorzover
zij de grieven en zwarigheden van de geërfden gegrond
zouden bevinden “de voors. differenten ende swaricheyden af
te handelen ende te decideren”. Vooraf moesten echter Burgemeesteren
en thesauriers worden gehoord en moesten de
geërfden de belofte afleggen de nieuwe uitspraak van commissarissen
te zullen nakomen. In de kantlijn van de resolutie
staat aangetekend dat Boom en Boelensz, alsmede de Lastagiër
Hillebrand Otter, voor Burgemeesteren compareerden
en voor hen zelf en de anderen beloofden het gestipuleerde te
zullen nakomen.
Weer verliep een jaar, zonder dat de zaak enigszins vorderde
en op 7 oktober 1603 161 lezen we dat burgemeester Pieter Boom
159 Antwoord bij de heeren Burgemeesteren ende Thesorieren deser stede
de vier gecommitteerden van den Raed overgelevert tegens de redenen
bij den ingeërffden etc. Ongedateerd, als voren.
160 Dit waren Reijnier Pauw, dr.Sibrand Appelman, schepenen Claes
Simonsz, Van Heemskerck en Roelof Egbertsz, raden.
161 Res. Vroedschap VIIII, fol.876
en Oud-burgemeester Jan Claes Boelensz “als principale ingeërfden
op de Lastage bij den jegenwoirdigen ende oud-burgermeesteren
int vrundelijck vermaent, ende versocht zijnde,
dat hare Ed. soude gelieven, om alle vredes ende eenicheyts
wille naer te commen, ende te acquiesceren de verclaeringen
van commissarissen”, maar het bleek dat “deselven heeren
haer daer toe nyet hebben kunnen laten bewegen overmits de
zeer grote bezwaernisse ende prejudicie die zijlieden sustineren
bij deselve uijtspraecke souden commen te lijden”. Tevens
maakten de nieuw benoemde commissarissen nu bezwaar om
de zaak te beslissen, zodat een tweetal vervangen moest worden
162 . Na lange discussies werd besloten, opdat de langdurige
zaak “mette minste tosten en de meeste eenicheyt tot een
eijnde mach werden gebracht”, de commissarissen te autoriseren
“t’different beroerende de melioratie van de Lastage
bij submissie als minnelijcke compositeurs, eijntelijck affte
handelen, soe zijluden ex equo et bono sonder op het uyterste
recht te letten bevinden sullen te behoren”. Wederom moesten
de geërfden een belofte tot nakoming afleggen, wat op 13 oktober
1603 blijkens kantschrift door Boom en Boelensz voor
hen zelf en de anderen in handen van de presiderende burgemeester
geschiedde. Blijkbaar hadden de 4 commissarissen
nu volkomen vrijheid van handelen gekregen en op 27 januari
1604 viel hun beslissing, waarbij zij aan Burgemeesteren een
lijst overlegden 163 waarop aangegeven stond hoeveel elk van
de geërfden in afwijking van de eerste uitspraak te betalen of
162 Dr. Appelman en Van Heemskerck werden vervangen door Jan Thomasz
en dr. Sebastiaan Egbertsz.
163 Uitspraak 27 januari 1604 met lijst. Stukken Lastage.
56