You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Op een zomerse dag<br />
bieden zowel de<br />
fonteinen op het<br />
plein als het interieur<br />
van de cilindervormige<br />
Kathedraal<br />
van Évry de nodige<br />
verkoeling.<br />
13 toppers <strong>rond</strong> <strong>Parijs</strong><br />
évry<br />
Klap in je handen van blijdschap<br />
‘Een huis zonder etages, opgericht tussen hemel en<br />
aarde’, zo omschreef de Zwitserse architect Mario<br />
Botta zijn Kathedraal van de Wederopstanding. De<br />
kerk is een blikvanger, een cilinder van donkerrode<br />
bakstenen. Karol Wojtyla zelf, de Poolse Paus,<br />
kwam in 1996 uit Rome over voor de inwijdingsmis.<br />
Ruim veertien jaar later is de kathedraal, met zijn 24<br />
lindebomen op het schuine dak, nog altijd het voorstedelijke<br />
paradepaardje. Évry, een van de ‘Nieuwe<br />
Steden’ in de <strong>Parijs</strong>e agglomeratie, ontstaan op een<br />
tekentafel in de jaren ’60, vaart er wel bij.<br />
Het is een warme zaterdagmiddag, een trouwdag<br />
bij uitstek. Bruidsparen en families gaan op hun<br />
paasbest gekleed naar binnen. Daar spat de levensvreugde<br />
uit de banken. ‘Je sais que tu veux mon<br />
bonheur’, galmt een kinderkoor. Heerlijk koel ook<br />
in de <strong>rond</strong>e kathedraal. Die <strong>rond</strong>e vorm symboliseert<br />
de wereld waarin iedereen gelijk is, ongeacht<br />
geloof of huidskleur. Met zoveel blije gezichten om<br />
ons heen gaan we vanzelf meeklappen.<br />
Allez, het moet niet gekker worden. Hop, naar buiten,<br />
het ruime kerkplein op. Franse kinderen van<br />
Algerijnse en Senegalese afkomst schoppen er<br />
tegen een bal en rennen daarna hard tussen de<br />
tegelfonteinen door. Place des Droits de l’Homme<br />
et du Citoyen is het kerkplein gedoopt.<br />
Évry ligt pal naast de A6 naar het zuiden<br />
(32 km v.a. <strong>Parijs</strong>-centrum).<br />
barbizon<br />
Korenbloem + klaproos = schilderij<br />
Tegen het eind van een snikhete junidag rijden we<br />
Barbizon binnen. Het plaatsje heeft school gemaakt<br />
onder landschapsschilders. En dat is goed te zien.<br />
De Grande Rue, de enige straat, is aan beide kanten<br />
vol gepleisterd met huisjes die tot de laatste dakpan<br />
vakkundig zijn gerestaureerd. Maar zet je één voet<br />
buiten de Rue dan sta je meteen in een korenveld<br />
(aan de westkant van het dorp) of de tussen de<br />
bomen van het Forêt de Fontainebleau (aan de<br />
zuidkant). Goed om te weten.<br />
Nu eerst het verhaal van Erika Gagé. In de etalage<br />
van haar galerie, aan het eind van de Rue, hangt ze<br />
net een schilderij recht, als wij langslopen. Als we<br />
tegen de ruit tikken, maakt ze een gebaar van: ‘Wat<br />
willen jullie? Ik ben gesloten’.<br />
Een paar minuten later is het ijs gebroken. Tussen<br />
lijsten, tubes verf, penselen en onaffe doeken worden<br />
we compleet ingepalmd: ‘Je suis Française au<br />
lit et Français au cœur, snap je?’<br />
Druk gebarend praat de kunstschilderes over haar<br />
leven. Erika, Pruisisch van geboorte, claimt ‘het enige<br />
nog authentieke atelier in Barbizon’ te bezitten.<br />
‘En hoe loopt dat?’<br />
‘Ja, Duitsers en Amerikanen kopen wel eens een<br />
doek. Maar Hollanders! Ho maar.’ ‘Messieurs, ik<br />
heb in Den Haag geëxposeerd. Al mijn werk ging<br />
onverkocht mee terug. Nu ga ik niet meer on tour.<br />
Barbizon is mijn raison d’être. ’s Ochtends doe ik<br />
inspiratie op in het bos, tegen het vallen van de<br />
avond vind je mij in het korenveld, tussen de klaprozen<br />
en korenbloemen. Schrijf maar op dat m’n<br />
winkel altijd open is. Rondleidingen geef ik slechts<br />
op afspraak’, dicteert ze.<br />
Eigenlijk is ze best aardig, deze schilderende bohemienne.<br />
Ze houdt de deur zelfs voor ons open als ik<br />
naar buiten ga met een kleine ets onder mijn arm.<br />
Au Jardin des Arts (Erika Gagé), 71, Grande Rue,<br />
77630 Barbizon (60 km v.a. <strong>Parijs</strong>-centrum).<br />
ParC de saint Cloud<br />
Uitzicht op <strong>Parijs</strong><br />
Net even buiten de verkeersdrukke Périphérique<br />
ligt Parc de Saint Cloud. Zelden komt er een toerist,<br />
forÊt de fontainebleau: hondenrots<br />
Zand en keien. Midden in het Forêt de Fontainebleau (25.000 ha) liggen<br />
enorme rotsblokken. Een chaos van kogel<strong>rond</strong>e klimstenen, regelrecht uit de<br />
ijstijd. Ze staan bekend als Les Trois Pignons (de drie puntgevels) en Cul de<br />
Chien (kont van de hond) en je kunt er rotsklimmen, met je blote handen.<br />
Tientallen jongeren doen het. Hooguit wat magnesiumpoeder aan je handen<br />
voor de grip en rubberklimschoentjes aan. Klim je niet, dan is het een<br />
originele picknickplek in het bos. Wel alles zelf meenemen, er is geen<br />
uitspanning.<br />
Locatie: a/d D16 ter hoogte van Noisy-sur-École (68 km v.a. <strong>Parijs</strong>-centrum)<br />
het Forêt inrijden tot de parkeerplaats. Verder te voet.<br />
en het is er zo mooi en ruim (Parijzenaars kennen<br />
het wel, ze gaan er joggen en tennissen). André<br />
le Nôtre kreeg in 1663 de uitdagende opdracht om<br />
tegen de steile Seine-oever, aan de oostkant van de<br />
stad, een tuin aan te leggen. De landschapsarchitect<br />
liet zich niet kennen en schiep een 460 hectare<br />
grote stijltuin die overgaat in een domein met<br />
slingerpaadjes door het achterliggende woud.<br />
Het leuke is, voor € 5 mag je er met de auto in.<br />
Hoogtepunt vormt de Grande Cascade (de fontein<br />
met 200 meter verval die helaas slechts enkele<br />
zondagen in juli water spuit) en het panorama over<br />
<strong>Parijs</strong>, vanaf het nabijgelegen terras.<br />
Saint-Cloud ligt 14 km v.a. <strong>Parijs</strong>-centrum.<br />
Info: www.saint-cloud.monuments-nationaux.fr<br />
Kunstschilder Erika<br />
Gagé in haar atelier<br />
in Barbizon: ‘Hollanders<br />
kopen zelden<br />
iets bij mij!’<br />
82 | | 83
Change language