Technologie Special - DJBroadcast

pagina
tekst
40 blueprint label
Tru Thoughts is een breakbeat label uit
Brighton dat een goede naam heeft onder
de liefhebbers van breakbeats, new jazz
en filmische downtempo. net iets minder
experimenteel dan ninja Tune en een
stuk eigentijdser dan acid Jazz vroeger
was, bedient Tru Thoughts de luisteraar
die de vierkwartsmaat liever inruilt voor
asymetrische beats. De abstracte hip hop
van Quantic en de neo soul van het trio
Belleruche zijn de grootste successen uit
de ruim tweehonderd releases (7 inches,
12 inches en albums) tellende catalogus.
Het afgelopen najaar vierde Tru Thoughts
het tienjarige bestaan met feestavonden
in Brighton en Londen. “ik hou er niet van
om enkel maar terug te kijken, we zijn
geen retro label”, zegt oprichter robert
Luis. Dus voor dit jaar heeft hij ruim een
dozijn nieuwe albums op de rol staan.
Robert Luis verhuisde begin jaren ’90 van zijn
geboorteplaats Londen naar Brighton, aan de
Engelse zuidkust, om te studeren. Het liep
net even anders. Hij ging eigen clubnachten
organiseren en na zeven jaar besloot hij zijn
horizon te verbreden en een label te starten,
Tru Thoughts. Luis was als dj geïnteresseerd
in breakbeats en luisterde naar hip hop. In
de nazomer van 1999 verscheen de eerste release,
de 12 inch Alarming Frequency van het
duo Steady. En in oktober van dat jaar volgde
de verzamelaar When Shapes Join Together.
Tru Thoughts kwam bij breakbeatliefhebbers
definitief op de checklist toen Luis’ label in
2000 het debuutalbum, Animal Magic, van
Bobono (Simon Green) uitbracht. Inmiddels
telt de artiestenstal zo’n dertig album acts
en verdienen er op de Tru Thoughts burelen
negen mensen hun brood.
DJB: Wat trof je aan in Brighton toen je daar
begin jaren ’90 kwam te wonen?
Robert Luis: “Het was heel anders dan nu.
Brighton werd toen nog een dorp genoemd,
geen stad. Er waren diverse hogescholen
en ook een universiteit, dus er liepen veel
studenten rond. Toen ik er kwam, was house
al erg populair. Mijn achtergrond was hip
hop, ik draaide releases van Acid Jazz en iets
later Mo’ Wax, en goede hip hop uit Amerika
uiteraard. Ik probeerde een alternatief voor
house te bieden. Dat was er niet, dus ben ik
het zelf gaan doen.”
DJB: Jouw interesse was breakbeats, in iedere
vorm. Wat trok je aan in dat geluid?
“Wat me altijd heeft geboeid aan breakbeats
Tru Thoughts
en hip hop is dat je geen enorme studio nodig
hebt om die muziek te kunnen maken. Dat
was al zo in Londen, ik herinner me de crew
van Shut Up And Dance die met minimale
middelen sterke en ook invloedrijke producties
wisten te maken. Die do-it-yourself
mentaliteit komt regelrecht uit punk. Daar
kon ik me in vinden.”
DJB: Had je al een aantal releases klaarliggen
toen je in 1999 Tru Thoughts begon?
“Ik kende een paar mensen in Brighton die
muziek maakten. Mijn plan was om een
compilatie uit te brengen. Daarvoor had ik
zelf ook een paar nummers gemaakt; niet al
te goede nummers, als ik eerlijk ben. Eén van
mijn flatgenoten kende Simon Green en die
wilde voor ons een album maken. Dat was
Bonobo. We hadden dus de mazzel om als
klein onafhankelijk label te debuteren met
een album dat breed aansloeg. Bonobo sloot
precies aan op het geluid van dat moment,
de late jaren ’90. Dat soort geluk moet je
hebben. Als je te vroeg komt met een nieuw
en afwijkend geluid, word je genegeerd.
Daarom ga ik nog steeds iedere week in de
importwinkel de nieuwe releases checken.
Dat is de enige manier om je vinger aan de
pols te houden.”
DJB: Hoe zou je de identiteit van het label uitleggen
aan een Amerikaanse muziekliefhebber?
“Zelf praat ik over ‘muziek met soul’, maar
dat kan van alles betekenen: instrumentale
funk, drum ’n bass, dub. Het is muziek gemaakt
door mensen die de muziek voelen en
gemaakt voor mensen die kunnen meegaan
in hun creativiteit, die iets anders kunnen
waarderen. Ik zou Tru Thoughts liever niet
geclassificeerd zien als een funk label, of als
een nu-jazz label. Het publiek luistert ook
niet meer exclusief binnen enge genregrenzen.
Dat was vijftien jaar geleden anders.
Toen luisterde je naar hip hop en alle andere
muziek was rotzooi. Nu hoort men in muziek
de invloeden uit andere genres en dat slaat
een brug naar die andere stijlen. Er bestaat
dus alleen maar goede muziek en slechte
muziek.”
DJB: Will Holland alias Quantic en sinds kort ook
Flowering Inferno is nu al tien jaar betrokken
bij het label. Is hij de belangrijkste producer uit
de Tru Thoughts stal?
“Zonder enige twijfel. Hij is de meest productieve
act op het label, twaalf albums in
tien jaar en nog allemaal goeie platen ook!
We brengen binnenkort het nieuwe (tweede)
alfred bos
album uit van Flowering Inferno, de naam
waaronder hij vanuit Colombia muziek
maakt die is geïnspireerd door zijn nieuwe
woonomgeving: latin met reggae en dub.
Hij is bij Tru Thoughts betrokken geraakt
via een andere act op het label, Natural Self
(Nathaniel Pearn). Die boekte Quantic voor
de funkavond die hij organiseerde en ikzelf
had de eerste Quantic single [We Got Soul op
Breakin’ Bread] gekocht. Toen Will Holland
ons kantoor binnenliep, gebeurde er iets.
Hij kwam de demo brengen van zijn eerste
langspeelplaat. Die heb ik ’s avonds beluisterd
en ik heb hem meteen gebeld. Hij was
de producer naar wie ik op zoek was. Simon
(Bonobo) maakte prachtige downtempo
muziek, maar ik zocht ook iets voor de dj’s en
dat was Will.”
DJB: Het thema van dit nummer van DJB Magazine
is technologie. Ziet Tru Thoughts de
digitale technologie als een vriend?
“Ik moet zeggen dat onze verkoopcijfers
ieder jaar zijn gegroeid. De verkoop van
vinyl loopt terug, maar downloads nemen
toe. En behoorlijk ook. Het label moet zich
daaraan aanpassen. Tru Thoughts is begonnen
op het moment dat downloaden opkwam,
dus wij schrikken niet zo erg van de digitale
revolutie. Maar er zijn ook labels die gewend
waren om 50.000 stuks van een album te
verkopen en dat zijn er nu nog maar 5.000.
Die labels hebben het lastiger. Technologie
verandert en je moet méé met de ontwikkelingen.
Regelmatig praten we over de vraag
welke nieuwe technologie er beschikbaar is
en wat we daar mee kunnen doen. Als je de
muziekindustrie bekijkt vanuit het standpunt
van een onafhankelijk label staat het er goed
voor. Mensen die snel rijk willen worden,
beginnen niet meer aan muziek. Degenen
die dat wel doen, doen het uit liefde voor de
muziek. Het is een strijd om te overleven en
dat is goed voor de creativiteit. Als je van
muziek houdt, zijn mindere tijden wellicht
een voordeel want je moet harder je best
doen en daar wordt de muziek beter van. Je
kunt het je niet veroorloven om rommel uit te
brengen. Het draait om kwaliteit.”
DJB: Zie je in Engeland labels die directe
concurrenten zijn? Labels die voor hetzelfde
publiek gaan?
“Op dit moment zie ik geen concurrenten,
ook niet de labels die vergelijkbare muziek
uitbrengen. We helpen elkaar in feite, want
we promoten ongeveer dezelfde muziek. Muziek
die niet direct is gemaakt voor de radio,
muziek die een beetje buiten de mainstream
valt. We hebben een goede werkrelatrie met
Ninja Tune: we praten over de industrie en de
ontwikkelingen. We zien elkaar dus niet als
directe concurrenten. Sterker, we moeten elkaar
helpen, want we staan allebei voor een
bepaald genre en proberen die stijl onder de
aandacht te brengen. Dat is mijn persoonlijke
standpunt. Ninja Tune was de pionier van de
breakbeats en al zodanig ook een groot voorbeeld
voor Tru Thoughts. Afwijkende muziek
die toch bij de massa kan aanslaan.”
DJB: Wat zijn de criteria die je doen besluiten
om een artiest te tekenen of niet?
“Op de eerste plaats natuurlijk de muziek.
Maar tegenwoordig, met alle sociale netwerken,
is het voor een klein label belangrijk
om te werken met artiesten die discipline en
een juiste werkinstelling hebben, en die ook
de energie hebben om zichzelf te promoten
via internet. Quantic en Belleruche, twee van
onze best verkopende acts, treden veel op
en promoten zichzelf goed. Tegenwoordig is
een goede plaat uitbrengen helaas niet meer
genoeg. We zoeken dus naar acts die bereid
zijn om op te treden en te toeren.”
“Technologie verandert
en het label moet zich
daaraan aanpassen”
DJB: Grote plannen voor dit jaar?
“We hebben net de act Maddslinky getekend;
die heeft ook opgenomen als Zed Bias.
Dat is eigentijds, met elementen van dubstep
en drum ‘n bass. Belleruche en The Bamboos
komen met nieuwe albums. Will Holland
komt met zijn tweede album als Flowering
Inferno, dat is Quantic met Caraibische en
latin invloeden. Hij komt later dit jaar ook met
een Quantic album. In ons schema voor dit
jaar staan al twaalf of dertien albums, en daar
kunnen er nog een paar bijkomen. Dat wordt
dus weer een druk jaar.”
Op 12 april verschijnt de jaarlijkse Tru Thoughts
label compilatie Shapes. De dubbelaar biedt een
actueel overzicht van het label, met 24 tracks van
labelveteranen en nieuwe acts.
www.tru-thoughts.co.uk
www.myspace.com/truthoughtsrecords
pagina
41