Perspectief - Katholieke Vereniging voor Oecumene
Perspectief - Katholieke Vereniging voor Oecumene
Perspectief - Katholieke Vereniging voor Oecumene
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
‘uitwendige middelen’. We dienen hem echter uitvoerig te citeren om de juiste draagwijdte te<br />
vatten van zijn opvatting over de onverbrekelijke band tussen Geloof – Kerk - Sacramenten.<br />
“Maar omdat onze onervarenheid en traagheid, ja ook de ijdelheid van ons verstand,<br />
uiterlijke hulpmiddelen nodig hebben, waardoor het geloof in ons zou worden <strong>voor</strong>tgebracht<br />
en vermeerderd, en vordering zou maken in de richting van onze eindbestemming, heeft God<br />
ook die hulpmiddelen er bij gevoegd om daardoor onze zwakheid te hulp te komen en, opdat<br />
de prediking van het evangelie haar kracht zou hebben, heeft Hij deze schat bij de kerk in<br />
bewaring gegeven. Hij heeft herders ingesteld en leraars (Ef. 4,11), om door hun mond de<br />
zijnen te onderwijzen. Hij heeft hen bekleed met gezag; kortom, Hij heeft niets nagelaten,<br />
wat dienstig zou zijn tot heilige eenstemmigheid des geloofs en tot de goede orde. In het<br />
bijzonder heeft Hij de sacramenten ingesteld, van welke wij door de ervaring voelen, dat ze<br />
zeer nuttige hulpmiddelen zijn om het geloof te voeden en te versterken.” 120<br />
De Kerk, de verkondiging - en dus de ambten - alsook de sacramenten (Doopsel en<br />
Avondmaal) hebben geen ander gemeenschappelijk doel dan ons ‘uit te nodigen’, ons<br />
binnen te leiden in de gemeenschap met de persoon van de verrezen Christus en ons ‘daar<br />
te houden’ om ons deelgenoot te maken en ons meer en meer met Hem ‘te verenigen’. Met<br />
andere woorden, en om ons hier toe te spitsen op de sacramenten, <strong>voor</strong> Calvijn zijn deze<br />
gegeven en ingesteld door God om op een zichtbare, ervaarbare en persoonlijke wijze te<br />
spreken over wat het Woord ons reeds toezegt. Zij zijn ‘toegevoegd’ aan dit Woord, zal<br />
Calvijn zeggen. Maar in tegenstelling tot wat men zou kunnen denken, moet de term<br />
‘toevoeging’ – of daar waar Calvijn zal spreken over de sacramenten als ‘tweede’ – niet<br />
worden begrepen als een kwalificatie van minder belang. Ze zijn er juist om Christus die zich<br />
‘tegenwoordig stelt’, die zich aandient in het Woord 121 meer tegenwoordig te stellen en te<br />
versterken en Hem aan ons mee te delen om ons geloof te ‘helpen’ groeien en de<br />
‘communio’ te versterken die Hij met ons heeft ingesteld. In die zin aarzelt Calvijn niet een<br />
klassieke metafoor te gebruiken die over de sacramenten spreekt als ‘pedagogen’.<br />
“De sacramenten zijn dus oefeningen, die <strong>voor</strong> ons de trouw van Gods Woord zekerder<br />
maken ; en omdat wij lichamelijk zijn, worden ze onder lichamelijke dingen betoond, om ons<br />
zo naar het begrip van onze traagheid te onderwijzen en als leermeesters de kinderen bij de<br />
hand te leiden. Daarom noemt Augustinus het sacrament een zichtbaar woord, omdat het<br />
Gods beloften als op een schilderij geschilderd <strong>voor</strong> ogen stelt, en als in een beeld uitgedrukt<br />
te aanschouwen geeft.” 122<br />
De metafoor ‘pedagogisch’ dient niet te worden begrepen als een misprijzen in die zin dat de<br />
sacramenten in de richting gaan van een bepaald intellectualisme. Niets zou minder vreemd<br />
zijn aan het denken van Calvijn. Want <strong>voor</strong> hem bestaat de ‘kracht’ van de sacramenten,<br />
zoals van het Woord, de Kerk en de ambten, erin dat ze ons opnemen in Christus. De<br />
woordenschat van Calvijn is in die zin een heel expliciete. ‘Enten’ (griffelen), ‘invoegen’,<br />
‘inlijven’, ‘verbinden’, ‘eenheid’, ‘communio’, zijn niet alleen gebruikelijke termen van hem,<br />
maar meer nog denk ik, het hart zelf van zijn theologie en van zijn vroomheid. Wanneer<br />
Calvijn bij <strong>voor</strong>beeld spreekt over het Avondmaal zal hij zeggen: “Een grote vrucht van<br />
vertrouwen en lieflijkheid nu kunnen de vrome harten uit dit sacrament verkrijgen, omdat zij<br />
en de kracht van dezelfde Geest worden wij tot zijn leden gemaakt, zodat Hij ons onder zich<br />
heeft en wij wederkerig Hem bezitten.”<br />
120 Inst. IV.I.1<br />
121 Inst. IV. XIV. 17: “Laat daarom dit vast blijven, dat de taak van de sacramenten geen andere is dan die van<br />
Gods Woord, namelijk dat ze ons Christus aanbieden en <strong>voor</strong>stellen en in Hem de schatten der hemelse<br />
genade.”<br />
122 Inst. IV.XIV.6<br />
<strong>Perspectief</strong>, Digitaal Oecumenisch Theologisch Tijdschrift<br />
<strong>Katholieke</strong> <strong>Vereniging</strong> <strong>voor</strong> <strong>Oecumene</strong>, nr. 11, maart 2011<br />
44