Revalidatieverpleegkundige - Verpleegkundigen & Verzorgenden ...

eïnvloeden
psychosociale zorg verleent bij het verwerken van de ziekte, het aanvaardingsproces en
het aanpassingsproces. Dit kan gedragsverandering tot gevolg hebben, zoals:
therapietrouw zijn, verbetering van keuzes die de gezondheid in stand houden en ook
de gezondheid van anderen
de zorgvrager begeleidt bij diverse gemoedstoestanden en bij praktische, sociale,
ethische en levensbeschouwelijke zaken
de zorgvrager adviseert over het omgaan met sociaal-maatschappelijke problemen
de zorgvrager die een verdere behandeling niet meer wenst, begeleidt onder meer in
de terminale fase
in staat is tot het signaleren en interpreteren van specifieke kenmerken van
risicopopulaties, symptomen van en reacties op ziekte of stoornis en daarvoor mede
samen met anderen interventies voor opstelt
op een professionele wijze prognoses geeft over de (potentiële) risico’s die een
zorgvrager loopt
in crisissituaties de essentiële zaken goed kan afhandelen
maatwerk levert aan de zorgvrager met diens belang als uitgangspunt
verpleegtechnische en begeleidende (be)handelingen correct uitvoert, zodat de
zorgverlening steeds adequaat plaats kan vinden en de zorgvrager beter in staat is zijn
problemen te hanteren, zich meer gesteund voelt, zich minder machteloos voelt en
meer samenhang in zijn leven ervaart.
I. Kerntaak: Begeleiden
Bij begeleiden gaat de revalidatieverpleegkundige in eerste instantie uit van een ondersteunende
benadering in zowel de HDL- en ADL-activiteiten, als op psychosociaal en maatschappelijk gebied.
Dit geldt voor de zorgvrager en diens naasten. In bepaalde situaties is deze echter niet toereikend.
De verpleegkundige zal dan overgaan tot sturende begeleiding. Dit is afhankelijk van de aard en
ernst van de problemen, de gemoedstoestand, cognitieve conditie van de zorgvrager en de mate
van autonomie. Bij sturing ligt het initiatief vooral bij de verpleegkundige. Zij richt zich op het
vergroten van de onafhankelijkheid en de zelfcontrole van de zorgvrager. Daarbij streeft zij naar
groei en ontplooien van de zorgvrager.
Indien mogelijk in overleg met de zorgvrager zal zij experts inschakelen bij behoefte aan intensieve
psychosociale begeleiding. Ook wanneer de zorgvrager dit niet wil.
De revalidatieverpleegkundige is in staat zelfstandig te beoordelen of het zelfmanagement van de
zorgvrager toeneemt, waardoor het begeleiden van de zorgvrager een andere dimensie krijgt. Ze is
in staat dit te rapporten en te beargumenteren. De verpleegkundige is ook in staat de familie bij de
vooruitgang te betrekken en deze te begeleiden in de veranderende situatie van de zorgvrager. Ze
is in staat een veilige zorgsituatie en leefomgeving te creëren en kan adequaat reageren in geval
van nood. De revalidatieverpleegkundige begeleidt niet alleen de zorgvrager, maar ook diens
naasten. Zij begeleidt in het omgaan van de beperkingen van de zorgvrager en het omgaan van de
beste benaderingswijze naar de zorgvrager toe.
De begeleiding omvat reacties van de revalidatieverpleegkundige op vijf belangrijke met elkaar
samenhangende opgaven, die voortkomen uit:
- de behoefte aan gerichte, relevante en eenduidige informatie betreffende de
behandeling en de consequenties
- de behoefte aan deskundige ondersteuning en begeleiding bij het verwerken van de
ziekte, met alle voorkomende lichamelijke, psychische, sociale, maatschappelijke
consequenties
- de behoefte aan deskundige, praktische en technische ondersteuning bij het leren
verzorgen en bij de keuze van materiaal en middelen
- de behoefte aan deskundige begeleiding bij het leren leven met de ziekte/stoornis of
beperking
- de begeleiding met het accent op zelfzorg, ziekte en beperking, stoornis, gedrag en
beperking en interacties met omgeving, welke invloed hebben op persoonlijk,
maatschappelijk, communicatief, cognitief en psychosociaal functioneren.
27