EPkE zONDErLAND NiEUW THiALF - Wielersportboeken

Ik zit nu in een medisch traject, waarin bekeken wordt hoe
we de beperking die ik heb zo goed mogelijk behandelen en
mij tegelijkertijd zodanig op de fi ets zetten dat ik met zo min
mogelijk schade naar Rio kan toewerken. Ik ben namelijk de
eerste die met CP (cerebrale parese) op de fi ets zit. Bij voetbal
is er al veel meer ervaring. Het is een complexe puzzel, te
meer daar ik de neiging heb om alleen maar gas te geven. Ik
wil altijd maar doorgaan. Er zit geen stopknop op mij. En die
moet er wél komen.”
gAAN vOOr gOUD
Net als Epke en Alyda heeft Marit Bouwmeester al besloten
om door te gaan tot Rio. En dan vanzelfsprekend om voor
goud te gaan. Ze geeft eerlijk toe dat de tweede plaats in de
Laser-klasse – een jaar eerder werd ze wereldkampioen – een
tegenvaller was. Het deed haar zelfs een beetje pijn om toe
te zien hoe in de Ridderzaal in Den Haag de winnaars van
gouden medailles een koninklijke onderscheiding opgespeld
kregen. Marit: “Dan wil je daar eigenlijk niet zijn. Je
ging voor goud en wordt geconfronteerd met het feit dat je
dat niet hebt gehaald. Terwijl je toch van alle kanten wordt
gefeliciteerd en gecomplimenteerd met de medaille die je
wél hebt gewonnen. Nu ben ik daar overheen gestapt. Wat
geweest is, is geweest. We zitten in een nieuw jaar en het
traject naar de volgende Spelen is begonnen. En ik wil zeker
niet ondankbaar zijn. Ik heb een onwijs leuke huldiging gehad
in mijn dorp Wartena. Er stond een grote partytent, het
was één groot dorpsfeest en ik heb allerlei cadeaus gekregen.
Van mijn eigen familie heb ik een mooie armband gekregen
waarin het logo van Londen 2012 is gegraveerd.”
Alyda: “Ik had een groot feest in Ureterp, waar ik ben opgegroeid
en sinds vier jaar zelfstandig in een huisje woon. Dat
de gemeente en de mensen dat voor jou willen regelen, heb ik
als iets heel moois en warms ervaren. Mijn Friese afk omst is
heel belangrijk voor mij, daar put ik echt kracht uit.”
Epke, die op het moment dat we hem spreken net op het gemeentehuis
de documenten in ontvangst heeft genomen die
behoren bij het ereburgerschap van Heerenveen: “Je merkt
de blijdschap en de bewondering voor je prestatie. Je bent ineens
van Nederland, je bent van Fryslân, je bent van Heerenveen
en natuurlijk ook van Lemmer. Want daar ben ik geboren
en heb ik tot mijn negentiende gewoond. Ik werd er met
een Lemsteraak binnengevaren.”
“En we zijn allemaal nog bij de koningin wezen lunchen”,
vult Alyda enthousiast aan. “Dat was echt heel leuk, ik had
het geluk dat ik bij haar aan tafel zat. Ik heb me kostelijk vermaakt
met de koningin, ze kan heel leuk vertellen, met veel
humor. En het eten was lekker.”
AAN DE BUiS gEkLUiSTErD
Wat hebben ze eigenlijk van elkaars prestaties meegekregen?
Niet veel en dat was geen onwil, maar ze hadden zo
Alyda Norbruis
Alyda Norbruis (28 maart 1989) is een
Nederlandse wielrenster die zowel op de
baan als op de weg uitkomt | Ze woont in
haar geboorteplaats Ureperp | Norbruis,
die drie maanden te vroeg werd geboren,
heeft na haar geboorte een hersenbloeding
gehad, waardoor ze cerebrale parese
heeft en daardoor linkszijdig spastisch is
| Probeerde door te breken in het alpine
skiën, maar stapte twee jaar geleden over
naar het wielrennen | Was onmiddellijk
succesvol | Behaalde goud (500 meter
tijdrit) en zilver (3 km achtervolging) bij
WK in Los Angeles in 2012 | Behaalde
vorig jaar ook twee nationale titels, op de
baan en op de weg
hun eigen besognes. “Alleen Marit heb ik een beetje kunnen
volgen”, zegt Epke. “Maar dan op een monitor, zonder commentaar,
je kon absoluut niet zien wie op welke positie lag.”
En Alyda: “Ik weet het eigenlijk niet meer zo precies. Ik lag
op dat moment waarschijnlijk in het ziekenhuis vanwege die
blindedarmontsteking.” Marit herinnert zich: “Op het moment
dat Epke de fi nale turnde, zat ik in de auto in een fi le
op weg naar Londen. Een dag eerder was mijn eigen medal
race geweest. Het was heel irritant, we probeerden met allerlei
mensen thuis te texten om te horen hoe het ervoor stond.
Maar iedereen zat aan de buis gekluisterd. Pas later kreeg
interview
de drie van londen 11
“mijn Friese afkomst is
heel belangrijk voor
mij, daar put ik echt
kracht uit.”