Onderzoeksrapport - Voeding Nu

3.3 Prevalentie van deficiënties
3.3.1 Vitamine B12
De aanbevolen hoeveelheid vitamine B12 voor leeftijdsgroepen vanaf 51 jaar ligt op 2,8 µg/dag
(Gezondheidsraad, 2003). In tabel 3.1 is de gemiddelde vitamine B12 inname te vinden van mannen en
vrouwen van 51-70 jaar, hiervoor is gebruik gemaakt van de gegevens van de VCP van 1997/1998.
Tabel 3.1: Gemiddelde vitamine B12 inname
Leeftijdscategorie Gemiddelde inname in µg
Mannen 51-70 jaar 5,42
Vrouwen 51-70 jaar
(VCP, 1998)
4,13
De vitamine B12 inname is tussen 1988 en 1998 gedaald met 8,2% (Gezondheidsraad, 2003). Deze daling
was vooral het gevolg van de daling in het gebruik van voedingsmiddelen uit de productgroep vlees,
vleesproducten en gevogelte (Gezondheidsraad, 2003). Binnen verschillende epidemiologische studies,
uitgevoerd onder de bevolking in Westerse landen (>65 jaar), varieert de prevalentie van een vitamine
B12 deficiëntie tussen 5-60% (Andrès et al, 2004). Met de National Health and Nutrition Examination
Surveys (NHANES) van 1999-2002 onder de bevolking van de Verenigde Staten werd een prevalentie van
6% bij personen van 70 jaar en ouder gevonden. Bij 20% van personen boven de 60 jaar werd een milde
deficiëntie gevonden (Allen, 2009). Clarke et al (2004) hebben de prevalentie in het Verenigd Koninkrijk
onderzocht bij 3511 gezonde ouderen van ≥ 65 jaar. Hieruit bleek dat 5% van de ouderen tussen de 65 en
74 jaar en 10% van de ouderen boven de 75 jaar een vitamine B12 deficiëntie hebben. Deze getallen zijn
vergelijkbaar met de prevalentie in Nederland. Van Asselt et al (2003) onderzochten de prevalentie van
vitamine B12 deficiëntie bij gezonde Nederlandse ouderen. Hieruit bleek dat 23,8% van de participanten
een vitamine B12 deficiëntie had. Een berekening op basis van gegevens uit de VCP 1997/1998 toont aan
dat naar schatting 10% van de Nederlandse vrouwen en 5% van de mannen de aanbevolen hoeveelheid
vitamine B12 niet haalt (Dagnelie, 2003). Een onvoldoende inname van vitamine B12 zegt echter nog niets
over het wel of niet aanwezig zijn van een deficiëntie omdat het lichaam een vitamine B12 voorraad heeft.
3.3.2 Foliumzuur
Het percentage Nederlandse volwassenen van 19 jaar en ouder dat, binnen de onderzoekspopulatie van
de VCP 1997/1998, een te lage foliumzuurinname heeft is door de Gezondheidsraad (2008) geschat op
40-68%. Er is geen aparte schatting van deze percentages gemaakt specifiek voor ouderen (>65 jaar). In
tabel 3.2 is te zien wat de foliumzuurinname van de ouderen van de VCP 1997-1998 is geweest. De
aanbevolen hoeveelheid voor foliumzuur is door de Gezondheidsraad (2003) vastgesteld op 300 µg.
Tabel 3.2: Gemiddelde foliumzuurinname
Leeftijdscategorie Gemiddelde inname in µg (standaarddeviatie)
Mannen 51-65 jaar 221 (59)
Vrouwen 51-65 jaar 182 (49)
Mannen >65 jaar 202 (61)
Vrouwen > 65 jaar
(Gezondheidsraad, 2008; VCP, 1998)
178 (53)
Biochemisch onderzoek zwakt boven getoonde cijfers af. 8-25% van de volwassen Nederlanders vanaf 19
jaar zou aan de hand van de foliumzuurstatus een foliumzuurdeficiëntie hebben (Gezondheidsraad,
2008). Daarnaast is de inname van foliumzuur door volwassenen tussen 1988 en 1998 gedaald met 3,5%
(Gezondheidsraad, 2008). Hieruit blijkt dat binnen de Nederlandse bevolking nog steeds foliumzuurdeficiënties
voorkomen.
Er zijn weinig internationale gegevens over de prevalentie van foliumzuurdeficiëntie. Uit onderzoek van
Ramakrishnan (2002) blijkt dat foliumzuurdeficiëntie voornamelijk voorkomt bij Zuidoost-Aziatische
vrouwen door een te lage voedingsinname van foliumzuur. Andere onderzoeken naar
[17]