203 - Ab Ovo Patents & Trademarks

HET LIM BURGSCHE GROENE KRUIS 47
wij ons tot U thans ook tot betaling van Uw voorschot te willen overgaan, daar
wij U al zoolang mogelijk met rust hebben gelaten’. 51
De gemeente had op dit verzoek niet meer gerekend. Wat haar betreft
was de zaak al lang afgedaan en bovendien huldigde zij weer het standpunt
dat geen geld had mogen worden uitgegeven wanneer niet de financiering
van de gehele bouwsom geregeld was. Gijzels vroeg het gemeenteraadslid
advocaat Nic. Beckers om de relevante stukken door te nemen en
een advies uit te brengen. In zijn verslag van mei 1924 produceerde deze
stevige argumenten ten voordele van Het Limburgsche Groene Kruis. Hij
liet deze volgen met de mededeling ‘tegenover al die argumenten staat
slechts dit’ en greep terug op het standpunt van de gemeente ten aanzien
van de voorwaarde van volledige financiering van het project dat in de
overeenkomst niet was opgenomen. Dat standpunt beschouwde hij als
‘afdoende argument’ om aan Het Limburgsche Groene Kruis niet te hoeven
betalen. Beckers verklaarde zijn conclusie met de bizarre redenatie dat,
gezien het feit dat Het Limburgsche Groene Kruis niet naar de kwestie
van de financieringsvoorwaarde vroeg toen deze bleek geen deel uit te
maken van de uiteindelijke overeenkomst, de voorwaarde dus nog steeds
52
van kracht moest zijn. Op basis van Beckers’ advies besloot het gemeentebestuur
om niet te reageren. Het Limburgsche Groene Kruis stelde de
53
gemeente in gebreke. Het mijnfonds besloot daarop in september 1924
zijn geld op te gaan eisen. 54
De maand erop werd Gijzels door de gemeenteraad over de zaak aan de
tand gevoeld. Raadslid Meulenbergh vond dat de ‘hospitaalkwestie’ door het
niet willen betalen van achtduizend gulden wat al te gemakkelijk terzijde
was geschoven. Hij had begrepen dat Het Limburgsche Groene Kruis over
stukken beschikte waaruit duidelijk zou blijken dat Sittard wel moest
betalen en trok de kwaliteit van Beckers’ onderzoek in twijfel. Meulenbergh
stelde dat ‘als Burgemeester en Wethouders er hunne handteekening
onder gezet hebben, (ze) moeten ( ) weten, wat ze geteekend hebben’. Hij had
bovendien gehoord dat de kruisvereniging inmiddels het oog had laten
vallen op Geleen. Maar Gijzels was voor een keer niet gevoelig voor dit
argument en hield af. Hij wilde Beckers nader onderzoek laten doen, want
‘we zullen toch geen ƒ 8000.- zoo maar in de sloot werpen’. 55
Eind 1924 kwam Beckers met een tweede advies. Dit luidde dat de gemeente
er goed aan deed een deel te betalen. Zijn redenatie was dat als er
een civiele procedure zou komen de gemeente, ook al kreeg zij gelijk, vast
56
meer geld kwijt zou zijn. De Gemeenteraad besloot nu juridisch advies