Vraag onze catalogus aan! - Santiago

zing hier toch nog redelijk open blijkt te zijn. Hoelang zal het nog duren voordat
ook hier projectontwikkelaars een van die laatste restjes Randstad zullen
dichtbouwen? Kan onze Iacob hiertegen niet worden ingezet? Nog maar even
flink van genieten! Langs een zeer lange en oude boerderij gelegen aan een
sloot met wilgen die door Gaudi ontworpen lijken, betreden we het 'Rijke
Woudt', zoals deze negorij vroeger wel werd aangeduid en zetten ons in en
voor De Hooiberg, een café in een echte oude hooiberg. Het boekje vermeldt
dat de iets verderop liggende kerk rond 1250 is gesticht en dat het huidige
gebouw uit 1400 stamt. Helaas is 'ie dicht.
Gelaafd gaat onze verzameling Iacobsaanhangers nagenoeg strak zuid verder
richting Schipluiden. Naar wat je bevooroordeeld van het Westland zou verwachten,
valt de kassendichtheid hier eigenlijk best mee. Er zijn diverse open
plekken waar de lente eindelijk de kans krijgt zich aan ons te tonen, door bijvoorbeeld
rondlopende lammeren met aan hun buiken nog hun bungelende
navelstreng.
In Schipluiden bezoeken we de Sint-Jacobskerk, die echter niet als Iacobskerk
begonnen is. De geschiedenis vanaf 1657 begint bij een aan Sint-Michael gewijd
kapelletje. De huidigelacobskerk dateert van 1963. Binnen krijgen we deze
geschiedenis beknopt gedoceerd door de pastoor. Ook vertelt hij iets over de
architectuur van de kerk, een gebouw met het altaar in het midden en veel
gekleurd glas rondom, dat voor een jaren zestig bouwwerk een opvallend
warme sfeer creëert. Een ]acobusschildering in glas en lood geeft door de zon
zijn heldere kleuren als een aura af aan een houten beeld van Iacobus, een
kopiewaavan het origineel uit de 16~ eeuw zich in de sacristie bevindt. Voor
belangstellenden is er het zeer fraaie boek Van St. Michiel tot St. lacobus; een
parochie aan de Gaag van de hand van 0. Spinnewijn verkrijgbaar. Voor de kerk
gaan we met zijn allen op de foto.
Even buiten Schipluiden is het tijd en plaats voor de lunch, welke we nuttigen
op een dijkje in de wind, die onze flink opgebouwde temperatuur in korte tijd
tot een net am te accepteren niveau terugbrengt. Het organiserend trio dat
ons zo mooi op schema door deze streek voert, heeft er zelfs aan gedacht deze
lunch een Spaanse schwung te geven door Magdalena's rond te delen.
Aldus goed doorvoed gaan we onderweg naar onze volgende halteplaats. Dat is
de kerk van een stuk zuidoostelijker gelegen Jacobus de Meerdere in Kethel,
een gigantisch bouwwerk dat ooit geheel verlaten in de polder lag, doch nu
inmiddels is ingesloten door een nieuwbouwwijk van oprukkend Schiedam.
Onderweg er naar toe valt het op hoeveel boerderijen er nog draaien in dat
grasland. Op een gegeven moment komen we langs een paar verhogingen, die
lijken op zeer oude dijken zoals ze daar begroeid met gras en wat afgerond in
dat weidelandschap liggen. Het blijken de zandlichamen van de nog in aanleg
doch nog steeds niet geheel gerealiseerde A4 tussen Schiedam en Delft te zijn.