Technologie Special - DJBroadcast

pagina
tekst
pagina
94 essential album alfred bos
95
Zomer. Natuur.
Vrij & blij.
Hij heeft zich vernoemd naar de aap die
problemen oplost met sex. Hij is een van
de ster acts op het smaakmakende ninja
Tune label. in de media zul je hem weinig
aantreffen, maar laat zijn naam vallen
en uit onverwachte hoek komen er positieve
reacties. zijn filmische downtempo
muziek is te horen onder een keur aan
commercials en documentaires. De naam
is Bonobo en hij heet simon green. Black
sands is zijn eerste album in vier jaar.
Iedereen die zijn of haar ziel lichter heeft
voelen worden bij de drie voorgaande albums
van Bonobo, kan zonder reserve grijpen naar
Black Sands. Het is een wederom een collectie
smaakvol gearrangeerde sfeertracks met veel
aandacht voor melodie en atmosfeer, onderbroken
door een paar vocale tracks. De verrassing
mag er inmiddels een beetje af zijn, maar voor
nirvana heeft verrassing nooit geteld.
Toen Simon Green in 1999 debuteerde – met
een bijdrage aan de compilatie When Shapes
Join Together, de debuutrelease van het Tru
Thoughts label uit Brighton – was hij 18 jaren
jong. Zijn bijdrage, de track Terrapin, bleek het
populairste nummer van de verzamelaar en in
2000 debuteerde Bonobo op de lange baan met
Animal Magic, tevens het eerste album dat Tru
Thoughts de wereld instuurde. Downtempo en
lounge waren aan een opmars begonnen en
de dromerige instrumentals van Animal Magic
waren muzikale honing voor de liefhebbers
van Air en Fila Brasilia. Het juiste album op het
juiste moment.
romige breakbeats
Simon Green komt uit een muzikaal nest. Zijn
vader was muzikant en Green speelde in bands
voor hij naar de kunstacademie ging. Dankzij
hip hop realiseerde hij zich dat hij met behulp
van de sampler ook muziek kon maken. Animal
Magic en de drie jaar later verschenen Dial ‘M’
For Monkey waren sample collages. Niet opgebouwd
uit flarden van funk en jazz platen – wereldmuziek
vormde de bron: sitars uit India en
gamelan van Java en Bali. Het gaf de platen een
Bonobo
Black Sands
(NINJA TUNE/PIAS) VERSCHIJNT 29 MAART
exotische klank, terwijl ze juist zo vertrouwd en
geruststellend klonken.
Bonobo’s muziek heeft universele aantrekkingskracht
en snijdt dwars door generaties.
ADHD pubers en gefortuneerde pensionado’s,
ze horen in de met fluweel beklede breakbeats
iets dat groter is dan henzelf. Een werkelijkheid
achter de werkelijkheid. De muziek van Simon
Green is een tonicum voor de ziel.
En die soul werd expliciet op het album Days
To Come uit 2006. Een soort stijlbreuk met
beide voorgangers, want er was een zangeres
te horen: de Indiase Berlijnse Bajka, gezegend
met een souljazz stem die herinnert aan Billie
Holiday. En de sampler had plaatsgemaakt voor
echte instrumenten, blazers en strijkers. Vooral
de klarinet voegde een bitterzoete melancholie
toe aan de romige breakbeats. Days To Come
is een meesterwerk, een van de beste releases
van het afgelopen decennium.
Lalo schifrin
En het goede nieuws is: Black Sands is uit
hetzelfde hout gesneden als Days To Come,
alleen heeft Bajka plaatsgemaakt voor Andreya
Triana, een zangeres uit Brighton die naast
Bonobo heeft gewerkt met producers Patrick
Pulsinger en Flying Lotus. Later dit jaar zal haar
debuutalbum verschijnen. Ze is tevens onderdeel
van Bonobo’s live band die dit voorjaar
langs de wereldpodia trekt.
Het iets minder goede nieuws: Black Sands
overtreft zijn voorganger niet. Het is een krap
gelijkspel, in de laatste minuut binnengehaald.
Is dat erg? Nauwelijks, daarvoor zijn platen
als Days To Come te zeldzaam. Black Sands is
evenwel Bonobo’s meest complete album tot
nu toe. Het gaat verder waar Days To Come
ophield – strijkers, de klarinet, de zangeres
– en integreert de samples van sitars, koto’s
en Oosterse bellen in de muzikale humus van
vibrerende Fender Rhodes accoorden en met
veel lucht aangeblazen trompetten en saxen.
Waarmee Bonobo meer en meer is gaan klinken
als labelgenoot Cinematic Orchestra.
De strijkers waarmee Black Sands aftrapt (Kiara
Prelude) klinken onmiskenbaar Chinees en ze
kleuren naar de gamelan waarmee track 2,
Kiara, is behangen. Het is een zuigende instrumentale
hip hop track, verwant aan Bibio. Dat
geldt ook voor het vaag Latijns-Amerikaanse El
Toro, waarin de akoestische gitaar gezelschap
krijgt van een fluit en modale blazers: we zijn
aangeland in Lalo Schifrin territorium. Dit is
muziek die schreeuwt om een film. Kong is
rokerige jazz-lite met Fender Rhodes en fluit, de
beat shuffelt in olifantenpas.
walsje
Andreya Triana maakt haar entree op het
zwoele Eyesdown en is ook te horen op het naar
nu-soul neigende The Keeper, de eerste single,
compleet met jazzgitaar. Wonder When is haar
derde bijdrage: een uptempo swingnummer
met fluwelen blazers. Ironie of niet, maar juist
op die vocale nummers levert Bonobo aan
identiteit in, zonder dat het makkelijke fusionper-strekkende-meter
wordt. Dat is het belangrijkste
verschil met Days To Come: zangeres
Triana is niet van de kwaliteit Bajka. Dan geeft
de alternatieve stem van de klarinet de muziek
toch meer spanning en persoonlijkheid, zoals
Animals aantoont. Het titelnummer, waarmee
het album afsluit, is een bezonken walsje met
exotische trekjes. Je ziet de afsluitende filmtitels
voor je.
Met een brede fanbasis, een eigen muzikale
niche, zijn meest complete album in de winkel
en een tournee met liveband in het vooruitzicht
staat Bonobo op het punt een stap te maken.
Wordt Simon Green de Ennio Morricone van de
digitale generatie? ***** (Enrico Riva)
Black Sands verschijnt op 29 maart via Ninja
Tune en wordt verspreid door PIAS. Bonobo en
band treden in mei op in Nederland: Melkweg,
Amsterdam (11 mei), Simplon, Groningen (12
mei), Walk The Line Festival, Den Haag (15
mei) en Tivoli, Utrecht (17 mei).
www.bonobumisc.com
www.myspace.com/sibonobo