Jaarverslag 2008 - 2009 - Natuurpunt

Klimopbladroller
Micro’s worden maar relatief weinig bekeken, maar de toenemende
aandacht voor deze groep levert soms leuke verrassingen op. Een
ongedetermineerde bladroller op 27 september 2009 door Antoon
De Rycke gefotografeerd in Gent-centrum, werd op www.waarnemingen.be
gepost en prompt door Leo Janssen als Klimopbladroller (tot
oktober 2009 enkel gekend als Clepsis dumicolana) op naam gebracht.
Dat betekende een nieuwe soort voor Vlaanderen; bovendien ééntje die pas in 2008 voor het eerst
in België (en in Nederland) werd waargenomen. Deze zuidelijke soort is duidelijk aan een opmars
bezig. In Gent werden ook de typische vraatsporen van de rupsen op klimop aangetroffen. Hier is
ongetwijfeld een populatie aanwezig.
Zomerduinmot
Zowel in 2008 als in 2009 werd de Zomerduinmot (tot voor
kort enkel als Nyctegretis lineana terug te vinden) op verschillende
plaatsen in het binnenland aangetroffen. Meerdere
exemplaren werden genoteerd in Vlaams-Brabant (op het vliegveld
van Schaffen, te Zichem en in het Walenbos) en in Antwerpen
(het vliegveld van Oostmalle en te Mechelen). Onverwacht, aangezien
Kattendoorn en Kruipend stalkruid als de voornaamste voedselplanten
vermeld worden. Mogelijk leven de rupsen in het Vlaamse
binnenland eerder van klaversoorten.
(ZEER) ZELDZAME HABITATSPECIALISTEN
Gageluil
Van deze bijzonder schaarse uil zijn slechts een handvol historische
vindplaatsen bekend in Vlaanderen. In de Liereman in Oud-Turnhout
werd de soort in de jaren 1990 herontdekt. In 2008 werd Gageluil
op twee locaties waargenomen: het Olens Broek nabij Herentals
(A) en De Maten te Diepenbeek (daar opnieuw in 2009). Deze uil
laat zich gemakkelijker lokken door middel van smeer dan door
licht. De Gageluil is een habitatspecialist van natte heiden. De soort
heeft volgens de literatuur verschillende waardplanten, maar werd
in Vlaanderen totnogtoe enkel in gebieden met goed ontwikkelde
gagelstruwelen gevonden. In Nederland is de soort ‘bedreigd’.
Bruine essenuil
Nauw verwant met de vorige soort is de Bruine essenuil, waarvan
habitatvoorkeur en verspreidingspatroon moeilijk te beschrijven
vallen. In Nederland, waar de soort opmerkelijk meer wordt
waargenomen dan in Vlaanderen, wordt deze uil omschreven als
voorkomend in open bossen, vochtige gebieden en stedelijk gebied
met essenaanplant. Het is opmerkelijk dat een dergelijke soort het
veel minder goed doet dan andere esgebonden soorten, zoals de
duidelijk uitbreidende Essengouduil. De meest recente waarnemingen van Bruine essenuil waren
te Gullegem op 9 april 2005 (P. Vantieghem), in een tuin te Muizen-Mechelen op 7 mei 2008 (G.
Verbeylen) en te Veurne op 15 april 2009 (D. d’Hert).
Door de Vlinderstichting wordt de soort als ‘kwetsbaar’ beschouwd.
© Antoon De Rycke
©Goedele Verbeylen ©Wim Veraghtert
© Marc Herremans
NATUURPUNT STUDIE 83