Vraag onze catalogus aan! - Santiago

REGIO GRONINGENIDRENTHE
VERSLAG VAN DE WANDELTOCHT OP 20 MEI 2000
Wanneer wij op tijd waren vertrokken had de altijd weer verhalen vertellende
Willem Jan van Neck niet op de camino meegelopen en had hij het fluitspel van
Jan van der Zee samen met dat van de vogels gemist dat bij de waterpoel 'Het
vagevuur' te horen was met de altijd aanwezige stilte achter de geluiden.
Op zaterdag 20 mei startten een 13-tal leden vanuit Leek, om deel te nemen
aan de traditionele voorjaars-camino in onze regio. Deze veen-, zand- en kleica-
min0 was door George Duursma uitgezet door een gebied waar 300.000 jaar
geleden de ijstijd zijn sporen heeft achtergelaten.
Leek verlatend kwamen wij al vrij spoedig in een bosrijke omgeving richting
Roden. Over soms wat drassige paden, langs spiegelgladde vennen waarin
weerkaatsing der bomen en struiken, kwamen wij door een gebied waar uitge-
sleten woorden weer even 'inhoud' kregen.
Wat te denken van 'Vagevuur', 'Ter Helle' en het 'Paradijs'? Historische plekken
in dit beekdallandschap, genoemd naar mystieke locaties na dit aardse leven.
Deze streek was in de Middeleeuwen een strafplaats voor de monniken van het
cisterciënser klooster in Aduard. Wie de regels van het klooster overtrad - en
nog meer - werd hier te werk gesteld om turf te graven, op de akkers of in het
tichelwerk te arbeiden.
Na de stilte achter de geluiden bij de waterpoel 'Het Vagevuur' toog de pelgri-
mage verder over landwegen en schouwpaden, langs houtwallen, door bos,
heide en veengebied. Tegen lunchtijd naderden wij het dorp Roden waar in het
centrum een toeristische markt werd gehouden in het kader van, wat tegen-
woordig heet, een partnership met enige dorpen uit Polen en Tsjechië. Deze
kraampjes presenteerden handwerkartikelen, schilderijtjes, kunstvoorwerpen
alsmede enige lokale consumptieartikelen. Voor sommigen van ons een aanvul-
ling op de meegebrachte boterhammen. In de Catharinekerk, een prachtig
gerestaureerde Romaans kerkje uit de lZe eeuw, traden koren uit Roden en
Tjechië op, voor ons mede in deze situatie een rustmoment in het onderweg
zijn.
Roden verlatend passeerden wij het gehucht Leutingwolde gevolgd door de
Leutingewolderpolder, waarin een broedplaats voor vogels. Hier begon voor
onze pelgrims de Drents-Groningse 'meseta' alwaar in de verte de toren van de
kerk van Midwolde vaag waarneembaar was. Uitgesproken op dit moment
begon het te regenen. Dit trotserend - in tegenstelling tot de soms aanwezige
hitte op de echte meseta - met de opkomende wind, arriveerden wij een uur
later bij de kerk, eveneens stammend uit de lZe eeuw.
Alvorens tot bezichtiging van de kerk over te gaan werd er eerst een bezoek
gebracht aan het tegenoverliggende theeuis waar behalve thee ook koffie werd