Deutsche Bank ziet kansen in regio Rijnmond - Rijnmond BUSINESS

COLUMN
Uniformiteit in uitspraken
afkomstig van eenzelfde rechtbank
Het blijft mensenwerk!
Zodra partijen een geschilpunt hebben,
hebben ze de mogelijkheid het
geschil voor te leggen aan een rechter.
Dit kan afhankelijk van de vordering
bij de kantonrechter dan wel bij
de rechtbank. Als een rechter een geschil
voor zich krijgt, probeert hij/zij
dit te beoordelen aan de hand van
het recht, relevante uitspraken en in
mindere mate de in de literatuur bekend
zijnde standpunten. Hierbij is de
rechter onafhankelijk in zijn/haar oordeel,
maar tegelijkertijd streeft hij/zij
naar uniformiteit. Met andere woorden,
binnen een en dezelfde rechtbank
probeert de rechter evenals zijn
collega rechters bij deze rechtbank
soortgelijke zaken gelijk te behandelen.
Maar hoe uniform zijn de uitspraken
nu in de praktijk?
Inhoudelijk gelijke dossiers moeten
gelijk behandeld en beoordeeld worden.
Dit leidt tot rechtszekerheid en
vooral de door rechters beoogde uniformiteit
binnen hun eigen rechtbank.
Het gelijkheidsbeginsel zou een precedentwerking
(voorbeeldwerking)
kunnen impliceren: indien een zaak
gelijk is aan een andere zaak moet
deze ook gelijk worden beslist en zeker
wanneer het in tweede instantie
om hetzelfde dossier onder gelijke
omstandigheden gaat bij diezelfde
rechtbank. Maar in tweede instantie
met dat verschil, dat nu een collega
rechter van de eerste rechter zich
over dit dossier gaat buigen. Hierbij
komt ook het vertrouwensbeginsel
om de hoek kijken, een partij mag ervan
uitgaan dat indien het om diezelfde
inhoudelijke zaak gaat een collega
rechter gelijkluidend oordeelt.
De Raad voor de Rechtspraak houdt
hier toezicht op, men is hoedster van
de kwaliteit van de rechtspraak.
Mafalda Weerts
Weerts Advocaten
's-Lands Werf 120
3063 GD Rotterdam
T: (010) 209 23 50
Maar hoe werkt dit nu allemaal in de
praktijk? Is er daadwerkelijk sprake
van uniformiteit van uitspraken in gelijkluidende
zaken? In een ons bekende
zaak werd een horecagelegenheid
op bevel van de burgemeester voor
12 maanden gesloten. De horeca-eigenaar
vroeg om een voorlopige
voorziening bij de Voorzieningenrechter
van de rechtbank om hangende
de bodemprocedure weer open te
mogen. De Voorzieningenrechter van
de rechtbank oordeelde dat 12 maanden
niet in een bodemprocedure in
stand zal blijven, en dat 6 maanden
sluiting maximaal zou kunnen worden
opgelegd. Aldus was het zeer aannemelijk
dat na een periode van 6
maanden de horecagelegenheid
weer open zou mogen. Maar vlak
voor de opening kwam de burgemeester
met een besluit om toch de
duur van 12 maanden sluiting ongewijzigd
te laten, en daarmee geen
gevolg te geven aan de eerdere rechterlijke
uitspraak. Daar kwam bij dat
de burgemeester besloot op gelijke
gronden en omstandigheden als ten
tijde van de eerste rechterlijke beoordeling,
er volgde van uit de zijde van
de burgemeester geen nadere, eventueel
voor de eigenaar verzwarende,
motivering. Er werden, met andere
woorden, geen andere dan wel nieuwe
feiten of gronden aangevoerd. De
eigenaar vroeg na ontvangst van dit
tweede besluit van de burgemeester
wederom een voorlopige voorziening
aan, gezien de eerdere uitspraak van
de Voorzieningenrechter. In de tweede
uitspraak die volgde bleek dat de
Voorzieningenrechter totaal niet de
inhoud en strekking van het eerdere
vonnis waarin 6 maanden maximaal
sluiting als redelijk werd bevonden,
heeft meegewogen. De rechter keek
ook niet of de burgemeester nieuwe
dan wel zwaardere feiten of gronden
had aangedragen, hetgeen dus leidde
tot het oordeel dat de motivering
van de burgemeester afdoende was.
Hierdoor bleef de 12 maanden sluiting
uiteindelijk in stand.
Eigenlijk ziet men in deze zaak dat
ook al heeft een rechter in een zaak al
iets geoordeeld, de volgende collega
rechter bij dezelfde rechtbank in
exact dezelfde zaak, in die zin dat er
geen gewijzigde omstandigheden
waren, toch andersluidend kan oordelen.
De vraag of er in deze zaak
sprake is van uniformiteit binnen een
rechtbank wordt hiermee ontkennend
beantwoord. Dit bewijst wederom dat
rechterwerk mensenwerk is en blijft.
RIJNMOND BUSINESS | NUMMER 4 | MEI 2011 37