PDF Land van Herle

in de volgende wijken verdeeld: 1. de Dorpsrotte; 2. de Veemarktsrotte
(Wilhelminaplein en naaste omgeving); 3. de Weegscheytsrotte
(kruispunt Valkenburgerweg-Geleenstraat-Geerstraat-Kruisstraat) ; 4.
de rotte van Welten; 5. de rotte van Vroschenbroek en Bensenrade;
6. de rotte van Caumer en Ackerstraat ( = Heerlerbaan) ; 7. de rotte
van Soureth, Beytel en Kerkraede; 8. de rotte van Voerendaal; 9. de
rotte van Cunraede; 10. de rotte van Winthagen, Colmont en Ransdael;
11. de rotte van Ubagsberg, Mingersborn, Drintelen, Eyserheide en
Huls; 12. de Roebroeker rott (nabij de Heksenberg); 13 . de rotte van
Heerlerheyde, Hoensbroek en Amstenrade; 14. de rotte van Nieuwenhagen
en Schaesbergh.
Over dit kilometerslange en brede gebied heeft het schepenbestuur tot
het jaar 1815 zijn bevoegdheden en zorgen uitgestrekt.
Verlies
Verschillende oorzaken hebben tot gevolg gehad, dat hele brokstukken
uit de schepenkomp en later uit de griffiekasten zijn verdwenen of naar
elders verhuisd. Daar is vooreerst een plakkaat van 24 september 1647
inzake het overbrengen van de hoofdschepenbanksarchieven in het
Land van Valkenburg naar Maastricht. Wie van de plaatselijke sekretarissen
durfde te weigeren, verging het als Gerard Odekercken, secretaris
van Klimmen, die in oktober van genoemd jaar door een gewapende
eskorte werd bezocht en tegelijk beroofd van al zijn koeien "als
hebbende niet opgevolgd het aan hem gezonden bevel op de protokol­
Jen, registers, charters en andere stukken, de bank en den lande van
Valkenburg betreffende, naar Maastricht over te brengen". 4 ).
En al werd in het Partage-traktaat van 26 december 1661 onder art. VI
tussen de Koning van Spanje en de Republiek der Verenigde Provinciën
overeengekomen, dat "alle papieren, charters, dokumenten, registers,
prothocollen en processen, die bij wegen van feiten of militaire
executiën vervoert of andersints vervreemt zijn van de magistraten,
rechteren en plaatsen, daertoe deselve van oudts behoort en gespeeteert
hebben" te goeder trouw wederzijds zullen worden gerestitueerd,
van een feitelijke restitutie is in de archieven van Heerlen, waar juist
vóór 1662 zoveel hiaten zijn aan te wijzen, maar zeer weinig gebleken.
In 1644 had het centrale bestuur te Brussel een voorschrift gegeven
over de plaats, waar Heerlens archieven moesten geborgen worden.
Het dokument is te belangrijk om er hier niet de aandacht op te vestigen.
Het kan als een reglement op het bewaren van archieven beschouwd
worden en er is geen voorschrift dienaangaande uit vroeger
jaren betreffende Heerlen bekend.
De aanleiding tot het uitlokken van het archiefbesluit was het feit, dat
de sekretaris, die tegelijk ontvanger van de belastingen was, met de
archieven gemanipuleerd had. De schepenen, die verantwoordelijk
waren voor het goed bewaren van de archieven, wisten niet beter te
doen dan zich in een rekest tot de Souvereine Raad van Brabant te
Brussel te wenden en dit kollege omstandig in te lichten over het ge-
41