203 - Ab Ovo Patents & Trademarks

PROLOOG 27
waarschijnlijk dat in de som van twintigduizend gulden ook voorzieningen
waren opgenomen die in de uitbreiding van het klooster werden
ondergebracht. De wethouders besloten dat de bouw van de barak voor de
38
helft moest kunnen. Om dat aan te tonen kreeg de stadsopzichter de
opdracht een alternatief te ontwerpen.
Intussen rezen nog andere moeilijkheden. Het klooster bleek geen rechtspersoon.
De gemeente had dus afspraken gemaakt met een ‘bestuur’ dat
geen bevoegdheden had, omdat het een ‘inrichting’ vertegenwoordigde die
formeel-juridisch niet bestond. Men zou hebben mogen veronderstellen
dat dit de gemeente op voorhand was opgevallen, maar de kwestie kwam
pas nu toevallig aan het licht. In Beesel hadden zich vier zusters uit Sittard
gevestigd om er een bewaarschool te beginnen. De burgemeester aldaar
achtte de rechtspersoonlijkheid van hun klooster in Sittard voldoende
om met de vestiging in zijn gemeente in te stemmen en vroeg Gijzels
voor de zekerheid of deze er wel was, ‘wat ik wel zoude denken omdat ten
uwent door hen een hospitaal is opgericht’. Dat bleek dus niet het geval. 39
Al met al ontstond een complexe situatie. Terwijl de zusters op eigen
kracht een uitbreiding realiseerden, ontstond vertraging in de bouw van
de quarantainebarak en in de subsidieverlening. De wethouders hadden
gehoopt met een alternatief plan de architect van de zusters tot aanpassingen
te kunnen bewegen en de bouwbegroting te korten. Na bijna een
jaar moesten zij evenwel vaststellen zich daarin te hebben vergist. Gijzels
had voor de lieve vrede ingestemd met het schrijven van een alternatief
plan, maar voor de beoordeling daarvan had hij Schoenmaekers ingescha-
40
keld. Die kon immers als secretaris van de Gezondheidscommissie als de
meest aangewezen deskundige worden aangemerkt. Schoenmaekers veegde
vanzelfsprekend het plan van de stadsopzichter zonder veel omhaal
van tafel. Aan de hand van zijn commentaren liet de gemeente een lijst
van verschilpunten tussen de plannen van de architect en de stadsopzichter
opstellen, getiteld ‘Plan van het besmettelijk ziekenhuis’. Op basis daarvan
bleef de wethouders niets anders over dan het oordeel van Schoenmaekers
te accepteren en, een enkele aanpassing daargelaten, akkoord te gaan met
het aanvankelijke plan. 41
De gemeente kon pas op 24 september 1909 een contract tekenen. Het
had een voorlopig karakter: in afwachting van rechtspersoonlijkheid van
het klooster in Sittard werd het gesloten met het moederhuis in Frank-
42
rijk. De subsidie werd verstrekt per januari 1909, een jaar later dan de