Ingezonden

Februari 008
Kunst?
Na het ingezonden stuk gelezen te hebben enkele dagen
geleden kwamen bij mij vele emoties los als een 8 jaar levende
kunstenaar hier op Curaçao.
Het begon de eerste jaren van het verblijf hier zo mooi, samen
met Heer Pinedo en Schotborg. Mensen waren enthousiast en
bleken interesse te hebben in de realistische kunst. In de jaren 90
ging in een keer het eiland zijn “eigen identiteit” zoeken en moest
je als kunstenaar vreemde kapriolen uithalen wilde je nog gezien
worden of in de smaak vallen van enkele mensen! De moderne zgn.
“eigen identiteit” werd er neergezet wat niet veel anders was dan al
een beweging die al vele jaren gaande was in Europa en Amerika.
Modern en zo gek mogelijk en liefst niet meer te begrijpen, ja
dat werd onze identiteit in de hedendaagse Curacaosche kunst. Kopie
op kopie van een richting die al vele jaren rond de wereld was is nu
onze Curacaosche cultuur geworden. Maskertje hier, plompe vormen
daar maar zeker niet te veel herkenbaar. Achter de schermen waren
er enkele zeer handige galerie houders en enkele machtige personen
in de zakenwereld die dat kost wat kost doordrukten.
Ze zagen het grote geld en de investering. Het boek waar
enkele dagen geleden over in deze krant geschreven stond is daar
ook een voorbeeld van. Ben je geen “vriendje” van deze machtige
personen dan vergeet het maar. In de jaren tachtig hadden we nog
recensies in vele dagbladen, de laatste die het nog lang vol gehouden
heeft, Nel Casimiri, is ook met haar recensies gestopt.
7