lesmap paradise now - Lessen in het donker

OSLO 1993
In 1993 worden de Oslo-akoorden ondertekend, waarin de PLO
officieel het bestaansrecht van Israël, en Israël enkel de PLO als
wettige vertegenwoordiger van het Palestijnse volk erkent, maar nog
niet een Palestijnse staat. De principeverklaringen van dit akkoord en
de volgende akkoorden lopen steeds vertraging op, of worden door
Israël tegengewerkt. Van een volledige terugtrekking komt niets in
huis, en een onafhankelijke Palestijnse staat komt er niet.
Tegenstanders van de Oslo-akkoorden proberen het vredesproces
met geweld te boycotten.
Aan Israëlische kant komt het geweld voornamelijk van religieuze
nationalistische groeperingen. In 1994 schiet een ultraorthodoxe
dokter 29 biddende Palestijnen neer in een moskee. In 1995 wordt
de Israëlische premier Rabin vermoord wegens ‘te gematigd’. Aan
Palestijnse kant komt geweld uit islamitische hoek met organisaties
als Hamas en Jihad die hun toevlucht zoeken in zelfmoordaanslagen.
Het gaat intussen snel bergaf met de economische toestand in de
Palestijnse gebieden. De Palestijnse economie wordt volledig lamgelegd
en Israëlische soldaten zijn overal aanwezig. Veel Palestijnen
kunnen hun landbouwgronden, families, scholen, ziekenhuizen of
werk niet meer bereiken.
In 1998 start een nieuwe reeks onderhandelingen onder voogdij van
de Amerikaanse president Clinton.
Arafat weigert zijn handtekening te zetten onder een regeling waarbij
het Palestijnse gebied zou moeten worden afgestaan: de Palestijnen
zouden zo nog maar recht hebben op 22% van historisch Palestina,
en er werd geen oplossing voorzien voor de meer dan 4 miljoen
Palestijnse vluchtelingen. Ook de controle van het luchtruim, het
water en de buitengrenzen zouden in Israëlische handen blijven. De
onderhandelingen draaien op niets uit.
SHARON EN DE TWEEDE VOLKSOPSTAND
In 2000 wint de Likoed-partij van Ariel Sharon de verkiezingen.
Sharon vormt met de Arbeiderspartij een regering van nationale
eenheid en kiest ervoor de opstand hard neer te slaan. Voor zover er
sprake was van een vredesproces, is dat nu wel definitief begraven.
Israël bezet opnieuw Palestijnse steden en belegert Arafat in zijn
hoofdkwartier in Ramallah, dat nagenoeg volledig wordt vernietigd.
De harde aanpak van Sharon wordt in Israël gewaardeerd.
In 2002 besluit de Israëlische regering een afsluiting te bouwen
tussen Israël en de Bezette Gebieden. Zo wil men voorkomen dat
Palestijnse terroristen ongemerkt Israëlisch grondgebied binnendringen
om er aanslagen te plegen. Het hek is intussen uitgegroeid tot
een 40 meter brede strook die zich over een lengte van meer dan
200 km door het landschap slingert.
Het conflict heeft al talloze mensenlevens gekost en duurt nog elke
dag voort. Vooral aan Palestijnse zijde is het aantal doden en gewonden
hoog. Zowat 60 tot 70% van de Palestijnse bevolking is intussen
werkloos, 2/3 van de Palestijnen leeft onder de armoedegrens
en moet dus rondkomen met minder dan 2 euro per dag.
BRONNEN
Brochure van het actie Platform Palestina *
Eric Willemaers, FOS, Regioverantwoordelijke Palestina
* Het Actie Platform Palestina (APP) is een samenwerkingsverband
tussen verschillende NGO’s uit de Noord-Zuid solidariteits-
en vredesbeweging in Vlaanderen. Zij hebben zich verenigd om
via hun activiteiten, acties en eisen bij te dragen tot een duurzame
vrede tussen Israël en de Palestijnen.
- BIBLIOGRAFIE -
Interview met Hany Abu-Assad door Steven De Foer
Interview met Hany Abu-Assad in The Guardian
Op de dvd van PARADISE NOW staan enkele leuke extra’s:
trailers, interviews met Hany Abu-Assad en Lubna Azabal en een
28
‘making of’ van de film.
29