02.09.2013 Views

Perspectief - Katholieke Vereniging voor Oecumene

Perspectief - Katholieke Vereniging voor Oecumene

Perspectief - Katholieke Vereniging voor Oecumene

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

verscheidenheid van de situaties, om in de pas van iedereen te komen.” In één woord<br />

vandaag: ‘cheminement’.<br />

4) “Het oprichten van een milieu tot ontvangst is onontbeerlijk om degenen, die de<br />

sacramenten vragen de gelegenheid te geven zich uit te drukken en een dialoog aan te<br />

gaan. … Wij moeten de kerkelijke conditionering van het geloof en van de toegang tot het<br />

doopsel herstellen.” “De christelijke gemeenschap is in zichzelf een levende catechese.<br />

Gevolg gevend aan wat ze is, verkondigt ze, viert ze, handelt ze en blijft ze steeds de vitale,<br />

onontbeerlijke en eerste plaats van de catechese. … De christelijke gemeenschap is de<br />

oorsprong, de plaats en het doel van de catechese.” 110 R. Bieringer stelt: “Dit betekent in de<br />

eerste plaats dat het doopsel en de christelijke initiatie een persoonlijke ontmoeting bevat<br />

met de persoon Jezus Christus via de gemeenschap die zich begrijpt als het lichaam van<br />

Christus. Dit gebeurt door het volgen van een weg, het binnentreden in een christelijke<br />

manier van leven. In de christelijke initiatie staan daarom de persoon van Jezus Christus en<br />

de kerkgemeenschap centraal, niet een boek (noch de Bijbel, noch de Catechismus, noch<br />

gelijk welk handboek of map.” 111<br />

5) “Als er een uitstel wordt vastgesteld tussen de eerste stap van de ouders en het doopsel<br />

van hun kind, moeten we weten waartoe het zal dienen en welke inhoud eraan wordt<br />

gegeven: opname, catechese, riten.” Iets verder “weigeren de oriëntaties het probleem van<br />

de sacramenten (in het bijzonder van het kinderdoopsel) te stellen in termen van aanneming<br />

en weigering. De weigering kan slechts uitzondering zijn en zelfs een te vermijden ongeluk.”<br />

6) “De catechese … gaat uit van de oproep van God, die in een getuigenis is waargenomen,<br />

om tot het sacrament te leiden. In deze zin vormt de catechese een geheel met het<br />

sacrament. Maar daarom wordt ze gericht tot een bekeerling en gaat ze uit van een<br />

gebeurtenis, die een mens in de richting van God beweegt. Vóór de bekering zou de<br />

catechese slechts een overhalen tot de leer zijn; afgesneden van de werkelijkheid zou ze<br />

abstract en schools worden.” Vandaag spreken we over ‘proposer la foi’, en over een eerste<br />

verkondiging die noodzakelijk aan initiatie <strong>voor</strong>af gaat.<br />

7) “Het doopsel van de kinderen zou geen pressie-instrument kunnen zijn om een stap van<br />

de ouders te verkrijgen.” Opnieuw: de pedagogie van de vrijheid.<br />

- ‘Cheminement’ in Frankrijk<br />

De Franse Kerk lijkt er al redelijk in geslaagd om een nieuwe, meer missionaire zelfperceptie<br />

te vinden en een nieuwe verhouding tot de niet langer traditioneel-christelijke cultuur. Dat is<br />

wat kan worden verstaan onder de overgang van ‘supposer la foi’ naar ‘proposer la foi’. In<br />

het kielzog daarvan heeft deze kerkgemeenschap ook haar catechese nieuw georiënteerd.<br />

Ze situeert de catechese sinds 2005 op vier assen: de levensloop, plaatsen van uitwisseling<br />

tussen Kerk en wereld, het liturgisch jaar, en “een organisatie van de catechese in antwoord<br />

op de vraag naar sacramenten”. 112 Bij de wijze waarop deze laatste as wordt gepresenteerd,<br />

kunnen enkele zaken worden opgemerkt.<br />

* Vooreerst komt de zuigelingendoop er niet expliciet ter sprake. De vraag ernaar neemt<br />

immers vanzelf verder af naarmate de cultuur afscheid neemt van het sociologisch<br />

christendom. De zuigelingendoop wordt misschien heel geleidelijk eerder iets van<br />

kerngelovigen.<br />

* Vervolgens wijzen de Franse bisschoppen op een tweevoudige afstand tussen sacrament<br />

en geloof: mensen vragen om sacramenten zonder initiatie, mensen vragen om initiatie<br />

zonder daarom klaar te zijn om de sacramenten te ontvangen. Beide bewegingen vragen om<br />

een catechumenale aanpak van de initiatiecatechese.<br />

* Vier pijlers structureren deze catechumenale benadering: ze put haar inhoud uit de levende<br />

bron van het Woord; ze roept op tot bekering aan de hand van ‘relecture de vie’, persoonlijk<br />

en eventueel ook in een groep; ze laat een ontmoeting gebeuren met de levende<br />

110<br />

Congregatie <strong>voor</strong> de Clerus, Algemeen Directorium <strong>voor</strong> de Catechese. Rome, 1997, nrs. 141 en 154<br />

111<br />

R. Bieringer, a.c., bladz. 117<br />

112<br />

Conference des évêques de France, Texte national pour l’orientation de la catéchèse en France et principes<br />

d’organisation. Bayard/Cerf, Paris, 2006, bladz. 91<br />

<strong>Perspectief</strong>, Digitaal Oecumenisch Theologisch Tijdschrift<br />

<strong>Katholieke</strong> <strong>Vereniging</strong> <strong>voor</strong> <strong>Oecumene</strong>, nr. 11, maart 2011<br />

40

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!